پرسش :

امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) بعد از صلح با معاويه در كجا سكونت داشتند؟ و تا سال 60 هجري چه فعاليت هايي بخصوص در زمينه سياست انجام مي‏دادند؟

پاسخ :
بعد از صلح، هر دو بزرگوار وارد مدينه شدند و در جوار مرقد مطهر جد بزرگوار خود سكني گزيدند. تا وقتي امام مجتبي در قيد حيات بودند امام حسن عليه السلام به احدي تعرض نداشتند و خود مطيع برادر بود. و خط مشي سياسي كه امام مجتبي ترسيم كرده وبد حتي بعداز شهادت آن حضرت ادامه داد، امام مجتبي(ع) با اين كه صلح كرده بودند، اما ناظر بر اوضاع بودند. نقاط ضعف دستگاه را به آن‏ها گوشزد مي‏كردند از امر به معروف و نهي از منكر و پيكار با بدعت‏هاي معاويه دريغ نداشتند، بعد از صلح وقتي معاويه وارد كوفه شد براي تضعيف و شكستن ابهت امام(ع) از او خواستند منبر بروند، امام(ع) بالاي منبر رفت پس از حمد و ثناي الهي خدمات دودمان خود را گوشزد و حكومت معاويه را ناحق و فناپذير معرفي كرد و از مردمي كه حكومت معاويه را پذيرفته بودند نكوهش كرد.
تا امام زنده بود معاويه جرئت نمي‏كرد متعرض شيعيان شود و اسامي آن‏ها را از ليست حقوق بگيران محو كند، با اين كه شيعيان وارد شام مي‏شدند و علناً از معاويه انتقاد مي‏كردند. (1)
بعد از شهادت امام مجتبي(ع) امام حسين عليه السلام مدت ده سال "تا وقتي مه معاويه در قيد حيات بودند" به پيمان صلحي كه امام مجتبي(ع) با معاويه منعقد كرده احترام مي‏گذاشت، اما در عين حال ناظر بر اوضاع بودند، و در جاي خود امر به معروف و نهي از منكر مي‏كردند، حتي گاهي با نوشتن نامه براي معاويه او را زا بعضي كارها منع كرده و شديداً مورد انتقاد قرار مي‏دادند، از جمله در شهادت حجر بن عدي آن يار باوفا و شجاع حضرت علي عليه السلام روزي كارواني حامل بيت المال براي معاويه به سوي شام در حركت بودند در بين راه به دستور حضرت امام حسين اموال آن‏ها مصادره و به مصرف مورد نظر امام حسين عليه السلام رسيد.(2)
همان طور كه بيان شد، بعد از صلح، آن دو امام همام تنها به خواندن نماز و دعا و قرآن و استراحت اكتفا نكردند، بلكه كاملاً در متن قضايا و امور معيشتي و سياسي و مذهبي مردم بودند و تا جايي كه امكان داشت مانع خلاف سردمداران مي‏شدند.
جهت اطلاع بيش‏تر مي‏توانيد از مطالعه كتاب زندگاني امام حسين(ع) نوشته سيد هاشم رسولي محلاتي و صلح امام حسن(ع) نوشته شيخ راضي آل ياسين ترجمه آيت الله خامنه‏اي بهره‏مند شويد.
پي نوشت‏ها:
1. منتهي الامال، ج 1، ص 235.
2. موسوعة كلمات الامام الحسين(ع)، معهد تحقيقات باقر العلوم، ص 248.
www. eporsesh.com