چهارشنبه، 25 اسفند 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

يک مربي پرورشي هستم و در مدرسه پسرانه راهنمايي کار مي‌کنم. هدفم اين است که آمار جوانان معتاد به حداقل برسد. عوارض اعتياد را بارها در مدارس و مجامع گفته‌اند و گفته‌ايم اما روند اعتياد تغييري نکرده پس چه راه پيشگيري را به ما پيشنهاد مي‌‌کنيد؟


پاسخ :
درست است که پيشگيري همواره برتر از درمان بوده است اما درباره اعتياد مساله پيچيده است. تصور عاميانه‌اي بود که فکر مي‌کردند اگر مردم از عوارض اعتياد آگاه شوند، به سوي آن نخواهند رفت. با توجه به انواع ترفندها در صدا و سيما و ميان محققان، امروزه بر اين عقيده‌ايم که اگر مي‌خواهيم درباره پيشگيري از اعتياد کاري کنيم بايد راه‌هايي را امتحان کنيم که به‌طور مستقيم مساله اعتياد را هدف قرار نمي‌دهد. يعني راجع به مواد مخدر و عوارض آن خيلي تاکيد نکنيم و در عوض، تاکيد روي هرچه تواناتر ساختن جوانان در مواجهه با مشکلات باشد. يعني بياموزيم اگر به دليل فلان مشکل خانوادگي، عشقي، اجتماعي و يا مالي اعصاب‌مان به هم ريخته، با چه مهارت‌هايي مساله موجود را مي‌توان حل کرد. توصيه مي‌کنم با دانش‌آموزان مدرسه‌تان راجع به مهارت‌هاي زندگي صحبت و تمرين کنيد. به نظر مي‌رسد زيرساخت اعتياد روي مشکلاتي چون افسردگي پنهان، اضطراب پنهان و نداشتن توانايي حل مساله باشد. جوان ما بايد بداند چگونه مسايل کوچک و بزرگ خود را حل کند. خانواده و اولياي مدرسه نقش مهمي در آموزش اين مهارت‌ها دارند.
www.salamat.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.