پرسش :
در ايجاد ارتباط اوليه با افراد با مشکل روبرو هستم و اصولا نمي دانم چگونه ارتباط برقرار کنم، ارتباطم با اکثر اشخاص در حد سلام و عليک است و بعضي ها مي گويند چرا ارتباطت با ديگران عميق تر نيست؟
پاسخ :
براي داشتن يک ارتباط خوب پيش از هر چيز به يک نفوذ و قدرت تاثير گذاري نياز داريم . افرادي که حتي در سلام و عليک و ارتباط اوليه انرژي کافي را هزينه نمي کنند و براي آن لحن مناسب انتخاب نمي کنند چنين طرز تلقي را به مخاطب خود مي دهند که من خيلي اهميت ندارم تو اگر نخواستي مي تواني حتي پاسخ سوال من را هم ندهي.
اگر دقت کنيد هر چه سلام خود را با صداي رساتر و واضح تر داشته باشيم پاسخ رساتر و مشخص تري را دريافت مي کنيم. بنابراين براي قدم اول بايد براي خويشتن احترام و اهميت کافي قايل باشيد تا با اعتماد به نفس بيشتري رفتار کنيد.
1 - خودتان را محدود نکنيد: از آنجا که عکس العمل هاي مردم در مقابل هر يک از رفتارهاي شما متفاوت است، بهتر است همانطور که صلاح مي دانيد عمل کنيد و از عکس العمل منفي آنها ناراحت نشويد. براي شروع ارتباط اگر از طرف مقابلتان روي خوش نديديد و احساس کرديد که تمايلي به صحبت و ارتباط با شما ندارد بهتر است بدون آنکه ناراحت شويد يا واکنش غير منطقي و بي ادبانه اي نشان دهيد از خيرش بگذريد و به حرف ها و يا حرکات آزار دهنده اش اعتنا نکنيد.
2- راجع به عقيده ي آنها سوال کنيد: قبل از هر رابطه اي کافي است موضوع مشترکي براي صحبت پيدا کنيد و عقيده ي طرف مقابل را در مورد آن بپرسيد تا بابي براي ادامه ي صحبت شود و خود به خود سخن به سمت يک رابطه ي خوب برود، مثلاً مي توانيد اظهار نظري در مورد هوا، روز و يا موقعيت هاي ديگر کنيد.
3- از خودتان بگوييد: براي برقراري ارتباط کافي است که در ابتدا خودتان را معرفي کنيد و مختصري در مورد شغل، سن و سال، وضعيت تاهل و محل زندگي تان بگوييد.
4- سر و وضع مرتبي داشته باشيد: به خاطر داشته باشيد که مردم هميشه به طرف افرادي جلب مي شوند که ظاهري آراسته و تميز دارند.
5- زياده روي نکنيد: اگر شخص مقابلتان از جنس مخالفتان است بهتر است بار اول در صحبت زياده روي نکنيد، چرا که ممکن است او و ديگران از رفتار و حرکات شما سوء تعبير کنند.
6- اظهار خوشحالي کنيد: به طرف مقابل بگوييد که آشنا شدن با يک فرد جديد چقدر برايتان ارزشمند است و اينکه از آشنايي با او چقدر خوشحال هستيد؛ بعد وي را براي صرف چاي يا عصرانه به خانه تان دعوت کنيد تا طبق رسوم تعارفي کرده باشيد.
7- برقراري ارتباط چشمي گاهي براي شروع ارتباط ضروري است: اين رفتار در هنگام گفتگو مي‌تواند نشانه توجه، علاقه و درگيري باشد. در حين گفتگو اگر مستقيما به چشمان كسي كه با او حرف مي‌زنيد نگاه كنيد، مي‌توانيد صميمي بودن خود را به او انتقال دهيد اما اگر هنگام گفتگو با اشخاص به جاي ديگر خيره شويد نامطمئن بودن خود را القاء كرده‌ايد و اگر بيش از اندازه به چشمان او نگاه كنيد احتمالا احساس بدي پيدا مي‌كند و به اين نتيجه مي‌رسد كه او را زير حمله قرار داده‌ايد. نگاه كردن بي‌وقفه به چشمان مخاطب نه درست است و نه ضرورت دارد. وقتي با ديگران حرف مي‌زنيد به حالتهاي نگاه‌هاي خود دقت كنيد و بكوشيد كه به تدريج از نگاه‌هاي خود استفاده بهتري كنيد.نگاه كردن آرام و پيوسته، و گاه برگرفتن اين نگاه به گفتگو حالت مشخص‌تر و دوستانه‌تري مي‌دهد.
هنگام صحبت با ديگران دقت كنيد تا بدانيد كه وقتي تنه شما كمي به سمت مخاطب شما نزديك مي‌شود بر صميميت گفتگوي شما تا چه حد اضافه مي‌شود.
8- از طرفتان تعريف کنيد. اما دقت کنيد که دروغ نگوييد. مثلاً اگر مي بينيد که موهاي طرفتان به طرز مسخره اي زشت است، از موهايش تعريف نکنيد اما اگر مثلاً از کفش هايش يا هر چيز ديگري خوشتان آمده با لبخند عنوان کنيد. يک تمجيد بي ريا و خالصانه راه بسيار خوبي براي نزديک شدن به طرف مقابل است. اما دقت کنيد اين تمجيد درمورد مسئله اي خيلي شخصي نباشد که او را بترساند يا باعث شود که احساس ناراحتي کند.
حرف طرف مقابل را دنبال کنيد. موافقت کنيد، مخالفت کنيد، و نظرتان را ابراز کنيد. تلاش کنيد که با بي توجهي از آن نگذريد.
عبارات و جملات جالب و خنده دار مي تواند حال و هواي مکالمه را عوض کند و موضوعات جديدي را براي صحبت کردن پيش رويتان قرار دهد.
هشدارها
طرف مقابل را با سوال بمباران نکنيد.
با لحني صحبت کنيد که طرف مقابل تصور نکند که مجبوريد که حرفي بزنيد. با آرامش و وقف هاي مناسب حرف بزنيد.
سوال هاي خصوصي نپرسيد.
ارتباط چشمي برقرار کنيد.
درمورد ظاهر طرف مقابل يا کس ديگري اظهار نظر منفي نکنيد چون ممکن است طرفتان با کسي که از او انتقاد مي کنيد، آشنا باشند.
هيچ وقت قسم نخوريد، بي احترامي نکنيد، توهين نکنيد، بحث هاي جنسي و مذهبي يا مليتي را به ميان نکشيد.
در برخورد با افراد هيچوقت مغرورانه رفتار نکنيد که انگار همه چيز دان هستيد.
بچگانه و خام رفتار نکنيد، حرف نزنيد و لباس نپوشيد.
صحبت دو نفر ديگر را قطع نکنيد. اجازه بدهيد مکالمه آنها تمام شود و بعد حرفتان را بزنيد.
هميشه الفاظ "خواهش مي کنم"، "متشکرم" "لطف مي کنيد" و امثال اين را در صحبت هايتان بگنجانيد. مودب بودن نشانه هوش و کمال شماست.
به اطرافيانتان احترام بگذاريد.
در نظر داشته باشيد که ارتباط موثر با هر شخص بايد مطابق با لايه شخصيتي غالب او باشد به اين معنا که ارتباط با کودک لحني کودکان و شاد را مي طلبد و صحبت بالغانه نمي تواند او را جذب نمايد. شخصيت افراد از سه بخش کودک، والد، بالغ تشکيل شده و آگاهي از آنها مي تواند بر تاثير گذاري يک رابطه موثر باشد. کودک سرشار از احساسات است. والد، حمايت کننده و يا سرزنش گر و يا پند دهنده و ... است و بالغ به همه چيز منطقي و مستند و استدلالي نگاه مي کند.
www.shamimm.ir
براي داشتن يک ارتباط خوب پيش از هر چيز به يک نفوذ و قدرت تاثير گذاري نياز داريم . افرادي که حتي در سلام و عليک و ارتباط اوليه انرژي کافي را هزينه نمي کنند و براي آن لحن مناسب انتخاب نمي کنند چنين طرز تلقي را به مخاطب خود مي دهند که من خيلي اهميت ندارم تو اگر نخواستي مي تواني حتي پاسخ سوال من را هم ندهي.
اگر دقت کنيد هر چه سلام خود را با صداي رساتر و واضح تر داشته باشيم پاسخ رساتر و مشخص تري را دريافت مي کنيم. بنابراين براي قدم اول بايد براي خويشتن احترام و اهميت کافي قايل باشيد تا با اعتماد به نفس بيشتري رفتار کنيد.
1 - خودتان را محدود نکنيد: از آنجا که عکس العمل هاي مردم در مقابل هر يک از رفتارهاي شما متفاوت است، بهتر است همانطور که صلاح مي دانيد عمل کنيد و از عکس العمل منفي آنها ناراحت نشويد. براي شروع ارتباط اگر از طرف مقابلتان روي خوش نديديد و احساس کرديد که تمايلي به صحبت و ارتباط با شما ندارد بهتر است بدون آنکه ناراحت شويد يا واکنش غير منطقي و بي ادبانه اي نشان دهيد از خيرش بگذريد و به حرف ها و يا حرکات آزار دهنده اش اعتنا نکنيد.
2- راجع به عقيده ي آنها سوال کنيد: قبل از هر رابطه اي کافي است موضوع مشترکي براي صحبت پيدا کنيد و عقيده ي طرف مقابل را در مورد آن بپرسيد تا بابي براي ادامه ي صحبت شود و خود به خود سخن به سمت يک رابطه ي خوب برود، مثلاً مي توانيد اظهار نظري در مورد هوا، روز و يا موقعيت هاي ديگر کنيد.
3- از خودتان بگوييد: براي برقراري ارتباط کافي است که در ابتدا خودتان را معرفي کنيد و مختصري در مورد شغل، سن و سال، وضعيت تاهل و محل زندگي تان بگوييد.
4- سر و وضع مرتبي داشته باشيد: به خاطر داشته باشيد که مردم هميشه به طرف افرادي جلب مي شوند که ظاهري آراسته و تميز دارند.
5- زياده روي نکنيد: اگر شخص مقابلتان از جنس مخالفتان است بهتر است بار اول در صحبت زياده روي نکنيد، چرا که ممکن است او و ديگران از رفتار و حرکات شما سوء تعبير کنند.
6- اظهار خوشحالي کنيد: به طرف مقابل بگوييد که آشنا شدن با يک فرد جديد چقدر برايتان ارزشمند است و اينکه از آشنايي با او چقدر خوشحال هستيد؛ بعد وي را براي صرف چاي يا عصرانه به خانه تان دعوت کنيد تا طبق رسوم تعارفي کرده باشيد.
7- برقراري ارتباط چشمي گاهي براي شروع ارتباط ضروري است: اين رفتار در هنگام گفتگو مي‌تواند نشانه توجه، علاقه و درگيري باشد. در حين گفتگو اگر مستقيما به چشمان كسي كه با او حرف مي‌زنيد نگاه كنيد، مي‌توانيد صميمي بودن خود را به او انتقال دهيد اما اگر هنگام گفتگو با اشخاص به جاي ديگر خيره شويد نامطمئن بودن خود را القاء كرده‌ايد و اگر بيش از اندازه به چشمان او نگاه كنيد احتمالا احساس بدي پيدا مي‌كند و به اين نتيجه مي‌رسد كه او را زير حمله قرار داده‌ايد. نگاه كردن بي‌وقفه به چشمان مخاطب نه درست است و نه ضرورت دارد. وقتي با ديگران حرف مي‌زنيد به حالتهاي نگاه‌هاي خود دقت كنيد و بكوشيد كه به تدريج از نگاه‌هاي خود استفاده بهتري كنيد.نگاه كردن آرام و پيوسته، و گاه برگرفتن اين نگاه به گفتگو حالت مشخص‌تر و دوستانه‌تري مي‌دهد.
هنگام صحبت با ديگران دقت كنيد تا بدانيد كه وقتي تنه شما كمي به سمت مخاطب شما نزديك مي‌شود بر صميميت گفتگوي شما تا چه حد اضافه مي‌شود.
8- از طرفتان تعريف کنيد. اما دقت کنيد که دروغ نگوييد. مثلاً اگر مي بينيد که موهاي طرفتان به طرز مسخره اي زشت است، از موهايش تعريف نکنيد اما اگر مثلاً از کفش هايش يا هر چيز ديگري خوشتان آمده با لبخند عنوان کنيد. يک تمجيد بي ريا و خالصانه راه بسيار خوبي براي نزديک شدن به طرف مقابل است. اما دقت کنيد اين تمجيد درمورد مسئله اي خيلي شخصي نباشد که او را بترساند يا باعث شود که احساس ناراحتي کند.
حرف طرف مقابل را دنبال کنيد. موافقت کنيد، مخالفت کنيد، و نظرتان را ابراز کنيد. تلاش کنيد که با بي توجهي از آن نگذريد.
عبارات و جملات جالب و خنده دار مي تواند حال و هواي مکالمه را عوض کند و موضوعات جديدي را براي صحبت کردن پيش رويتان قرار دهد.
هشدارها
طرف مقابل را با سوال بمباران نکنيد.
با لحني صحبت کنيد که طرف مقابل تصور نکند که مجبوريد که حرفي بزنيد. با آرامش و وقف هاي مناسب حرف بزنيد.
سوال هاي خصوصي نپرسيد.
ارتباط چشمي برقرار کنيد.
درمورد ظاهر طرف مقابل يا کس ديگري اظهار نظر منفي نکنيد چون ممکن است طرفتان با کسي که از او انتقاد مي کنيد، آشنا باشند.
هيچ وقت قسم نخوريد، بي احترامي نکنيد، توهين نکنيد، بحث هاي جنسي و مذهبي يا مليتي را به ميان نکشيد.
در برخورد با افراد هيچوقت مغرورانه رفتار نکنيد که انگار همه چيز دان هستيد.
بچگانه و خام رفتار نکنيد، حرف نزنيد و لباس نپوشيد.
صحبت دو نفر ديگر را قطع نکنيد. اجازه بدهيد مکالمه آنها تمام شود و بعد حرفتان را بزنيد.
هميشه الفاظ "خواهش مي کنم"، "متشکرم" "لطف مي کنيد" و امثال اين را در صحبت هايتان بگنجانيد. مودب بودن نشانه هوش و کمال شماست.
به اطرافيانتان احترام بگذاريد.
در نظر داشته باشيد که ارتباط موثر با هر شخص بايد مطابق با لايه شخصيتي غالب او باشد به اين معنا که ارتباط با کودک لحني کودکان و شاد را مي طلبد و صحبت بالغانه نمي تواند او را جذب نمايد. شخصيت افراد از سه بخش کودک، والد، بالغ تشکيل شده و آگاهي از آنها مي تواند بر تاثير گذاري يک رابطه موثر باشد. کودک سرشار از احساسات است. والد، حمايت کننده و يا سرزنش گر و يا پند دهنده و ... است و بالغ به همه چيز منطقي و مستند و استدلالي نگاه مي کند.
www.shamimm.ir
