پرسش :
آيا ديدن سرنوشت و فال آينده خود، به وسيله قرآن كريم، امكان‌پذير است؟
پاسخ :
1. قرآن كريم، كتاب هدايت و راهنماي زندگي انسان، در عرصه‌هاي گوناگون است: "وَ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَـَب‌َ تِبْيَـَنًا لِّكُل‌ِّ شَي‌ْءٍ وَ هُدًي وَ رَحْمَة‌ً وَ بُشْرَي‌َ لِلْمُسْلِمِين‌َ ;(نحل،89) ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيان‌گر همه چيز و ماية هدايت و رحمت و بشارت براي مسلمانان است." از اين رو، هر نوع بهره‌وري‌هاي حاشيه‌اي كه در جهت اين هدف اصيل و بنياني قرآن است، استفاده‌اي نابه جا و به دور از شأن و منزلت قرآن است. از جملةاين استفاده‌ها، منحصر كردن استفاده از قرآن در سفره عقد، مجالس ختم و اين قبيل موارد است.
2. يكي از استفاده‌هاي نابه جاي قرآن، همان است كه در متن پرسش بدان اشاره شده; چرا كه آن چه در پرسش آمده، تداعي كننده كهانت و غيب‌گويي است; همان چيزي كه در شرع مقدّس اسلام، تحريم شده است.
3. در روايات نيز از كهانت نهي شده است; در روايتي از امام زين العابدين‌آمده است: "...والذنوب التي تظلم الهوأ. السحر و الكهانه، و الايمان بالنجوم و التكذيب بالقدر و عقوق الوالدين: گناهاني كه سبب تيرگي هوا و فضاي زندگي انسان‌ها (كنايه از شدت گناه) مي‌شوند عبارت‌اند از: سحر و كهانت، باور به تأثير ستارگان در سرنوشت انسان‌ها، دروغ پنداري قضا و قدر و عقوق والدين."( وسايل الشيعه، الحر العاملي، ج 16، ص 282، موسسه آل البيت. ) در اين حديث شريف، سحر و كهانت در رديف گناهاني بر شمرده شده كه فضاي دنيا و جامعه را تيره و تار مي‌كند. روشن است كه منظور از اين تيرگي، آلوده كردن جامعه، به جهت‌گيري‌هاي غلط مي‌باشد به گونه‌اي كه كارها را از مسير و روند طبيعي خود خارج كرده، به مقوله‌هاي نابخردانه‌اي چون توسّل به كارهاي كهانت‌آميز پيوند مي‌زند.
4. در پايان يادآور مي‌شويم كه آن‌چه مورد نهي روايات قرار گرفته، فال زدن و پيش‌گويي است كه از آن، به كهانت نام برده مي‌شود، ولي تفأّل و استخاره به قرآن كريم، به منظور رفع سرگرداني در مقام عمل و مشاوره از آيات، به منظور گزينش راه خير، نه تنها اشكالي ندارد، بلكه مستحب و خوب است و در خود، گونه‌اي توكل به خداوند را به همراه دارد; البته چون استخاره مورد پرسش نبود، در پاسخ به تفصيل بدان پرداخته نشد.
eporsesh.com
1. قرآن كريم، كتاب هدايت و راهنماي زندگي انسان، در عرصه‌هاي گوناگون است: "وَ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَـَب‌َ تِبْيَـَنًا لِّكُل‌ِّ شَي‌ْءٍ وَ هُدًي وَ رَحْمَة‌ً وَ بُشْرَي‌َ لِلْمُسْلِمِين‌َ ;(نحل،89) ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيان‌گر همه چيز و ماية هدايت و رحمت و بشارت براي مسلمانان است." از اين رو، هر نوع بهره‌وري‌هاي حاشيه‌اي كه در جهت اين هدف اصيل و بنياني قرآن است، استفاده‌اي نابه جا و به دور از شأن و منزلت قرآن است. از جملةاين استفاده‌ها، منحصر كردن استفاده از قرآن در سفره عقد، مجالس ختم و اين قبيل موارد است.
2. يكي از استفاده‌هاي نابه جاي قرآن، همان است كه در متن پرسش بدان اشاره شده; چرا كه آن چه در پرسش آمده، تداعي كننده كهانت و غيب‌گويي است; همان چيزي كه در شرع مقدّس اسلام، تحريم شده است.
3. در روايات نيز از كهانت نهي شده است; در روايتي از امام زين العابدين‌آمده است: "...والذنوب التي تظلم الهوأ. السحر و الكهانه، و الايمان بالنجوم و التكذيب بالقدر و عقوق الوالدين: گناهاني كه سبب تيرگي هوا و فضاي زندگي انسان‌ها (كنايه از شدت گناه) مي‌شوند عبارت‌اند از: سحر و كهانت، باور به تأثير ستارگان در سرنوشت انسان‌ها، دروغ پنداري قضا و قدر و عقوق والدين."( وسايل الشيعه، الحر العاملي، ج 16، ص 282، موسسه آل البيت. ) در اين حديث شريف، سحر و كهانت در رديف گناهاني بر شمرده شده كه فضاي دنيا و جامعه را تيره و تار مي‌كند. روشن است كه منظور از اين تيرگي، آلوده كردن جامعه، به جهت‌گيري‌هاي غلط مي‌باشد به گونه‌اي كه كارها را از مسير و روند طبيعي خود خارج كرده، به مقوله‌هاي نابخردانه‌اي چون توسّل به كارهاي كهانت‌آميز پيوند مي‌زند.
4. در پايان يادآور مي‌شويم كه آن‌چه مورد نهي روايات قرار گرفته، فال زدن و پيش‌گويي است كه از آن، به كهانت نام برده مي‌شود، ولي تفأّل و استخاره به قرآن كريم، به منظور رفع سرگرداني در مقام عمل و مشاوره از آيات، به منظور گزينش راه خير، نه تنها اشكالي ندارد، بلكه مستحب و خوب است و در خود، گونه‌اي توكل به خداوند را به همراه دارد; البته چون استخاره مورد پرسش نبود، در پاسخ به تفصيل بدان پرداخته نشد.
eporsesh.com
