پرسش :
حوادث مهم قبل از ظهور، زمان ظهور و حكومت حضرت مهدى (عج) را بيان كنيد؟
پاسخ :
1. علايم و اتفاقات عصر ظهور امام زمان عليه السلام
وقت دقيق ظهور معلوم نشده، بلکه کسانى که وقت ظهور را تعيين کرده‌اند، مورد مذمت و تکذيب قرار گرفته اند[1]؛ لکن از منبع وحى، علايم و نشانه‌هايى معرفى شده که دلالت بر نزديک شدن ظهور امام زمان عليه السلام دارد از جمله:
الف) آن گاه که صلاح و عدل به حدّاقل برسد؛ «کما ملئب ظلماً و جوراً».
ب) خروج مرد سفيانى؛ امام رضا عليه السلام فرمودند: «قيام قائم از جانب خدا و آمدن سفيانى، مسلّم و حتمى است. او در روايات چنين توصيف شده است: مردى است يک چشمى، به رنگ سرخ و زرد، با چشم کبود، قيافه‌اش وحشتناک، سرش ضخيم، رويش پرآبله، در ظاهر ذکر خدا مى‌گويد، و...» .
ج) خروج دجّال؛ پيامبر صلى الله عليه وآله فرمودند: «ايها الناس ما بعث الله نّبياً الا و قدر انذر قومه الدجال؛ اى مردم، خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نکرد، مگر اين که قوم خود را از دجال بر حذر کرد.»
دجال نيز چنين معرفى شده که قدرت عجيبى دارد، فقط چشم چپ دارد که در وسط پيشانى‌اش قرار دارد و مانند ستاره صبح مى‌درخشد، چيزى در چشم اوست که گويى آميخته به خون است؛ داخل درياها مى‌شود، آفتاب با او مى چرخد و...
د) دين، بى محتوا مى شود، مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا مى‌کنند، پيوند خويشى بريده مى‌شود و...[2]
2. حوادث حکومت حضرت مهدى عليه السلام
به عدالت حکم مى‌شود و جور و ستم برچيده مى‌شود، امنيت راه‌ها برقرار مى‌گردد، زمين برکاتش را برمى‌آورد، دين خدا آشکار و قرآنى که اميرالمؤمنين على عليه السلام جمع آورى کرده بود تعليم داده مى‌شود.[3] کافرين به دست او به قتل مى‌رسند. ناتوانى شيطان رجيم، نيرومندى مسلمين،[4] تکامل عقول و خردها و صنايع، عمران و آبادانى روى زمين، از ديگر آثار حکومت ايشان است.[5]
يکى از حوادث مهم اين عصر، رجعت است که از عقايد مسّلم مکتب شيعه مى‌باشد. فرمان رجعت، همانند فرمان ظهور از جانب خداوند صادر مى‌شود تا تجلّى قدرت خداوند را در دولت کريمه حضرت مهدى عليه السلام مشاهده کنند. بر اساس احاديثى که ذيل آيه 6 سوره اسراء، وارد شده، در اواخر حکومت حضرت بقية الله علیه السلام امام حسين عليه السلام با اصحاب باوفايش رجعت مى‌کند... حضرت مهدى عليه السلام که شهيد مى‌شوند، امام حسين عليه السلام ايشان را غسل می‌دهند و دفن و کفن مى‌کنند.[6]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. امام باقر عليه السلام: کذب الوقاتون. شيخ طوسى، الغيبة، ص 426.
[2]. داود الهامى، «آخرين اميد»،مجله مکتب اسلام، (سال 1372)، ص 301، ميرزا محمد تقى موسوى اصفهانى، مکيال المکارم، ج 2، ص 262.
[3]. مکيال المکارم، ج 2، ص 73.
[4]. همان، ص 173.
[5]. نشريه مسجد صدريه، خورشيد پنهان، ص 81 و 196.
[6]. عليرضا رجالى تهرانى، يکصد پرسش و پاسخ پيرامون امام زمان، ص 222 به بعد.
منبع: آخرين سفر، رحيم لطيفى، انتشارات مرکز مديريت حوزه علميه قم (1385).
1. علايم و اتفاقات عصر ظهور امام زمان عليه السلام
وقت دقيق ظهور معلوم نشده، بلکه کسانى که وقت ظهور را تعيين کرده‌اند، مورد مذمت و تکذيب قرار گرفته اند[1]؛ لکن از منبع وحى، علايم و نشانه‌هايى معرفى شده که دلالت بر نزديک شدن ظهور امام زمان عليه السلام دارد از جمله:
الف) آن گاه که صلاح و عدل به حدّاقل برسد؛ «کما ملئب ظلماً و جوراً».
ب) خروج مرد سفيانى؛ امام رضا عليه السلام فرمودند: «قيام قائم از جانب خدا و آمدن سفيانى، مسلّم و حتمى است. او در روايات چنين توصيف شده است: مردى است يک چشمى، به رنگ سرخ و زرد، با چشم کبود، قيافه‌اش وحشتناک، سرش ضخيم، رويش پرآبله، در ظاهر ذکر خدا مى‌گويد، و...» .
ج) خروج دجّال؛ پيامبر صلى الله عليه وآله فرمودند: «ايها الناس ما بعث الله نّبياً الا و قدر انذر قومه الدجال؛ اى مردم، خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نکرد، مگر اين که قوم خود را از دجال بر حذر کرد.»
دجال نيز چنين معرفى شده که قدرت عجيبى دارد، فقط چشم چپ دارد که در وسط پيشانى‌اش قرار دارد و مانند ستاره صبح مى‌درخشد، چيزى در چشم اوست که گويى آميخته به خون است؛ داخل درياها مى‌شود، آفتاب با او مى چرخد و...
د) دين، بى محتوا مى شود، مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا مى‌کنند، پيوند خويشى بريده مى‌شود و...[2]
2. حوادث حکومت حضرت مهدى عليه السلام
به عدالت حکم مى‌شود و جور و ستم برچيده مى‌شود، امنيت راه‌ها برقرار مى‌گردد، زمين برکاتش را برمى‌آورد، دين خدا آشکار و قرآنى که اميرالمؤمنين على عليه السلام جمع آورى کرده بود تعليم داده مى‌شود.[3] کافرين به دست او به قتل مى‌رسند. ناتوانى شيطان رجيم، نيرومندى مسلمين،[4] تکامل عقول و خردها و صنايع، عمران و آبادانى روى زمين، از ديگر آثار حکومت ايشان است.[5]
يکى از حوادث مهم اين عصر، رجعت است که از عقايد مسّلم مکتب شيعه مى‌باشد. فرمان رجعت، همانند فرمان ظهور از جانب خداوند صادر مى‌شود تا تجلّى قدرت خداوند را در دولت کريمه حضرت مهدى عليه السلام مشاهده کنند. بر اساس احاديثى که ذيل آيه 6 سوره اسراء، وارد شده، در اواخر حکومت حضرت بقية الله علیه السلام امام حسين عليه السلام با اصحاب باوفايش رجعت مى‌کند... حضرت مهدى عليه السلام که شهيد مى‌شوند، امام حسين عليه السلام ايشان را غسل می‌دهند و دفن و کفن مى‌کنند.[6]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. امام باقر عليه السلام: کذب الوقاتون. شيخ طوسى، الغيبة، ص 426.
[2]. داود الهامى، «آخرين اميد»،مجله مکتب اسلام، (سال 1372)، ص 301، ميرزا محمد تقى موسوى اصفهانى، مکيال المکارم، ج 2، ص 262.
[3]. مکيال المکارم، ج 2، ص 73.
[4]. همان، ص 173.
[5]. نشريه مسجد صدريه، خورشيد پنهان، ص 81 و 196.
[6]. عليرضا رجالى تهرانى، يکصد پرسش و پاسخ پيرامون امام زمان، ص 222 به بعد.
منبع: آخرين سفر، رحيم لطيفى، انتشارات مرکز مديريت حوزه علميه قم (1385).
.jpg "شخصیت معنوى امام خمینی (رحمه الله)")