پرسش :
آيا ولادت حضرت على(عليه السلام) در كعبه مورد اتفاق فريقين است؟
پاسخ :
يكى از خصوصياتى كه حضرت على(عليه السلام) به آن ممتاز گشته است محل و مكان ولادت است كه احدى از خلايق از انبياى عظام و اوصياى گرام از آدم تا خاتم به آن ممتاز نگشته است.
موقع ولادت حضرت عيسى بن مريم على نبينا و آله و عليه السلام در بيت المقدس نداى غيبى مريم طاهره مادر او را از مسجد خارج كرد كه اخرجى عن البيت فانّ هذه بيت العباده لا بيت الولادة»، (بيرون رو از خانه بيت المقدس زيرا كه اينجا خانه عبادت است نه خانه ولادت و زائيدن) ولى زمانى كه ولادت با سعادت على(عليه السلام)نزديك شد، مادرش فاطمه بنت اسد را به داخل كعبه دعوت نمودند. آن هم نه تصادفاً مثل زنى كه در مسجد باشد و دفعتاً وضع حمل نموده باشد، بلكه به عنوان دعوت رسمى او را به درون خانه دربسته بردند.
فاطمه بنت اسد در كنار كعبه مشغول به دعا شده و از خداوند خواست تا درد زائيدن را بر او آسان گرداند يك مرتبه ديوار خانه كعبه شكافته شد و ندايى برخاست يا فاطمه ادخلى البيت، فاطمه داخل خانه شد و ديوار به حالت اوليه برگشت و موجب تعجب همه گرديد. جناب عباس حاضر بود وقتى اين قضيه را ديد فورى برادرش جناب ابوطالب را خبر دادند كه كليد درب كعبه را كه نزدش بود بياورد و آنچه كردند درب كعبه باز نشد و تا سه روز فاطمه در خانه كعبه ماند و در تمام خانه هاى مكه صحبت از اين قضيه بود. روز سوم همان محلى كه فاطمه از آن جا داخل شده بود، خارج شد و مردم هجوم آوردند و ديدند كه در دست او فرزندى به زيبايى ماه است.
اسد الله در وجود آمد *** در پس پرده هر چه بود آمد
و اين قضيه مورد اتفاق فريقين است[1]. چنانچه حاكم در مستدرك[2] و نور الدين صباغ مالكى مى گويند و لم يولد فى البيت الحرام قبله احد سواه و هى فضيلة حضه الله تعالى بها اجلالاً و اعداءً لمرتبته و اظهاراً لتكريمه[3]. (پيش از على احدى در خانه كعبه متولد نشد مگر خود او كه اين فضيلتى است خدا داده كه استثناءً از جميع افراد بشر اختصاص به آن حضرت داده است تا رتبه بلند او را مردم بشناسند و از آن تجليل و تكريم نمايند).
و آلوسى بغدادى صاحب تفسير روح المعانى مى نويسد: تولد على در كعبه در ميان ملل جهان مشهور و معروف است و تاكنون كسى به اين فضيلت دست نيافته است[4].
پی نوشتها:
[1]. مروج الذهب، مسعودى، 2، 349، شرح شفاء 1، 151 ـ فروغ ولايت سبحانى، ص 34، كشف القسمه، 1، 90.
[2]. مستدرك حاكم، ج 37 ص 483.
[3]. فصول المهمه، فصل اول، ص 14.
[4]. شرح قصيه، عبدالباقى افندى، ص 15.
www.mazaheb.ir
يكى از خصوصياتى كه حضرت على(عليه السلام) به آن ممتاز گشته است محل و مكان ولادت است كه احدى از خلايق از انبياى عظام و اوصياى گرام از آدم تا خاتم به آن ممتاز نگشته است.
موقع ولادت حضرت عيسى بن مريم على نبينا و آله و عليه السلام در بيت المقدس نداى غيبى مريم طاهره مادر او را از مسجد خارج كرد كه اخرجى عن البيت فانّ هذه بيت العباده لا بيت الولادة»، (بيرون رو از خانه بيت المقدس زيرا كه اينجا خانه عبادت است نه خانه ولادت و زائيدن) ولى زمانى كه ولادت با سعادت على(عليه السلام)نزديك شد، مادرش فاطمه بنت اسد را به داخل كعبه دعوت نمودند. آن هم نه تصادفاً مثل زنى كه در مسجد باشد و دفعتاً وضع حمل نموده باشد، بلكه به عنوان دعوت رسمى او را به درون خانه دربسته بردند.
فاطمه بنت اسد در كنار كعبه مشغول به دعا شده و از خداوند خواست تا درد زائيدن را بر او آسان گرداند يك مرتبه ديوار خانه كعبه شكافته شد و ندايى برخاست يا فاطمه ادخلى البيت، فاطمه داخل خانه شد و ديوار به حالت اوليه برگشت و موجب تعجب همه گرديد. جناب عباس حاضر بود وقتى اين قضيه را ديد فورى برادرش جناب ابوطالب را خبر دادند كه كليد درب كعبه را كه نزدش بود بياورد و آنچه كردند درب كعبه باز نشد و تا سه روز فاطمه در خانه كعبه ماند و در تمام خانه هاى مكه صحبت از اين قضيه بود. روز سوم همان محلى كه فاطمه از آن جا داخل شده بود، خارج شد و مردم هجوم آوردند و ديدند كه در دست او فرزندى به زيبايى ماه است.
اسد الله در وجود آمد *** در پس پرده هر چه بود آمد
و اين قضيه مورد اتفاق فريقين است[1]. چنانچه حاكم در مستدرك[2] و نور الدين صباغ مالكى مى گويند و لم يولد فى البيت الحرام قبله احد سواه و هى فضيلة حضه الله تعالى بها اجلالاً و اعداءً لمرتبته و اظهاراً لتكريمه[3]. (پيش از على احدى در خانه كعبه متولد نشد مگر خود او كه اين فضيلتى است خدا داده كه استثناءً از جميع افراد بشر اختصاص به آن حضرت داده است تا رتبه بلند او را مردم بشناسند و از آن تجليل و تكريم نمايند).
و آلوسى بغدادى صاحب تفسير روح المعانى مى نويسد: تولد على در كعبه در ميان ملل جهان مشهور و معروف است و تاكنون كسى به اين فضيلت دست نيافته است[4].
پی نوشتها:
[1]. مروج الذهب، مسعودى، 2، 349، شرح شفاء 1، 151 ـ فروغ ولايت سبحانى، ص 34، كشف القسمه، 1، 90.
[2]. مستدرك حاكم، ج 37 ص 483.
[3]. فصول المهمه، فصل اول، ص 14.
[4]. شرح قصيه، عبدالباقى افندى، ص 15.
www.mazaheb.ir
