پرسش :
چرا در مبادله اسیران دو کشورایران و عراق، همواره تعداد کمترى از اسیران ایرانى در مقایسه با اسیران عراقى آزاد و معاوضه مى شدند؟
پاسخ :
این مسئله را فقط باید با توجه به حسن نیت جمهورى اسلامى ایران حل مسائل فى ما بین دو کشور و عدم صداقت رهبران بعثى عراق در این زمینه تحلیل کرد.
صدام حسین تنها پس از آغاز جنگ با کویت و قدرتهاى بزرگ، با عقبنشینى نیروها و مبادلهى اسیران توافق نمود و براى این منظور روز جمعه 26 مرداد 1369 را روز مبادله اسیران اعلام کرد. جمهورى اسلامى ایران نیز در مقابل براى نشان دادن حسن نیت خود، متقابلا مبادرت به آزاد کردن اسیران عراقى نمود. درست روزهایى که عراق سرگرم جنگ در کویت بود هر روز به تعداد مساوى اسیر از طرفین آزاد مىشدند. ولى این روند به صورت عادى پیش نرفت، و صدام حسین پس از فراغت از جنگ با قدرتهاى بزرگ در کویت، دیگر به حسن نیت ایران پاسخ نگفته و در مقابل آزادى اسیران عراقى از طرف ایران، اسیران ایرانى کمترى را آزاد مىنمود.
دولت صدام حسین بنا به دلایل گوناگون که شاید یکى از آنها ترس از تهدیدات ایران بود، در زمان درگیرى در کویت، مجبور به مبادله اسیران و همکارى موقت با جمهورى اسلامى ایران در این زمینه شد و الا این دولت هیچ حسن نیت و صداقتى براى حل مسئله اسیران نداشت و از وجود اسیران ایرانى در زندانهایش به عنوان ابزارى براى کسب امتیاز در چانهزنىهاى دیپلماتیک با ایران استفاده مىکرد.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
این مسئله را فقط باید با توجه به حسن نیت جمهورى اسلامى ایران حل مسائل فى ما بین دو کشور و عدم صداقت رهبران بعثى عراق در این زمینه تحلیل کرد.
صدام حسین تنها پس از آغاز جنگ با کویت و قدرتهاى بزرگ، با عقبنشینى نیروها و مبادلهى اسیران توافق نمود و براى این منظور روز جمعه 26 مرداد 1369 را روز مبادله اسیران اعلام کرد. جمهورى اسلامى ایران نیز در مقابل براى نشان دادن حسن نیت خود، متقابلا مبادرت به آزاد کردن اسیران عراقى نمود. درست روزهایى که عراق سرگرم جنگ در کویت بود هر روز به تعداد مساوى اسیر از طرفین آزاد مىشدند. ولى این روند به صورت عادى پیش نرفت، و صدام حسین پس از فراغت از جنگ با قدرتهاى بزرگ در کویت، دیگر به حسن نیت ایران پاسخ نگفته و در مقابل آزادى اسیران عراقى از طرف ایران، اسیران ایرانى کمترى را آزاد مىنمود.
دولت صدام حسین بنا به دلایل گوناگون که شاید یکى از آنها ترس از تهدیدات ایران بود، در زمان درگیرى در کویت، مجبور به مبادله اسیران و همکارى موقت با جمهورى اسلامى ایران در این زمینه شد و الا این دولت هیچ حسن نیت و صداقتى براى حل مسئله اسیران نداشت و از وجود اسیران ایرانى در زندانهایش به عنوان ابزارى براى کسب امتیاز در چانهزنىهاى دیپلماتیک با ایران استفاده مىکرد.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ