پرسش :
مىخواستم درباره نوع عبادت و ارتباط امام رضا (علیه السلام) با خدا بدانم، سیره ایشان چگونه بود؟
پاسخ :
در حالات معنوى امام رضا (علیهالسلام)، چنین بیان شده است که ایشان کم خواب بود و بسیار روزه مىگرفت هیچ گاه سه روز روزه ماهیانه ایشان ترک نمى شد و مىفرمود: این سه روز روزه معادل روزه یکسال است(1).
امام، نزدیکترین حالت بنده به خداى را زمانى مىدانست که او براى خداوند سجده کند(2).
آن حضرت وقتى پیراهن خود را به دعبل هدیه داد؛ فرمود: احتفظ بهذا القمیص فقد صلیت فیه الف لیلة کل لیلة الف رکعة و ختمت فیه القرآن الف ختمة؛(3) دعبل! این پیراهن را قدر بدان و خوب محافظت کن! که من در آن هزار شب و هر شبی هزار رکعت نماز خواندهام و در آن هزار ختم قرآن به جای آوردهام.
امام رضا(علیهالسلام) در مورد آداب نماز نیز چنین مىفرمود:
«اگر برای نماز ایستادی تلاش کن با حالت کسالت و خواب آلودگی و سستی و تنبلی نباشد. بلکه با آرامش و وقار نماز را بجای آور و بر تو باد که در نماز خاشع و خاضع باشی و برای خدا تواضع کنی و خشوع و خوف را برخود هموار سازی در آن حال که بین بیم و امید ایستادهای و پیوسته با طمأنینه و نگران باشی. همانند بنده گریخته و گنهکار که در محضر مولایش ایستاده و در پیشگاه خدای عالمیان بایست. پاهای خود را کنار هم بگذار و قامتت را راست نگهدار و به راست و چپ توجه نکن! و چنان باش که گوئی خدا را میبینی، که اگر تو او را نمیبینی او تو را میبیند.»(4)
رجاء بن ابو ضحاک، که مامون وى را براى آوردن امام رضا (علیهالسلام) ماموریت داده بود، در بخشى از گزارش خود به مامون مىگوید:
من پیوسته از مدینه تا مرو با ایشان بودم، به خدا قسم کسى را باتقوىتر از او نسبت به خدا ندیدم، و کسى را که بیشتر از او در تمام اوقاتش ذکر خدا گوید؛ ندیدم، و ندیدم کسى را که خدا ترستر و پارساتر از او باشد.(5).
نام و یاد خدا را در همه حال جارى مىساخت و این فرهنگ را به یاران خود منتقل مىکرد؛ هر گاه مىخواست یادداشتى براى نیازمندیهایش نویسد، مىنوشت: بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم. ان شاء الله به یاد خواهم آورد. و سپس هر چه مىخواست یادداشت مىکرد.(6)
پی نوشت ها:
1) نورالابصار، ص 335.
2) کافى 3 264
3) بحارالانوار، ج 79، ص 309
4) فقه الرضا(علیهالسلام)، ص 101
5) عیون اخبار الرضا(علیهالسلام)، ج 2، ص 183.
6) رهاورد خرد(ترجمه تحف العقول)، ص 457
porseman.org
در حالات معنوى امام رضا (علیهالسلام)، چنین بیان شده است که ایشان کم خواب بود و بسیار روزه مىگرفت هیچ گاه سه روز روزه ماهیانه ایشان ترک نمى شد و مىفرمود: این سه روز روزه معادل روزه یکسال است(1).
امام، نزدیکترین حالت بنده به خداى را زمانى مىدانست که او براى خداوند سجده کند(2).
آن حضرت وقتى پیراهن خود را به دعبل هدیه داد؛ فرمود: احتفظ بهذا القمیص فقد صلیت فیه الف لیلة کل لیلة الف رکعة و ختمت فیه القرآن الف ختمة؛(3) دعبل! این پیراهن را قدر بدان و خوب محافظت کن! که من در آن هزار شب و هر شبی هزار رکعت نماز خواندهام و در آن هزار ختم قرآن به جای آوردهام.
امام رضا(علیهالسلام) در مورد آداب نماز نیز چنین مىفرمود:
«اگر برای نماز ایستادی تلاش کن با حالت کسالت و خواب آلودگی و سستی و تنبلی نباشد. بلکه با آرامش و وقار نماز را بجای آور و بر تو باد که در نماز خاشع و خاضع باشی و برای خدا تواضع کنی و خشوع و خوف را برخود هموار سازی در آن حال که بین بیم و امید ایستادهای و پیوسته با طمأنینه و نگران باشی. همانند بنده گریخته و گنهکار که در محضر مولایش ایستاده و در پیشگاه خدای عالمیان بایست. پاهای خود را کنار هم بگذار و قامتت را راست نگهدار و به راست و چپ توجه نکن! و چنان باش که گوئی خدا را میبینی، که اگر تو او را نمیبینی او تو را میبیند.»(4)
رجاء بن ابو ضحاک، که مامون وى را براى آوردن امام رضا (علیهالسلام) ماموریت داده بود، در بخشى از گزارش خود به مامون مىگوید:
من پیوسته از مدینه تا مرو با ایشان بودم، به خدا قسم کسى را باتقوىتر از او نسبت به خدا ندیدم، و کسى را که بیشتر از او در تمام اوقاتش ذکر خدا گوید؛ ندیدم، و ندیدم کسى را که خدا ترستر و پارساتر از او باشد.(5).
نام و یاد خدا را در همه حال جارى مىساخت و این فرهنگ را به یاران خود منتقل مىکرد؛ هر گاه مىخواست یادداشتى براى نیازمندیهایش نویسد، مىنوشت: بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم. ان شاء الله به یاد خواهم آورد. و سپس هر چه مىخواست یادداشت مىکرد.(6)
پی نوشت ها:
1) نورالابصار، ص 335.
2) کافى 3 264
3) بحارالانوار، ج 79، ص 309
4) فقه الرضا(علیهالسلام)، ص 101
5) عیون اخبار الرضا(علیهالسلام)، ج 2، ص 183.
6) رهاورد خرد(ترجمه تحف العقول)، ص 457
porseman.org