پرسش :
ﺷﺨﺼﻰ در ﺣﺪود ﺻﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﺧﻮد را ﺑﺮ اوﻻد ذﻛﻮرش وﻗﻒ ﻛﺮده و در وﻗﻔﻨﺎﻣﻪ ذﻛﺮ ﻧﻤﻮده ﻛﻪ اﮔﺮ ﻳﻜﻰ از اوﻻد ذﻛﻮر او ﻓﻘﻴﺮ ﺷﻮد، ﺷﺮﻋﺎ ﺣﻖ دارد ﺳﻬﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪ ورﺛﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻔﺮوﺷﺪ و ﺑﻌﻀﻰ از ﻓﺮزﻧﺪان او ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ ﻓﺮوش ﺳﻬﻢ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و اﺧﻴﺮا ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺷﻮد ﻛﻪ ﭼﻮن ﻛﻠﻤﻪ وﻗﻒ درﻣﻴﺎن اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻦ ﺷﺮوﻃﻰ ﻛﻪ واﻗﻒ ذﻛﺮ ﻛﺮده ﺻﺤﻴﺢ ﻧﺒﻮده و ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش آن ﻣﻠﻚ ﻫﻢ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ، ﺣﺎل ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ، اﻳﻦ زﻣﻴﻦ وﻗﻒ ﺧﺎص اﺳﺖ ﻧﻪ وﻗﻒ ﻋﺎم، آﻳﺎ ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش آن ﺑﺮ ﻃﺒﻖ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ واﻗﻒ در ﺿﻤﻦ وﻗﻔﻨﺎﻣﻪ ذﻛﺮ ﻛﺮده، ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ؟
پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی :
اﮔﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد ﻛﻪ واﻗﻒ در ﺿﻤﻦ ﻋﻘﺪ وﻗﻒ ﺷﺮط ﻛﺮده ﻛﻪ اﮔﺮ ﻳﻜﻰ از ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻓﻘﻴﺮ و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺷﺪ، ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﻜﻰ دﻳﮕﺮ از ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﻔﺮوﺷﺪ، ﺑﻴﻊ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد از وﻗﻒ را ﺑﺮ اﺛﺮ ﻓﻘﺮ و اﺣﺘﻴﺎج ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺷﻜﺎل ﻧﺪارد و ﺑﻴﻊ او در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﺻﺤﺖ اﺳﺖ.
منبع : اﺳﺘﻔﺘﺎﺋﺎت ﺑﺎب وﻗﻒ، ﺣﻀﺮت آﻳﺖ الله اﻟﻌﻈﻤﻲ ﺧﺎﻣﻨﻪای ﻣﺪﻇﻠﻪ اﻟﻌﺎﻟﻲ، ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻣﺎن اوﻗﺎف ، مهر1390
پاسخ از حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی :
اﮔﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد ﻛﻪ واﻗﻒ در ﺿﻤﻦ ﻋﻘﺪ وﻗﻒ ﺷﺮط ﻛﺮده ﻛﻪ اﮔﺮ ﻳﻜﻰ از ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻓﻘﻴﺮ و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺷﺪ، ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﻜﻰ دﻳﮕﺮ از ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﻔﺮوﺷﺪ، ﺑﻴﻊ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد از وﻗﻒ را ﺑﺮ اﺛﺮ ﻓﻘﺮ و اﺣﺘﻴﺎج ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺷﻜﺎل ﻧﺪارد و ﺑﻴﻊ او در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﺻﺤﺖ اﺳﺖ.
منبع : اﺳﺘﻔﺘﺎﺋﺎت ﺑﺎب وﻗﻒ، ﺣﻀﺮت آﻳﺖ الله اﻟﻌﻈﻤﻲ ﺧﺎﻣﻨﻪای ﻣﺪﻇﻠﻪ اﻟﻌﺎﻟﻲ، ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻣﺎن اوﻗﺎف ، مهر1390
