پرسش :
کدام سوره بیانگر این مطلب است که دانش ما از یک قطره از آب اقیانوس هم کوچک تر و کمتر است؟
پاسخ :
آیاتی در قرآن موجود است که تا حدی به مطلب اشاره شده در پرسش، مرتبط است، مانند: "قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً "؛ بگو: «اگر دریاها براى (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکّب شود، دریاها پایان مىگیرد. پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان یابد، هر چند همانند آن (دریاها) را کمک آن قرار دهیم![1] و آیه: "وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم"؛ و اگر همه درختان روى زمین قلم شود، و دریا براى آن مرکّب گردد، و هفت دریاچه به آن افزوده شود، اینها همه تمام مىشود، ولى کلمات خدا پایان نمى گیرد، خداوند عزیز و حکیم است.[2]
در باره این آیه (لقمان 27) در تفسیر قمی چنین آمده است: عده ای از یهودیان از حضرت رسول (ص) راجع به روح سؤال کردند؟ حضرت فرمود: "الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا"؛ روح از جانب خدا است و آنچه از علم به شما داده شده است نا چیز است.[3] گفتند آیا مقصود علم ما یهودان اندک است یا دانش همه مردم؟ رسول خدا (ص) در پاسخ فرمود: علم تمام مردم! گفتند: چطور چنین چیزی ممکن است؛ یا محمد(ص)! شما مدعى هستى که بهره ای که از دانش داری کم است و حال آن که قرآن را خداوند به شما عطا کرده، همان گونه که تورات را به ما ارزانی داشته است و در قرآن چنین آمده است که "وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ ً"؛ هر که به او حکمت دهند،[4] (یعنى تورات) "فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیرا"؛ نعمت زیادى به او ارزانى شده است.[5]
خداوند در پاسخ یهودیان این آیه را نازل نمود: "وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْض..."، خداوند می فرماید: علم خدا بزرگ تر از اینها است. آنچه به شما داده شده در نظر شما زیاد است، ولى نزد خدا کم است.[6]
البته در روایتی امام باقر (ع) در تفسیر این آیه "وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا" فرمود: معنای باطنی آیه این است که علم داده نشده، مگر به اندکى از مردم، و بعد از کلمه "قلیلا" منکم در تقدیر است؛ یعنى علم داده نشده، مگر به اندکى از شما.[7] (یعنی بسیاری از مردم از علم بهره ای ندارند)
گفتنی است، مطلبی که در پرسش مطرح شده است -دانش ما از یک قطره از آب اقیانوس هم کوچک تر و کمتر است- در کلمات معصومان (ع) چنین تعبیری یافت نشد، اما از ابن عباس شبیه آن موجود است: "مردی از خوارج پرسشی از ابن عباس کرد، ابن عباس قبل از پاسخ دادن به او پرسید: دانش من بیشتر است یا علی (ع)؟ گفت: اگر على (ع) را از تو داناتر مى دانستم از تو پرسش نمى کردم! ابن عبّاس به شدت خشمگین شد و گفت: مادر به عزایت، علی (ع) به من علم آموخته است، علم او از جانب علم رسول خدا (ص) است، و رسول اللَّه (ص) را خداوند از بالاى عرش خود آموزش داده است، بنابر این علم پیامبر (ص) از خدا، و علم امام علی (ع) از علم پیامبر (ص)، و علم من از ناحیه على (ع) است، و علم تمام یاران محمّد (ص) در برابر علم على (ع) همچون قطرهاى است در برابر هفت دریا".[8]
پی نوشت:
[1] الکهف، 109.
[2] لقمان، 27.
[3] اسراء، 85
[4] بقرة، 269
[5] همان.
[6] قمی، علی بن ابراهیم بن هاشم تفسیر قمی، ج 2، ص 166، مؤسسة دار الکتاب، قم، 1404 ق.
[7] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج 2، ص 317، چاپخانه علمیه، تهران، 1380 ق.
[8] شیخ مفید، الأمالی، ص 235، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق
منبع:islamquest.net
آیاتی در قرآن موجود است که تا حدی به مطلب اشاره شده در پرسش، مرتبط است، مانند: "قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً "؛ بگو: «اگر دریاها براى (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکّب شود، دریاها پایان مىگیرد. پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان یابد، هر چند همانند آن (دریاها) را کمک آن قرار دهیم![1] و آیه: "وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم"؛ و اگر همه درختان روى زمین قلم شود، و دریا براى آن مرکّب گردد، و هفت دریاچه به آن افزوده شود، اینها همه تمام مىشود، ولى کلمات خدا پایان نمى گیرد، خداوند عزیز و حکیم است.[2]
در باره این آیه (لقمان 27) در تفسیر قمی چنین آمده است: عده ای از یهودیان از حضرت رسول (ص) راجع به روح سؤال کردند؟ حضرت فرمود: "الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا"؛ روح از جانب خدا است و آنچه از علم به شما داده شده است نا چیز است.[3] گفتند آیا مقصود علم ما یهودان اندک است یا دانش همه مردم؟ رسول خدا (ص) در پاسخ فرمود: علم تمام مردم! گفتند: چطور چنین چیزی ممکن است؛ یا محمد(ص)! شما مدعى هستى که بهره ای که از دانش داری کم است و حال آن که قرآن را خداوند به شما عطا کرده، همان گونه که تورات را به ما ارزانی داشته است و در قرآن چنین آمده است که "وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ ً"؛ هر که به او حکمت دهند،[4] (یعنى تورات) "فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیرا"؛ نعمت زیادى به او ارزانى شده است.[5]
خداوند در پاسخ یهودیان این آیه را نازل نمود: "وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْض..."، خداوند می فرماید: علم خدا بزرگ تر از اینها است. آنچه به شما داده شده در نظر شما زیاد است، ولى نزد خدا کم است.[6]
البته در روایتی امام باقر (ع) در تفسیر این آیه "وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا" فرمود: معنای باطنی آیه این است که علم داده نشده، مگر به اندکى از مردم، و بعد از کلمه "قلیلا" منکم در تقدیر است؛ یعنى علم داده نشده، مگر به اندکى از شما.[7] (یعنی بسیاری از مردم از علم بهره ای ندارند)
گفتنی است، مطلبی که در پرسش مطرح شده است -دانش ما از یک قطره از آب اقیانوس هم کوچک تر و کمتر است- در کلمات معصومان (ع) چنین تعبیری یافت نشد، اما از ابن عباس شبیه آن موجود است: "مردی از خوارج پرسشی از ابن عباس کرد، ابن عباس قبل از پاسخ دادن به او پرسید: دانش من بیشتر است یا علی (ع)؟ گفت: اگر على (ع) را از تو داناتر مى دانستم از تو پرسش نمى کردم! ابن عبّاس به شدت خشمگین شد و گفت: مادر به عزایت، علی (ع) به من علم آموخته است، علم او از جانب علم رسول خدا (ص) است، و رسول اللَّه (ص) را خداوند از بالاى عرش خود آموزش داده است، بنابر این علم پیامبر (ص) از خدا، و علم امام علی (ع) از علم پیامبر (ص)، و علم من از ناحیه على (ع) است، و علم تمام یاران محمّد (ص) در برابر علم على (ع) همچون قطرهاى است در برابر هفت دریا".[8]
پی نوشت:
[1] الکهف، 109.
[2] لقمان، 27.
[3] اسراء، 85
[4] بقرة، 269
[5] همان.
[6] قمی، علی بن ابراهیم بن هاشم تفسیر قمی، ج 2، ص 166، مؤسسة دار الکتاب، قم، 1404 ق.
[7] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج 2، ص 317، چاپخانه علمیه، تهران، 1380 ق.
[8] شیخ مفید، الأمالی، ص 235، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق
منبع:islamquest.net
