پیامدها و آسیب ­های عمل­ های زیبایی بدن چیست؟ (بخش دوم)

ایمپلنت سینه خطرات جبران­ ناپذیری برای سلامتی و زیبایی بدن بانوان ایجاد می­ کند.
 

چکیده : ایمپلنت (کاشت) سینه علاوه بر هزینه و مشکلات اقتصادی، با خطرات جدی ای برای سلامتی و زیبایی بانوان در سال های ابتدایی بعد از عمل همراه است. افزون بر این، خطرات طولانی مدت این عمل، به دلیل فقدان تحقیقات کافی، هنوز ناشناخته باقی مانده است. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 1108 /  تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

 

ایمپلنت سینه یکی از عمل­ های زیبایی است که از طریق کاشت پاکت های سیلیکون، که از ژل های سیلیکون پر شده است یا سالین(آب نمک) در سینه زنان صورت می پذیرد و هم اکنون درمیان زنان غربی به عنوان یک مد مطرح است.
چندی است رد پای این عمل جراحی در ایران هم دیده میشود. از این رو لازم است زنان و دختران ایرانی در این زمینه اطلاعات بیشتری کسب کنند تا مانند جراحی بینی دچار جوزدگی نشوند و خطرات و سختی های این جراحی را به خود تحمیل نکنند.
این عمل علاوه بر هزینه های بالای مربوط به تسهیلات پزشکی، بی هوشی، و سایر هزینه های مرتبط با آن، عوارض و مشکلات خانم هایی که این عمل را انجام داده اند در ژورنال های پزشکی به چاپ رسیده و در FDA (اداره کل مواد غذایی و دارویی آمریکا) بحث و بررسی شده که به گوشه هایی از این عوارض اشاره می کنیم.
 

عوارض موضعی ایمپلنت به مشکلاتی گفته می شود که دقیقا مربوط به ناحیه سینه هستند و کاملا مشخص است که در نتیجه ایمپلنت سینه به وجود آمده اند. عوارض متداول آن شامل عفونت و سایر خطرات مربوط به جراحی، دردهای موضعی سینه، تغییر در حساسیت، انقباض کپسول، شکستگی و تراوش، بافت مردگی (مرگ پوست)، نیاز به عمل جراحی دوباره و مشکلات آرایشی (مثل نارضایتی از شکل سینه بعد از ایمپلنت) است.
تحقیقات مربوط به عمل ایمپلنت با سالین و ژل سیلیکون نشان می دهد که طی سه سال اول، تقریبا سه مورد از چهار مورد بیماران ترمیمی (بیماران سرطانی که ایمپلنت سینه انجام داده اند)، و تقریبا نیمی از بیمارانی که برای اولین بار این عمل را انجام داده اند، حداقل یکی از این عوارض موضعی را داشته اند، مثل درد، عفونت، سخت شدگی یا نیاز به عمل دوباره.
از بین بیماران ترمیمی، 46% از خانم هایی که ایمپلنت با ژل سیلیکون انجام داده اند و 21% از کسانی که با سالین ایمپلنت کرده اند، طی سه سال اول نیاز به عمل دوباره داشته اند.
25% از بیمارانی که ایمپلنت سیلیکون داشته اند و 8% از بیمارانی که ایمپلنت سالین داشته اند، ایمپلنت خود را برداشته اند.
 

ایمپلنت ها مادام العمر نیستند و همه آنها بالاخره شکسته خواهند شد، اما مشخص نیست که هر ایمپلنتی چند سال دوام خواهد داشت. تحقیقات مربوط به ایمپلنت های سیلیکونی نشان داده است که این ایمپلنت ها تقریبا هفت تا دوازده سال دوام دارند، اما برخی از آن ها طی چند ماه یا همان سال اول شکسته می شوند و این به معنای تحمل هزینه و خطرات مربوط به جراحی مجدد، جهت برداشت یا کاشت ایمپلنت است.
 

دانشمندان موسسه ملی سرطان طی تحقیقاتی دریافتند که احتمال ابتلا به سرطان در خانم هایی که حداقل به مدت هفت سال ایمپلنت داشته اند در مقایسه با خانم هایی که نداشته اند تا 21% افزایش داشته است که در سرطان های مغزی، دستگاه تنفسی، گردن و فرج بیشتر مشاهده شده است.
 

تحقیقات ثابت کرده است که خانم هایی که انواع جراحی های سینه، از جمله ایمپلنت انجام داده اند، سه مرتبه کمتر از زنان عادی می توانند شیر تولید کنند.
 

سرطان سینه جزء متداول ترین انواع سرطان در خانم هاست. با ماموگرافی می توان سرطان سینه را از قبل تشخیص داد و از مرگ فرد جلوگیری کرد، اما تقریبا 55 درصد از تومورهای سینه در زنانی که ایمپلنت دارند، پنهان می ماند.
علاوه بر ایمپلنت سیلیکون و سالین، در سال های اخیر سه نوع دیگر ایمپلنت هم ساخته شده: ایمپلنت های تریلوسنت با روغن سویا، نوواگلد، و ایمپلنت PIP که با ژل های پلاستیک پر می شوند.
گرچه در رسانه های تبلیغاتی ایمنی و سلامت بیشتر این ایمپلنت ها نسبت به ایمپلنت های سیلیکون و سالین مشاهده می شود، اما هیچ آزمایشی برای تایید صحت این گفته ها انجام نگرفته، حتی طی چند سال گذشته اخباری مبنی بر شکایت تعداد زیادی از زنانی که این نوع ایمپلنت ها را استفاده کرده اند منتشر گردیده است. از سوی مسئولان بهداشت برخی کشورها نیز فراخوانی مبنی بر برداشت ایمپلنت های PIP به دلیل سرطان زا بودن آنها دیده می شود.[1]
این مطالب به وضوح نشان می دهند که ایمپلنت علاوه بر هزینه و مشکلات اقتصادی، با خطرات جدی ای برای سلامتی، زیبایی و آرایشی در سال های ابتدایی همراه است که با گذشت زمان افزایش نیز می یابد. متاسفانه، خطرات طولانی مدت این عمل، به دلیل فقدان تحقیقات کافی، هنوز ناشناخته باقی مانده است.[2]
 

تزریق سم بوتولونیوم موسوم به بوتاک و همچنین ژل، یکی از رایج ترین روش هایی است که برای از بین بردن چین و چروک و نیز حجیم تر کردن بخش های مختلف صورت در جامعه امروزی مد گردیده و هم اکنون بسیاری از افراد بدون نیاز واقعی به چنین عملی به این نوع جراحی ها اقدام می کنند.
وجود دو چالش عمده در این جراحی ها، باعث شده که متخصصان درباره آن هشدارهایی جدی مطرح کنند. یکی از آن ها، مراجعه افراد به پزشکان غیرمتخصص و دیگری وجود انواع تقلبی و بدون مجوز بوتاکس در بازار دارویی کشور است.
تزریق غیرکارشناسانه بوتاکس ممکن است خطرات گوناگونی مثل غیرقرینه شدن صورت و ابرو، افتادگی پلک و یا فلج شدن صورت را به دنبال داشته باشد. گذشته از این که دوز استفاده از این سم بسیار حائز اهمیت است، چرا که میزان زاید این سم می تواند حتی منجر به مرگ شود.
مشکل دیگر وجود بوتاکس های تقلبی و غیراستاندارد در بازار دارویی کشور است، به خصوص این که این ماده به هرحال نوعی سم است و چنانچه درست تهیه و نگه داری نشده باشد موجب عوارض جبران ناپذیری خواهد شد.[3]
خانم شریفیان رئیس ملزومات سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، با بیان اینکه بسیاری از کسانی که بوتاکس می کنند نیازی به این عمل ندارند، با ذکر نمونه هایی همچون تخلیه چشم و تخلیه قسمتی از صورت و ایجاد عفونت، درباره عوارض بوتاکس و تزریق ژل هشدار دادند.[4]

منبع:
موسوی؛ سید حسن (1394)، مد و مدگرایی و جایگاه آن در سبک زندگی اسلامی، انتشارات بوستان کتاب، قم، چاپ اول.

 
  پی نوشت :
[1] تمام مطالب پیرامون ایمپلنت از آدرس www.bazpors.com 22/12/2011  breast_implant استخراج شده است.
[2] www.fa.parsiteb.com/actions.php?nid=9458&action
[3] www.seemorgh.com/health/32258/2343 ؛ به نقل از دکتر کامران بلیغی، متخصص پوست و عضو هیات علمی پوست دانشگاه تهران و دکتر علیرضا فیروز، متخصص پوست و معاون پژوهشی مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام.
[4] یکشنبه 4/12/1392؛ اخبار 20:30، شبکه دو سیما.