راه عشق ورزی به همسر! (بخش اول)

عشق میان زوجین، خلق شدنی است. 
 

دو مفهوم مفید درباره عشق در روابط رمانتیک وجود دارد: نشان دادن عشق و پذیرش عشق. عشق عملی است که فرد برای ابراز احساسش به همسر نشان می دهد. فرد ممکن است با بوسیدن، گفتن دوستت دارم یا انجام کاری برای فرد دیگر عشق خود را نشان دهد. در این روش، عشق فعل است. از طرف دیگر، عشق همچنین نیاز به پذیرش دارد. فرد ممکن است عشقی که با دریافت بوسه داده می شود را با آغوش باز بپذیرد و با لبخندی پذیرا به جمله دوستت دارم واکنش نشان دهد و یا از همسر برای مهربانی هایش تشکر کند.
 
در مشاوره قبل از ازدواج، درمانگر مسئول آموزش عادتی مهم به مراجعین می باشد که چگونه فعالانه در عشق مشارکت کرده، عشقی که می گیرند را بپذیرند و عشقی بسازند که در طی زمان رشد کند.
 

آیین نوعی عمل یا رفتار است که زوجین به صورت مداوم انجام می دهند. آیین زوجی می تواند بوسیدن قبل از رفتن سرکار و برگشتن از آن، رقصیدن در آشپزخانه حین انتظار برای جوش آمدن آب، نوازش یکدیگر قبل از خواب و غیره باشد. یک زوج در آشپزخانه حین به آغوش کشیدن هم می رقصیدند. زوج دیگری، باهم قبل از خواب هر شب می نشستند و درباره روزشان صحبت می کردند.
 
اغلب وقتی زوجین با مشکلاتی وارد درمان می شوند، آیین هایی که زمانی آنها را خوشحال می کرده را کنار گذاشته اند. یک زوج ممکن است بگوید «تو عادت داشتی قبل از خواب مرا در آغوش بگیری» یا «تو هرگز دیگر مرا عزیزم صدا نکردی». بخشی از کاری که باید زوجین برای بازسازی رابطه انجام دهند، این است که دوباره آیین هایی جدید برقرار سازند یا آیین های قبلی که به آنها حس نزدیکی می داده را دوباره اجرا کنند.
 
در مشاوره قبل از ازدواج، درمانگر میتواند زوجین را راهنمایی کند تا آیین هایی که قبلا استفاده می کردند را بشناسند یا آیین هایی جدیدی را شکل بدهند. جلسه می تواند با این سؤالات شروع شود: «چه آیین هایی را در حال حاضر بکار می برید یا می بینید که زوج های دیگر استفاده می کنند؟» اگر زوج در تشخیص اینکه چه کارهایی می کردند مشکل داشتند، می توانید به آنها 5 زبان عشق را بیاموزید تا ایده هایی کسب کنند. در کتاب 5 زبان عشق، گرای چپمن (2009)، 5 روش متفاوت که زوجین می توانند به یکدیگر نشان دهند را مطرح می کند: زمان گذاشتن، لمس کردن، گفتن جملات عاشقانه، کمک کردن به همسر و هدیه دادن.
 
اگر این اطلاعات در جلسه وارد شود، درمانگر می تواند 5 زبان عشق را روی تخته ای نوشته و از مراجعین بخواهد آیین خاصی که ترجیح می دهند را در هر طبقه شناسایی کنند. وقتی آن ها فهرستشان را شکل دادند، هر یک را تشویق کنید تا فعالانه طی روز در یک یا چند مورد از آیین ها درگیر شوند.
 
این کار می تواند به مراجعین یادآور شود که انتخاب دوست داشتن و عشق ورزیدن فعالیتی روزانه است. برای ایجاد عشقی مداوم هر فرد باید یاد بگیرد که هر روز همسرش را به نحوی دوست داشته باشد و عشق بورزد، حتی اگر روز سختی را پشت سر گذاشته باشد. در واقع، طی روزهای سخت، زوجین باید بیشتر تلاش کنند تا عشقشان را نشان دهند زیرا در چنین روزهایی به عشق بیشتری نیاز دارند.
 

 آیا تاکنون با زوج سالخورده ای نشسته اید و به ماجراهایشان گوش داده اید؟ شادترین زوج ها تمایل دارند که خاطرات شاد خود را به یاد آورند. آنها تقریبا همیشه نوستالژی هایی در اطراف خود دارند و روی چهره شان لبخند است. وقتی زوجین خاطرات مثبت دارند، احساسات قدیمی ارتباط و شادی بر می گردد. جان گاتمن (1995) گزارش کرد که زوجین نیاز به نسبت 5 تعامل مثبت به ۱ تعامل منفی دارند. اشتراک خاطرات مثبت یکی از ابزارهای فعالی است که زوجین می توانند برای تجربه ارتباط مثبت مورد استفاده قرار دهند.
 
درمانگر می تواند مراجعین را هدایت کند که خاطرات مثبت قدیمی را به عنوان مهارتی برای برگرداندن احساس لذت، ارتباط و مثبت بودن به یاد آورند. برای استفاده از این مهارت در جلسه، درمانگر می تواند از مراجعین بخواهد که درباره یک یا چند خاطره صحبت کنند. اگر مراجعین در یادآوری مشکل داشتند می توانید ایده هایی همچون اولین قرار ملاقات، اولین باری که فهمیدند همسرشان را دوست دارند یا زمان های خجالت آوری که داشتند و الان به آن میخندند را مطرح کنید.
 
درمانگر باید با زوجین گفت و گو کند که چگونه می توانند از این مهارت در حیطه های مختلف زندگی استفاده کنند. برای مثال، برخی زوجین می توانند بحث را زمانی آغاز کنند که احساس دوری از همسرشان دارند. برخی دیگر ممکن است هفتگی یا ماهانه درباره خاطرات مثبت قدیمی صحبت کنند. زوجین را راهنمایی کنید که درباره بهترین شیوه فکر کنند و عمل کنند.

ادامه دارد...
 

نویسنده: آنجلا اسکورتو

 
منبع: کتاب «مشاوره قبل از ازدواج» (راهنما برای درمانگران)