علائم و درمان عفونت‌های بعد از زایمان

برخی از زنانی که سزارین داشته‌اند، معمولاً یک هفته بعد از زایمان دچار عفونت می‌شوند.
 

بدن شما پس از زایمان در دوران بهبود است و امکان دارد در مقابل عفونت‌های خاصی آسیب‌پذیرتر باشد. در واقع، برخی از عفونت‌ها در حین زایمان به وجود می‌آید، هرچند اغلب تا روزها یا حتی هفته‌ها بعد از زایمان آشکار نمی‌شود و معمولاً بعد از گذشت ۲۴ ساعت از زایمان ظاهر خواهد شد. بسیاری از این عفونت‌ها با تب، لرز یا احساس عمومی بیماری یا ناخوشی همراه خواهد بود که از نشانه‌های آشکار عفونت است. در این مطلب می‌توانید با عفونت‌های پس از زایمان، علائم و درمان آنها آشنا شوید.
 

اگر جراحی سزارین داشته‌اید، ریسک بالاتری برای ابتلا به آندومتریت یا عفونت آندومتر؛ پوشش داخلی رحم، دارید و اگر قبل از سزارین تان نیز مدتی درد کشیده‌اید، احتمال این عفونت باز هم بیشتر است. همچنین اگر زایمان شما بسیار طولانی بوده یا فاصلۀ زمانی زیادی بین پاره شدن کیسۀ آب و زایمان وجود داشته است، ریسک ابتلا به این عفونت بالاتر است. در میان مادرانی که زایمان طبیعی دارند، خطر برای کسانی که یک زایمان طبیعی با ابزار کمکی داشته‌اند، بالاتر از کسانی است که زایمان طبیعی معمولی یا فیزیولوژیک و بدون کمک داشته‌اند. علائم عفونت آندومتر که لازم است در صورت مشاهدۀ آنها به پزشک مراجعه کنید شامل موارد زیر است:
_ درد در ناحیۀ پایین شکم
_ تب با درجۀ پایین
_ ترشحات بدبو
 

جفت هنگام زایمان از دیوارۀ رحم جدا می‌شود و تا ۲۰ دقیقه بعد از زایمان از ناحیۀ واژن بیرون می‌آید. اگر بخش‌هایی از جفت در رحم بماند که به آن عارضۀ وجود بقایای حاملگی می‌گویند، ممکن است باعث بروز عفونت رحم شود. وقتی بافت‌های اطراف رحم عفونت می‌کند، ممکن است درد و تب شدید ایجاد شود. عفونت رحم را می‌توان با آنتی‌بیوتیک‌های درون وریدی درمان کرد. پزشک ممکن است عفونت رحم را از طریق افزایش میزان گلبول‌های سفید در آزمایش خون تشخیص دهد. دیگر نشانه‌های این عفونت شامل موارد زیر است:
_ تب شدید
_ تند شدن ضربان قلب
_ افزایش تعداد تنفس
_ ورم یا درد در رحم و بدبو شدن خونریزی واژن
 

التهاب پستان یک عفونت است که یک نفر از هر ۱۰ مادر شیرده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در مادرانی که دچار ترک یا زخم نوک سینه شده‌اند، بیشتر احتمال وقوع دارد. هرچند این عارضه می‌تواند در مادرانی که شیردهی ندارند نیز در زمانی که سینه‌های شان پر از شیر شده است و قبل از خشک شدن شیر نیز رخ دهد. برخی از علائم ورم سینه عبارت است از:
_ تب
_ لرز
_ خستگی
_ ضعف و بی‌حالی
_ درد عضلانی و علائمی شبیه علائم آنفلوانزا یا سرماخوردگی
_ ناحیه‌ای متورم، دردناک در لمس، سفت، گرم، قرمز و معمولاً تنها در یک سینه
 

اگر جراحی سزارین داشته‌اید، گاهی ممکن است محل زخم جراحی می‌تواند عفونی شود. برخی از زنانی که سزارین داشته‌اند، معمولاً یک هفته بعد از زایمان دچار عفونت می‌شوند. علائم عفونت برش جراحی شامل موارد زیر است:
_ تب
_ درد شدید زیر دل و در نواحی زخم
_ قرمزی، گرمی در اطراف محل برش یا زخم
_ حساسیت یا درد در محل برش یا زخم و افزایش و شدیدتر شدن آن
_ ترشح و ورم در اطراف محل برش یا زخم
_ برش یا زخم در حال باز شدن
 

شما پس از زایمان در مقابل عفونت مجاری ادرار آسیب‌پذیرتر هستید، به ‌ویژه اگر به مثانۀ شما سوند وصل شده است یا تزریق اپیدورال انجام شده باشد. عفونت مجاری ادرار ممکن است در هر یک از بخش‌های مجاری ادرار شامل کلیه و مثانه نیز ایجاد شود. علائم کلی عفونت مجاری ادرار شامل موارد زیر است:
_ تب بالا
_ مشکل در دفع ادرار
_ دفع ادرار دردناک
_ ادرار کف‌آلود، غیرشفاف یا خونی
_ احساس نیاز به دفع ادرار مکرر و فوری، اما خروج ادرار کم
_ بی‌حالی عمومی
_ درد در پایین کمر یا پهلو
_ یبوست

وقتی عفونت تشخیص داده می‌شود، معمولاً یک دوره آنتی‌بیوتیک تزریقی یا خوراکی تجویز می‌شود. به بیماران توصیه می‌شود مایعات زیاد مصرف کنند یا در آغاز و پایان درمان، آزمایش ادرار بدهند تا وجود باکتری مشخص شود.
 

از آنجا که عفونت درمان‌نشده می‌تواند به سرعت جدی شود، ضروری است که اگر تب یا هر کدام از نشانه‌های ذکرشده در بالا را دارید، لازم است سریعاً به پزشک یا ماما اطلاع دهید. شاید شنیده باشید که ورم و پُری سینه می‌تواند باعث تب با درجۀ پایین شود. گرچه این اتفاق می‌تواند رخ دهد، اما تصور نکنید که علت هر تبی پس از زایمان به دلیل ورم سینه است. پس حتماً در صورت احساس تب با پزشک خود تماس بگیرید. برای درمان سایر عفونت‌ها نیز به شما آنتی‌بیوتیک‌های مورد نیاز داده می‌شود.

در صورت شیردهی نیز لازم است حتماً به پزشک یا مامای خود اطلاع دهید، زیرا شیردهی در انتخاب داروهایی که برای شما تجویز می‌شود تأثیر می‌گذارد. در عرض چند روز پس از شروع مصرف آنتی‌بیوتیک، احتمالاً شروع به بهبود می‌کنید، اما لازم و ضروری است که دورۀ کامل داروها را مصرف کنید، حتی اگر نشانه‌های عفونت ناپدید شده باشد. از پزشک تان بپرسید چه مدت طول می‌کشد که این داروها شروع به اثرگذاری کند و اگر به نظر رسید در آن دورۀ زمانی داروها اثر نکرده‌، باز هم ضروری است به پزشک اطلاع دهید، زیرا ممکن است لازم باشد داروی دیگری برای شما جایگزین شود یا شاید مشکل دیگری وجود داشته باشد. برای جلوگیری از کم‌آب شدن بدن نیز، مقدار زیادی مایعات بنوشید و برای کمک به بدن در مقابله با عفونت، هر میزان که می‌توانید استراحت کنید.

منبع: سایت مادرشو