راهکارهای مقابله با ترس زایمان

ترسیدن از زایمان باعث می‌شود که قلب شما سریع‌تر بزند، تندتر نفس بکشید، مضطرب شوید، فشار خون تان بالا برود و ماهیچه‌های شما منقبض شود.
 

اگرچه تجربه‌های زایمان راحت، خیلی بیشتر از تجربه‌های زایمان‌های دردسرساز است، ولی معمولاً آن ‌چیزی که بیشتر بازگو می‌شود، ماجرای زایمان‌های سخت است. پس اگر داستان‌های زیادی راجع به مشکلات زایمان شنیده‌اید، به این معنی نخواهد بود که همۀ زایمان‌های طبیعی سخت است.

به خاطر داشته باشید که در طول تاریخ، زنان زیادی پیش از شما نیز زایمان کرده‌اند، کودکانی به دنیا آورده و با سلامت کامل زندگی کرده‌اند؛ به زودی شما نیز به این دسته خواهید پیوست. با این حال، بهترین راه برای رهایی کامل از ترس زایمان، کسب اطلاعاتی دربارۀ آن است. لازم است بیشتر دربارۀ ترس‌های رایج زایمان بخوانید تا حقایق، شما را در غلبه بر ترس تان یاری دهد. راهکارهایی برای مقابله با این ترس‌ها در زیر آمده که بهتر است آنها را بخوانید تا خاطرتان آسوده شود و از میزان ترس شما کم کند.
 

هرچند اینترنت مملو از تصاویر و ویدیوهای زایمان اضطراری در عقب ماشین یا کنار جاده است، باید متوجه این قضیه نیز باشید که این موارد انگشت‌شمار است. میانگین زمان زایمان در اولین بارداری حدود ۲۰ ساعت و در بارداری‌های بعدی حدود هشت ساعت است، بنابراین اگر فاصلۀ شما با بیمارستان تان چندان دور نیست، شانس زیادی برای رسیدن به آنجا پیش از شروع زایمان خواهید داشت.

به جای نگرانی برای دیر رسیدن، سعی کنید به محض بروز علائم زایمان یعنی وقتی که انقباضات شما هنگام دراز کشیدن یا تغییر حالت دادن از بین نمی‌رود و تا دو ساعت، هر پنج دقیقه اتفاق می‌افتد یا زمانی که کیسۀ آب شما پاره می‌شود، پزشک خود را در جریان بگذارید. او به شما می‌گوید که چه موقع به بیمارستان بروید و اگر به توصیه‌های او گوش دهید، به احتمال زیاد به موقع به بیمارستان می‌رسید.
 

نکتۀ مهم این است که شما مادر عزیز، تنها فردی در اتاق زایمان هستید که چنین دغدغه‌ای دارید. اغلب پرستاران باتجربه قادر هستند که در صورت وقوع چنین اتفاقی، شواهد را به سرعت سر به نیست کنند. این بخشی از شغل آنهاست که به آن عادت دارند. در واقع احتمال خروج مدفوع هنگام زایمان بسیار بالاست، زیرا وقتی سر نوزاد آمادۀ خروج است، شما ماهیچه‌های زیادی از جمله ماهیچۀ مقعدتان را برای بیرون فرستادن وی به کار می‌گیرید. از آنجا که مدفوع، تقریباً در تمامی ساعت‌های روز در رودۀ بزرگ وجود دارد، ممکن است مقداری از آن هنگام فشار آوردن خارج شود؛ پس بی‌جهت نگران این موضوع ساده و طبیعی نباشید.
 

حقیقت این است که شما پیش از روبه‌رو شدن با سوزن اپیدورال کاملاً بی‌حس شده‌اید، زیرا متخصص بیهوشی ابتدا قسمتی از بدن را که سوزن اپیدورال وارد آن می‌شود توسط لیدوکائین به صورت موضعی بی‌حس می‌کند. با تزریق لیدوکائین کمی احساس سوزش می‌کنید، اما این سوزش به سرعت از بین می‌رود و سوزن اپیدورال بعد از بی‌حسی اولیه وارد می‌شود. زمان ورود سوزن اپیدورال تنها فشار اندکی حس می‌کنید. در مقایسه با انقباضات زایمان، بی‌حسی اپیدورال بسیار ساده و ناچیز است.
 

با خواندن یا شنیدن در مورد پاره شدن واژن هنگام زایمان طبیعی حتماً بر ترس‌های شما اضافه شده است. نیازی نیست بی‌دلیل نگران باشید، با این وجود که تقریباً نصف زنان هنگام زایمان دچار پارگی خفیفی می‌شوند، این نوع پارگی خفیف باعث خونریزی نمی‌شود و نیازی به درمان نیز ندارد. احتمال وقوع پارگی در بارداری اول و افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر است و زنانی که قبلاً زایمان طبیعی داشته‌اند معمولاً دچار این عارضه نمی‌شوند.

اگر هنوز نگران هستید، می‌توانید از چند هفته قبل از زایمان با شروع ماساژ پرینه، خاصیت ارتجاعی بافت ماهیچه‌ای پرینه را افزایش و احتمال وقوع پارگی یا نیاز به اپیزیوتومی را هنگام زایمان کاهش دهید. اپیزیوتومی عملی است که طی آن برشی در بافت بین واژن و مقعد که پرینه نام دارد، توسط پزشک ایجاد می‌شود تا فضای بیشتری برای تولد نوزاد وجود داشته باشد. هرچند این عمل رایج است، امروزه اغلب متخصصان زنان اجازه می‌دهند تا واژن به صورت طبیعی پاره شود، زیرا در بیشتر موارد، ترمیم و بهبود آن بعد از زایمان راحت‌تر است.
 

زایمان، بدون درد نیست اما ترس از درد بر شدت آن می‌افزاید. ترسیدن باعث می‌شود که قلب شما سریع‌تر بزند، تندتر نفس بکشید، مضطرب شوید، فشار خون تان بالا برود و ماهیچه‌های شما منقبض شود. همۀ این واکنش‌ها در افزایش درد نقش دارد. بهترین راه رویارویی با ترس، کسب اطلاعاتی دربارۀ فرایند زایمان است.

درباره زایمان طبیعی بیشتر بخوانید، به کلاس‌های آمادگی برای زایمان بروید یا از مادرانی که زایمان کرده‌اند در این رابطه سؤال کنید. همیشه دو چیز را به یاد داشته باشید؛ اول اینکه این درد هدف مثبتی دارد؛ دهانۀ رحم شما باز می‌شود، کودک تان را به دنیا می‌آورید و درد تمام می‌شود و دوم اینکه مجبور نیستید درد زایمان را تجربه کنید، زیرا داروهای ضددرد برای زایمان در دسترس است و به درخواست شما برای تان تجویز می‌شود.
 

هر نوع جراحی می‌تواند ترسناک باشد. بنابراین قابل درک است که از احتمال وقوع آن نگران شوید، اما لازم است با این احتمال منطقی برخورد کنید. درحالی‌که به نظر می‌رسد همۀ اطرافیان شما سزارین می‌کنند، تعداد جراحی‌های سزارین رو به کاهش است. البته احتمال نیاز به سزارین برای برخی از زنان که بارداری پرخطر دارند مانند افرادی که مسمومیت حاملگی دارند بالاتر است. با پزشک خود دربارۀ اینکه در چه شرایط و زمانی سزارین می‌کند صحبت کنید و او را در جریان نگرانی‌های خود قرار دهید.

برای مثال آیا پزشک تان می‌داند چگونه نوزاد را از پا در زایمان بریچ به دنیا بیاورد یا در این صورت زایمان را با روش سزارین انجام می‌دهد، پزشک تان دربارۀ زایمان طبیعی نوزادان درشت‌جثه چه نظری دارد و اگر قبلاً سزارین داشته‌اید، آیا پزشک زایمان طبیعی پس از سزارین را توصیه می‌کند. در نهایت پژوهش‌ها نشان می‌دهد زنانی که مراقبت پیوستۀ پزشکی را هنگام زایمان داشته‌اند، کمتر احتمال دارد که نیاز به سزارین پیدا کنند. فارغ از اینکه بالاخره چه نوع زایمانی را تجربه می‌کنید، داشتن همراه به شما کمک خواهد کرد. این همراه ممکن است همسر، مادر، دوست شما یا مامای همراه باشد. حمایت یک همراه می‌تواند نقش مهمی در کاهش درد و ترس‌های شما داشته باشد.

منبع: سایت مادرشو