جان ميلز
ميلز، جان Mills, John
بازيگر (1908، فيليکستو - انگلستان)
با نام لوييس ارنست واتس ميلز به دنيا آمد. پدرش معلم بود. ابتدا کار فروشندگي مي کرد. از سال 1929 روي صحنه مي رفت. در 1932 وارد سينما شد. طي سال هاي جنگ جهاني دوم به شهرت رسيد. تا اوايل دهه ي 1950 به عنوان بازيگر نقش هاي اصلي فيلم هاي انگليسي محبوبيت داشت. سپس به نقش هاي دوم پرداخت. همسر نخستش، آيلين ريموند (1931-1940)، بازيگر بود و همسر دومش، مري هيلي بل (از 1941)، رمان نويس / نمايش نامه نويس. دخترانش، هيلي و جوليت، بازيگر هستند و پسرش، جاناتان، دستيار کارگردان است. براي دختر رايان برنده ي جايزه ي اسکار بهترين بازيگر نقش دوم شد. هم چنين براي نواهاي افتخار از جشنواره ي ونيز جايزه ي بهترين بازيگر را برد. در 1977 لقب «سر» گرفت. خاطراتش را در کتابي با نام بالا ميان ابرها، آقايان لطفاً (1981) نوشته است. در تلويزيون نيز فعاليت داشت.
ميلز که اساساً براي خواندن و رقصيدن بر صحنه ي موزيک هال ها تعليم ديده بود، تقريباً هيج گاه به خاطر چنين نقش هايي جلب نظر نکرد و نقش هاي کمدي او نيز امروزه فراموش شده است. او که قدي نه چندان بلند (يک متر و هفتاد و هفت سانتي متر) و چهره اي کاملاً غير «موجه» داشت، به نظر نمي رسيد که شانس چنداني براي ستاره شدن داشته باشد به خصوص که به دليل همين کيفيت ظاهري هرگز مناسب ايفاي نقش افسران قهرمان و شجاع انگليسي در فيلم هاي تبليغاتي جنگي نبود؛ فيلمهايي که بسيار به مذاق مخاطبان آن دوره خوش مي آمد و ستارگان چنين فيلم هايي، قهرمان روياهاي تماشاگران انگليسي شده بودند. اما ميلز ناگهان با بازي در نقشي جاوداني در اقتباسي درجه اول از اثر جاوداني چارلز ديکنز ستاره ي محبوب جهانيان شد: اگرچه که او کمي براي ايفاي نقش «پيت» رمان انتظارات بزرگ مسن بود اما در اين نقش چنان درخشيد که ديگر کسي «پيپ» را جز با سيماي او تجسم نمي بخشيد. ميلز نيز مثل بسياري از بازيگران انگليسي در سنين بالاتر به ايفاي نقش هاي دوم پرداخت و در اين نقش ها نيز خيره کننده و هم چنان دل خواه تماشاگران انگليسي بود. اما با بازي در خليج ببر در کنار دخترش، هيلي، رو به نزول گذاشت.
از فيلم ها: 1932 - دختري در نيروي درياي (د کورويل)؛ 1933 - دوربين شبح وار (وُرهاوس)؛ 1934 - يک حزب سياسي (ن. لي)، شلاق (ه. ادواردز)، چه روزهايي بود (بنتلي)؛ 1935 - تقاطع چرينگ (د کورويل)؛ 1936 - تودر رُز (استيونسن)؛ 1938 - طوطي سبز (منزيس)؛ 1939 - خداحافظ، آقاي چيپس (س. وود)؛ 1941 - کلبه ي اجاره اي (اسکوييت)، انسداد بزرگ (فرند)؛ 1942 - آقاي پيت جوان (ک. ريد)، جايي که خدمت مي کنيم (د. لين و کاوارد)؛ 1943 - در سپيده دم زير آب مي رويم (اسکوييت)؛ 1944 - اين نسل خوشبخت (د. لين)؛ 1945 - راهي به سوي ستارگان (اسکوييت)؛ 1946 - انتظارات بزرگ (د.لين)؛ 1947 - خوب به يادآوران (دميتريک)؛ 1948 - اسکات قطب جنوب (فرند)؛ 1950 - برنده ي خُردسال (پلي سي ير)؛ 1951 - آقاي دنينگ به سمت شمال مي راند (کيمينز)؛ 1952 - آدم کش ملايم (ديردن)، خاطره ي طولاني (هيمر)؛ 1954 - انتخاب هابسن (د. لين)؛ 1955 - ماجراجويي (ليکاک)، داستان بازداشت گاه کلديتس (گ. هاميلتن)، پايان ماجرا (دميتريک)، امواج بالاي سر ما (ر. تامس)؛ 1956 - جنگ و صلح (ک. ويدور)، دور دنيا در هشتاد روز (م. آندرسن)؛ 1957 - شهر در محاکمه (گيلرمين)، دور باطل (ر. تامس)؛ 1958 - نوشيدني سرد در اسکندريه (لي . تامپسن)، من بدل مانتي بودم (گيلرمين)؛ 1959 - خليج ببر (لي تامپسن)؛ 1960 - نواهاي افتخاري (نيم)، خانواده ي سوييسي رابينسن (آناکين)؛ 1961 - آوازه خوان نه آواز (ر. و. بيکر)؛ 1962 - دلاور (ر. و. بيکر)، شعله در خيابان ها (ر. و. بيکر)، نيم تاج تاهيتي (کاچف)؛ 1964 - باغ گچي (نيم)؛ 1965 - عمليات کراسبو (م. آندرسن)، سلطان موش ها (فوربز)، حقيقت درباره ي بهار (ر. تورپ)؛ 1966 - زندگي خانوادگي (ر. بولتينگ)، آسمان غرب و نادرست (دختر کولي) (فقط ت. ، ک.)، جعبه ي عوضي (فوربز)؛ 1967 - چوکا (گ. داگلاس)؛ 1968 - ليدي هاميلتن (کريستيان - ژاک)؛ 1969 - وحشي و آزاد (ر. سارافيان)، آه! چه جنگ دل نشيني (آتن بارو)؛ 1970 - زن آدام (ليکاک)، دختر رايان (د. لين)؛ 1971 - دالسيما (نسبيت)؛ 1972 - وينستن جوان (آتن بارو)؛ 1973 - ليدي کارولين لم (بولت)، نفت خام اوکلاهما (کريمر)؛ 1975 - عامل «انساني» (دميتريک)؛ 1978 - خواب ابدي (وينر)؛ 1979 - سحر گاه زولو (هيکاکس)، سي و نه پله (شارپ)؛ 1982 - گاندي (آتن بارو)؛ 1984 - صحرا (مک لاگلن)؛ 1986 - رويا را نگه دار (شارپ)؛ 1987 - اون دختر کيه؟ (فولي)؛ 1990 - شب روباه (جاروت)؛ 1993 - ففرانکنستاين (ويکس)؛ 1996 - هملت (برانا)؛ 1997 - بين (اسميت).
