فيروز فيروزه
فيروز فيروز، فرزند عبدالحسين، متولد سال 1264 خورشيدي در تهران است. وي پس از پايان يافتن تحصيلات ابتدايي، براي گذراندن دوره متوسطه به بيروت اعزام شد و بعد از پنج سال به ايران بازگشت.
پدر فيروز که والي کرمان بود، با دريافت لقب نصرت‌الدوله از شاه براي پسر، وي را به کرمان فرا خواند و نيابت حکومت کرمان را به او سپرد. اين مسئوليت با توجه به سوء رفتار وي چندان نپاييد؛ زيرا مردم خواستار عزل او شدند. وي به تهران بازگشت و مسئوليتي نداشت.
فيروز پس از انقلاب مشروطيت به فرانسه رفت و پس از دريافت درجه ليسانس در رشته حقوق و علوم سياسي به ميهن بازگشت. پس از بازگشت به ايران، داراي مشاغل و مسئوليت‌هاي متعددي بود که مهم‌ترين آنها عبارت است از:
معاون وزير عدليه؛ وزير عدليه در کابينه اول وثوق‌الدوله؛ وزير امور خارجه در کابينه دوم وثوق‌الدوله. هم‌زمان با اين مسئوليت جريان عقد قرارداد 1919 پيش آمد. نصرت‌الدوله، صارم الدوله و وثوق‌الدوله، براي تصويب قرارداد ننگين 1919 ايستادگي کردند و بر پايه اسناد موجود رشوه‌هايي نيز دريافت کردند، ولي نتيجه نگرفتند؛ همراهي با احمد شاه به اروپا و اصرار او به شاه جوان مبني بر امضاي قرارداد و پرهيز شاه از اين امر؛ بازگشت به ايران از اروپا، اواخر سال 1299 و بازداشت وي به وسيله سيد ضياءالدين طباطبايي (نخست‌وزير کودتا)؛ رهايي از زندان و پذيرفتن حکومت ولايت فارس؛ نماينده مجلس دوره‌هاي چهارم، پنجم و ششم؛ ورود به کابينه سردار سپه به عنوان وزير دادگستري به توصيه شهيد مدرس؛ وزير ماليه در کابينه‌هاي مستوفي و مخبرالسلطنه هدايت؛ دستگيري و بازداشت و سپس رهايي به توصيه رضاخان؛ دستگيري و تبعيد به سمنان در سال 1315.
فيروز فيروز ملقب به نصرت‌الدوله با وجود خدمات بسيار به رضاشاه، سرانجام پاداش خدمات خود را دريافت کرد و در سال 1316 در زندان سمنان کشته شد. جرم او تباني با سردار اسعد بختياري و صارم‌الدوله براي برانداختن رژيم پهلوي بود.
