سيدمحمدرضا کشفي
سيدمحمدرضا کشفي، فرزند سيدمهدي، به سال 1311 خورشيدي در تهران زاده شد. وي پس از تحصيلات مقدماتي حوزه علميه مروي و بهرهگيري از اساتيد علوم اسلامي تهران، در سن شانزدهسالگي عزم تحصيل در قم کرد و در حوزه آن شهر پاي درس علماي نامدار نشست.
کشفي پس از گذراندن دورههاي درسي گوناگون، در درس خارج آيتالله شيخ عبدالنبي عراق شرکت کرد، آنگاه براي سفر به نجف اشرف به منظور کسب فيض از اعاظم حوزه نجف آماده شد. وي در سال 1331 به نجف رفت و از محضر آيات عظام سيد ابوالقاسم خويي، سيد نصرالله مستنبط، ميرزا هاشم آملي، سيدي يحيي يزدي و ميرزا باقر زنجاني استفاده کرد.
سيدمحمدرضا کشفي بعد از اتمام تحصيلات خود در فقه و اصول و رسيدن به درجه اجتهاد، به تهران بازگشت و در درس فلسفه آيتالله حاج سيدابوالحسن رفيعي قزويني، علامه شعراني و آيتالله ميرزا احمد آشتياني و نيز در درس عرفان حکيم شيرازي و الهي قمشهاي حاضر شد و به مراتب علمي بالا دست يافت. کشفي در فلسفه از آيتالله رفيعي قزويني اجازه دريافت کرد. آيتالله سيدمحمدرضا کشفي، همچنين از آيات عظام سيدي يحيي يزدي، امام خميني، خويي و سيداحمد خوانساري اجازه اجتهاد گرفت.
وي همزمان با تحصيل علم در حوزههاي تهران و قم و نجف، همواره به تحقيق و پژوهش نيز مشغول بود که حاصل آن تعدادي کتاب در موضوعات فلسفه متعاليه و ديگر علوم اسلامي است.
بعضي از کتابهاي آيتالله کشفي عبارت است از:
کنکاش عقل نظري؛ چرا آيينهها نشان نميدهند؟ (4جلد)؛ کتاب ناب در نقد آراي فلسفي و عرفاني گذشتگان از نظر عقلي و تأسيس يک مکتب جديد (2جلد).
سيدمحمدرضا کشفي، به سال 1379 در تهران درگذشت و در گورستان باغ بهشت قم، به خاک سپرده شد.