هما گرامي
هما گرامي، فرزند عباس به سال 1322 خورشيدي در تهران چشم بر جهان گشود. وي پس از تحصيلات ابتدايي و متوسطه، به دانشگاه تهران راه يافت و ليسانس زبان و ادبيات فارسي گرفت.
گرامي از آن هنگام، به آموزش و پرورش پيوست و دبير دبيرستانهاي تهران شد. چندي گذشت تا وي قصد ادامه تحصيل کرد و براي گذراندن دوره تکميلي به دانشگاه رفت و فوق‌ليسانس روان‌شناسي تربيتي گرفت. در دوره فوق‌ليسانس بود که با دکتر بهرام فره‌وشي زبان‌شناس معاصر ازدواج کرد. اين پيوند پس از دو دهه با مرگ فره‌وشي به انتها رسيد.
هما گرامي که از نوجواني ذوق شاعري داشت و در تحصيلات آکادميک فنون آن را فراگرفت، با سرودن اشعار زياد به دنياي شاعران جوان پيوست و آثاري خلق کرد که به مرور در مجموعه‌هايي گرد آمد و به چاپ رسيد.
ورود فره‌وشي به زندگي اين شاعر حساس، بسيار کمک کرد تا او در ادبيات و شعر به طور جدي تلاش کند، ولي مرگ همسر او را به اندوه کشاند و اين پديده در شعر او اثر گذاشت. اشعار او پس از درگذشت شوهرش، غمگينانه و حزن‌اندود شد. با اين وجود وي عزم ادامه تحصيل کرد و با ورود به دانشگاه تهران، دوره دکتراي ادبيات امريکاي لاتين را گذراند و موفق به گرفتن درجه دکترا شد.
دکتر هما گرامي تاکنون کتاب‌هاي زير را منتشر کرده است:
پيله؛ پنجره‌ها؛ در آبي باورها؛ ياديار مهربان (مجموعه مقاله‌هاي خود و آثار چاپ نشده زنده ياد دکتر بهرام فره‌وشي).
دکتر گرامي در سال 1372 از خدمت دولتي بازنشسته شد و به کار جمع‌آوري نوشته‌هاي پراکنده همسر مرحوم خود، به ويژه گردآوري فولکورهاي 150 لهجه محلي ايران مشغول شد.
