توماس هاردی
توماس هاردی یکی از مطرح ترین نویسنده ها و شاعران انگلیسی تبار قرن بیستم میلادی می باشد. او رمان نویس و شاعر جنبش طبیعت گرایی بود که ابتدا به کار معماری مشغول بود و بعد از آن به فعالیت ادبی روی آورد. آثارش معمولا در شمار جنبش طبیعت گرایی طبقه بندی می شوند. ولی در تعدادی از اشعار و آثار او نشانه هایی از ادبیات عصر روشنگری و رمانتیسیسم به چشم می خورد.
توماس هاردی ده ها رمان و شعر دارد که آثارش مورد تقدیر و توجه بسیاری از دوستداران ادبیات قرار گرفته است و از او به عنوان فردی یاد می شود که موفق شده تاثیر فراوان و قابل توجهی بر شعر مدرن انگلیسی بگذارد.
دوران کودکی و جوانی توماس هاردی
در شرح زندگینامه توماس هاردی این گونه آمده است که وی در تاریخ دوم ژوئن 1840 در نزدیکی شهر دورچستر انگلستان متولد شد. شغل پدرش سنگتراشی و مادرش زنی اهل مطالعه بود. توماس از کودکی تا سن هشت سالگی یعنی هنگامی که برای نخستین بار به مدرسه می رفت، نزد مادرش درس می خواند.
توماس پس از گذشت چند سال برای فرا گرفتن زبان لاتین به یک مدرسه ی محلی رفت ولی به این دلیل که موقعیت اجتماعی خانواده اش در حدی نبود که لازم باشد برای ادامه تحصیل به دانشگاه برود، تحصیلات رسمی خود را در همان سن شانزده سالگی تمام کرد. سپس برای کارآموزی نزد یک معمار محلی رفت و کار خود را آغاز کرد.
معماری و ادامه تحصیل در لندن
توماس تا سن بیست و دو سالگی به عنوان یک معمار کارآموزی کرد، سپس به لندن نقل مکان کرد و در دانشگاه کینگ ثبت نام نمود و به زودی موفق شد جایزه ی انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا و انجمن معماری را به خود اختصاص دهد. ولی با وجود موفقیت هایی که در لندن به دست آورد هرگز آن جا را به عنوان خانه ی خود ندانست.
وی به خوبی به اختلافات طبقانی و جایگاه اجتماعی اش در شهر لندن مطلع بود، به همین دلیل پس از سپری شدن پنج سال، در حالی که به شدت نگران وضعیت سلامتی اش بود تصمیم گرفت به مناطق دوردست خود بازگردد تا زندگی اش را وقف نوشتن کند.
بیوگرافی توماس هاردی,زندگی نامه توماس هاردی,زندگینامه بزرگان
آغاز فعالیت های ادبی توماس هاردی
نخستین رمانی که توماس هاردی نوشت به نام «بانو و مرد فقیر» می باشد که نوشتن آن را در سال 1867 به پایان رساند. ولی متاسفانه با وجود تلاش های فراوان نتوانست ناشری را پیدا کند که حاضر شود رمان او را چاپ کند. به همین دلیل تمام دست نوشته های خود را از بین برد که اکنون تنها بخش محدودی از آن باقی مانده است.
چندی بعد بنا به تشویق های دوست و مرشدش به نام «جورج مردیت» که خودش هم به نویسندگی و شعرسرایی مشغول بود، کار خود را ادامه داد. سپس در سال 1871 رمان «علاج های ناامیدانه» و در سال 1872 رمان «زیر درختان گرینوود» را با به صورت ناشناس چاپ و منتشر نمود.
توماس هاردی اما در سال 1873 داستان «یک جفت چشم آبی» را به نام خودش چاپ و منتشر کرد. پس از آن رمان دیگری به نام «دور از اجتماع خشمگین» را در سال 1874 چاپ کرد. این رمان به اندازه ای موفقیت آمیز بود که پس از آن توانست کار معماری خود را رها کند و به صورت تمام وقت روی کارهای ادبی خود تمرکز کند. توماس هاردی موفق شد در مدت بیست و پنج سال بیش از ده رمان بنویسد و منتشر کند.
توماس هاردی و سرودن شعر
توماس هاردی اولین جلد اشعارش را موفق شد در سال 1898 به نام مجموعه اشعار «وسکس» منتشر نماید. این مجموعه شامل اشعاری بود که هاردی در مدت سی سال آن ها را سروده بود. اگرچه شعرهایش در عصری که زندگی می کرد به اندازه ی رمان ها و داستان هایش مورد توجه و استقبال قرار نگرفت، ولی امروزه از توماس هاردی به عنوان یکی از بزرگ ترین شاعران قرن بیستم یاد می شود.
بیشتر شعرهای او مانند «نواهای بی اثر» و «نیامده بر سر قرار» که به نام ملاقات نافرجام هم از آن یاد می شود، دارای مضمون هایی از قبیل عشق، ناامیدی، زندگی و جدال درازمدت انسان با دردهای بشریت و نابرابری ها می باشد. برخی دیگر از شعرهایش مانند «پرنده ی کور» نشان دهنده ی عشق به طبیعت است و موضع محکم او را در برابر بی رحمی با حیوانات نشان می دهد.
توماس هاردی در سال 1874 ازدواج کرد و پس از چندین سال زندگی خوب و شاد همسرش در سال 1912 فوت کرد و این واقعه تاثیر فراوانی بر توماس هاردی گذاشت. به همین خاطر تمام شعرهایی که توماس هاردی در سال های 1912 و 1913 سروده است، همگی تاثیر پذیرفته از مرگ اما همسرش می باشد.
زندگی خصوصی توماس هاردی
توماس هاردی در سن سی سالگی با دختری به نام «اما لاوینیا گیفورد» آشنا شد و پس از گذشت مدت زمانی به شدت دلباخته ی او شد. توماس هاردی و اما لاوینیا سرانجام در سال 1874 با یکدیگر ازدواج کردند. زندگی مشترک آن ها سی و هشت سال ادامه داشت تا این که در سال 1912 اما فوت کرد و این مسئله تاثیر عمیقی بر روح توماس گذاشت. توماس پس از مرگ همسرش تصمیم گرفت به کورنوال سفر کند تا خاطرات گذشته اش را با اما در آن جا تجدید نماید.
توماس هاردی پس از گذشت دو سال از فوت همسرش تصمیم گرفت مجدد ازدواج کند، از این رو با زنی به نام «فلورانس امیلی داگدل» که حدود سی و نه سال از خودش کوچک تر بود، ازدواج کرد. اما در آن دوران باز هم از مرگ همسر سابقش غمگین بود و سعی داشت با سرودن شعر بر این غم و اندوه غلبه نماید.
فوت توماس هاردی
توماس هاردی در سال 1927 به بیماری ذات الجنب که بیماری آب آوردن ریه است مبتلا شد و در ماه ژانویه 1928 از دنیا رفت. در گواهی فوت علت مرگ او کهولت سن و ایست قلبی نوشته شد. وارث هاردی دوست داشت که او را در قطعه ی مخصوص شاعران دفن کنند، ولی این در حالی بود که خود هاردی گفته بود خواسته ی قلبی اش این است که پس از مرگ در کنار مزار همسر نخستش اِما دفن شود. این گونه بود که سرانجام توماس هاردی را در قطعه ی شاعران واقع در کلیسای وست مینیستر دفن کردند.
وارث هاردی پس از مرگ او، تمام اموال، نامه ها و دفترچه یادداشتش را سوزاند. از آثار و شعرهای او تنها 12 قطعه باقی مانده است.
منبع:
www.parvaresheafkar.com
توماس هاردی ده ها رمان و شعر دارد که آثارش مورد تقدیر و توجه بسیاری از دوستداران ادبیات قرار گرفته است و از او به عنوان فردی یاد می شود که موفق شده تاثیر فراوان و قابل توجهی بر شعر مدرن انگلیسی بگذارد.
دوران کودکی و جوانی توماس هاردی
در شرح زندگینامه توماس هاردی این گونه آمده است که وی در تاریخ دوم ژوئن 1840 در نزدیکی شهر دورچستر انگلستان متولد شد. شغل پدرش سنگتراشی و مادرش زنی اهل مطالعه بود. توماس از کودکی تا سن هشت سالگی یعنی هنگامی که برای نخستین بار به مدرسه می رفت، نزد مادرش درس می خواند.
توماس پس از گذشت چند سال برای فرا گرفتن زبان لاتین به یک مدرسه ی محلی رفت ولی به این دلیل که موقعیت اجتماعی خانواده اش در حدی نبود که لازم باشد برای ادامه تحصیل به دانشگاه برود، تحصیلات رسمی خود را در همان سن شانزده سالگی تمام کرد. سپس برای کارآموزی نزد یک معمار محلی رفت و کار خود را آغاز کرد.
معماری و ادامه تحصیل در لندن
توماس تا سن بیست و دو سالگی به عنوان یک معمار کارآموزی کرد، سپس به لندن نقل مکان کرد و در دانشگاه کینگ ثبت نام نمود و به زودی موفق شد جایزه ی انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا و انجمن معماری را به خود اختصاص دهد. ولی با وجود موفقیت هایی که در لندن به دست آورد هرگز آن جا را به عنوان خانه ی خود ندانست.
وی به خوبی به اختلافات طبقانی و جایگاه اجتماعی اش در شهر لندن مطلع بود، به همین دلیل پس از سپری شدن پنج سال، در حالی که به شدت نگران وضعیت سلامتی اش بود تصمیم گرفت به مناطق دوردست خود بازگردد تا زندگی اش را وقف نوشتن کند.
بیوگرافی توماس هاردی,زندگی نامه توماس هاردی,زندگینامه بزرگان
آغاز فعالیت های ادبی توماس هاردی
نخستین رمانی که توماس هاردی نوشت به نام «بانو و مرد فقیر» می باشد که نوشتن آن را در سال 1867 به پایان رساند. ولی متاسفانه با وجود تلاش های فراوان نتوانست ناشری را پیدا کند که حاضر شود رمان او را چاپ کند. به همین دلیل تمام دست نوشته های خود را از بین برد که اکنون تنها بخش محدودی از آن باقی مانده است.
چندی بعد بنا به تشویق های دوست و مرشدش به نام «جورج مردیت» که خودش هم به نویسندگی و شعرسرایی مشغول بود، کار خود را ادامه داد. سپس در سال 1871 رمان «علاج های ناامیدانه» و در سال 1872 رمان «زیر درختان گرینوود» را با به صورت ناشناس چاپ و منتشر نمود.
توماس هاردی اما در سال 1873 داستان «یک جفت چشم آبی» را به نام خودش چاپ و منتشر کرد. پس از آن رمان دیگری به نام «دور از اجتماع خشمگین» را در سال 1874 چاپ کرد. این رمان به اندازه ای موفقیت آمیز بود که پس از آن توانست کار معماری خود را رها کند و به صورت تمام وقت روی کارهای ادبی خود تمرکز کند. توماس هاردی موفق شد در مدت بیست و پنج سال بیش از ده رمان بنویسد و منتشر کند.
توماس هاردی و سرودن شعر
توماس هاردی اولین جلد اشعارش را موفق شد در سال 1898 به نام مجموعه اشعار «وسکس» منتشر نماید. این مجموعه شامل اشعاری بود که هاردی در مدت سی سال آن ها را سروده بود. اگرچه شعرهایش در عصری که زندگی می کرد به اندازه ی رمان ها و داستان هایش مورد توجه و استقبال قرار نگرفت، ولی امروزه از توماس هاردی به عنوان یکی از بزرگ ترین شاعران قرن بیستم یاد می شود.
بیشتر شعرهای او مانند «نواهای بی اثر» و «نیامده بر سر قرار» که به نام ملاقات نافرجام هم از آن یاد می شود، دارای مضمون هایی از قبیل عشق، ناامیدی، زندگی و جدال درازمدت انسان با دردهای بشریت و نابرابری ها می باشد. برخی دیگر از شعرهایش مانند «پرنده ی کور» نشان دهنده ی عشق به طبیعت است و موضع محکم او را در برابر بی رحمی با حیوانات نشان می دهد.
توماس هاردی در سال 1874 ازدواج کرد و پس از چندین سال زندگی خوب و شاد همسرش در سال 1912 فوت کرد و این واقعه تاثیر فراوانی بر توماس هاردی گذاشت. به همین خاطر تمام شعرهایی که توماس هاردی در سال های 1912 و 1913 سروده است، همگی تاثیر پذیرفته از مرگ اما همسرش می باشد.
زندگی خصوصی توماس هاردی
توماس هاردی در سن سی سالگی با دختری به نام «اما لاوینیا گیفورد» آشنا شد و پس از گذشت مدت زمانی به شدت دلباخته ی او شد. توماس هاردی و اما لاوینیا سرانجام در سال 1874 با یکدیگر ازدواج کردند. زندگی مشترک آن ها سی و هشت سال ادامه داشت تا این که در سال 1912 اما فوت کرد و این مسئله تاثیر عمیقی بر روح توماس گذاشت. توماس پس از مرگ همسرش تصمیم گرفت به کورنوال سفر کند تا خاطرات گذشته اش را با اما در آن جا تجدید نماید.
توماس هاردی پس از گذشت دو سال از فوت همسرش تصمیم گرفت مجدد ازدواج کند، از این رو با زنی به نام «فلورانس امیلی داگدل» که حدود سی و نه سال از خودش کوچک تر بود، ازدواج کرد. اما در آن دوران باز هم از مرگ همسر سابقش غمگین بود و سعی داشت با سرودن شعر بر این غم و اندوه غلبه نماید.
فوت توماس هاردی
توماس هاردی در سال 1927 به بیماری ذات الجنب که بیماری آب آوردن ریه است مبتلا شد و در ماه ژانویه 1928 از دنیا رفت. در گواهی فوت علت مرگ او کهولت سن و ایست قلبی نوشته شد. وارث هاردی دوست داشت که او را در قطعه ی مخصوص شاعران دفن کنند، ولی این در حالی بود که خود هاردی گفته بود خواسته ی قلبی اش این است که پس از مرگ در کنار مزار همسر نخستش اِما دفن شود. این گونه بود که سرانجام توماس هاردی را در قطعه ی شاعران واقع در کلیسای وست مینیستر دفن کردند.
وارث هاردی پس از مرگ او، تمام اموال، نامه ها و دفترچه یادداشتش را سوزاند. از آثار و شعرهای او تنها 12 قطعه باقی مانده است.
منبع:
www.parvaresheafkar.com
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
