کامبیز درمبخش
| شناسنامه | |
| 8 خرداد سال 1321 ه.ش | تولد |
| 15 آبان سال 1400 ه.ش | درگذشت |
| بیماری کرونا | علت درگذشت |
| قطعه هنرمندان بهشت زهرا (سلام الله علیها) | آرامگاه |
| ایرانی | ملیت |
| اسلام | دین |
| شیعه | مذهب |
| - | دیگر نام ها |
| فارغ التحصیل هنرستان هنرهای زیبای تهران | تحصیلات |
| - | دانشگاه |
| کاریکاتوریست، طراح و گرافیست | زمینه فعالیت |
| - | سبک |
| از دهه سی | سال های فعالیت |
| - | آثار مهم |
| دریافت نشان عالی «هنر برای صلح« | جایزه ها |
| - | وبگاه رسمی |
| - | همسر |
| رامین | فرزندان |
| - | والدین |
زندگی نامه
تولد
کامبیز درمبخش در سال ۱۳۲۱ ه.ش در خانواده ای ارتشی و نظامی در شیراز به دنیا آمد، پدرش ارتشی و سردبیر ماهنامه ارتش بود. ایشان سال ها پیش ازدواج کرده و دارای فرزند هستند. او همراه با پسرش رامین در این زمینه فعال است و نتیجه این همکاری، ساخت چندین فیلم انیمیشن کوتاه از جمله مجموعه “دلقک‌ها” است.
درگذشت
کامبیز درم بخش به دلیل ابتلا به ویروس کرونا، از ۱۰ آبان ۱۴۰۰ ه.ش در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان آتیه تهران بستری شد. او ۱۵ آبان ۱۴۰۰ ه.ش در سن ۷۹ سالگی درگذشت. پیکر وی پس از تشییع از مقابل خانه هنرمندان تشییع و راهی بهشت زهرا(سلام الله علیها) شد تا در قطعه هنرمندان نزدیک مهدی سحابی تدفین شود.
سمت و فعالیت ها
ااو فارغ‌التحصیل هنرستان هنرهای زیبای تهران بود. ایشان نیز تابستان‌ها با پدرش به محل کار او می‌رفت و در همین رفت و آمدها با جعفر تجارتی، کاریکاتوریست معروف آشنا شد و وارد حرفه کاریکاتور شد. کامبیز درم بخش از ۱۴ سالگی همکاری خود را با نشریات ایرانی از جمله توفیق شروع کرد و با دیگر مطبوعات ایرانی و خارجی همچون نیویورک تایمز، اشپیگل، نبل اشپالتر کارش را ادامه داد. در مجموع بیش از ۶۰ سال با مطبوعات ایران و جهان همکاری مستمر داشته و مدّتی نیز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، هنر کاریکاتور را تدریس کرد. او بیش از ۵۰ نمایشگاه انفرادی در داخل و خارج از کشور برگزار کرد و در ۱۰۰ نمایشگاه جمعی داخلی و خارجی حضور داشت.
بسیاری از آثار درمبخش به موزه‌های معتبر دنیا راه پیدا کرده از جمله در موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگستان هنر خانه صبا، کتابخانه ملی، مان هنر نو، موزه سندیکای گرافیست‌های ایران، موزه آوینیون پاریس، موزه کاریکاتور بازل در سوئیس، موزه کاریکاتور گابروو در بلغارستان، موزه هیروشیما در ژاپن، موزه ضد جنگ یوگسلاوی، موزه کاریکاتور استانبول در ترکیه، موزه کاریکاتور ورشو در لهستان و مجموعه شهرداری شهر فرانکفورت آلمان.
درمبخش علاوه بر تدریس و کارتونیست بودن، فعالیت‌هایی در زمینه تبلیغات (طراحی روی جلد کتاب)، تصویرگری کتاب کودک، پوستر، فیلم کوتاه، کارت پستال، تقویم و مشابه آن‌ها داشت و و از سال ۱۳۸۶ ه.ش به بعد وارد عرصه انیمیشن‌سازی نیز شده‌است. آثار وی با خطوطی ساده و سیاه روی زمینه سفید کاغذ شکل می‌گرفت و کاراکترهایی را به وجود می‌آورد که در هر تابلو روایت‌گر داستانی متفاوت و تأثیرگذار هستند.
آثار
کتاب‌های متعددی در زمینه تصویرسازی و کاریکاتور از او چاپ و منتشر شده‌است. از جمله: بدون شرح، دفتر خاطرات فرشته‌ها، کتاب کامبیز (در ایتالیا منتشر شد)، کتاب‌های مشترک طنزاندیشان امروز ایران، طنزاندیشان امروز ایران در خارج از کشور، میازار موری که دانه‌کش است، المپیک خنده، سمفونی خطوط، اگر داوینچی مرا دیده بود و چند اثر دیگر.
جوایز و افتخارات
او برنده جایزه از بزرگ‌ترین و معتبرترین مسابقات بین‌المللی کاریکاتور ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، ترکیه، برزیل، یوگسلاوی و چندین جایزه بین‌المللی جنبی دیگر بوده و داور مدعو چند نمایشگاه بزرگ بین‌المللی کاریکاتور بوده‌است. او همچنین نشان شوالیه را از دولت فرانسه در آبان سال ۱۳۹۳ ه.ش دریافت کرد.۱۲ مهر ۱۳۹۷ ه.ش در جشنواره بین‌المللی هنر برای صلح» ، نشان عالی «هنر برای صلح» به کامبیز درمبخش اهداء شد.
همچنین در سال ۱۳۹۵ ه.ش مستندی ۷۰ دقیقه ای دربارهٔ آثار و زندگی کامبیز درم بخش به کارگردانی جواد آتشباری منتشر شد.
درمبخش برنده جایزه اول از بزرگ‌ترین و معتبرترین مسابقات بین‌المللی کاریکاتور ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، ترکیه، برزیل، یوگسلاوی و چندین جایزه بین المللی جنبی دیگر بوده و داوری چندین نمایشگاه بزرگ بین‌المللی کاریکاتور را بر عهده داشته است.
در نگاه دیگران
فیلم
در سال ۱۳۹۵ ه.ش مستندی ۷۰ دقیقه ای دربارهٔ آثار و زندگی کامبیز درم بخش به کارگردانی جواد آتشباری منتشر شد.منابع:
1. ویکی پدیا
2. خبرگزاری ایمنا
3. وبسایت حرف تازه
