قوام الدین سمعانی مروزی

(562 -506 ق)، مورخ، حافظ، محدث، فقیه، نسابه و مفسر شافعى. در مرو متولد شد. در چهار سالگى پدرش او را در محضر عبدالغفار شیرویى و عبید قشیرى و سهل سبعى حاضر كرد. او به اشاره‏ى پدرش از ابومنصور محمد كراعى و محمد دقاق حدیث شنید. هنوز كودك بود كه پدر را از دست داد و عمو و دیگر خویشان كفالت او را بر عهده گرفتند و او را از همان نوجوانى علاقه‏مند به علم و دانش نمودند. در 530 ق به نیشابور سفر كرد و براى طلب علم و استماع حدیث به شرق و غرب و شمال و جنوب عالم سفر كرد و با علما و محدثین بسیارى ملاقات نمود. شمار مشایخ او را بالغ بر چهار هزار تن دانسته‏اند كه در «سیر النبلاء» و دیگر كتب رجال نام شهرهایى كه وى بدان سفر كرده و مشایخ معروفى كه ملاقات كرده، آمده است. از وى تصانیف نیكوى بسیارى بجاى ماند كه از آن جمله‏اند: «تذییل تاریخ بغداد»، در پانزده مجلد؛ «تاریخ مرو» یا «تاریخ المراوزه»، متجاوز از بیست مجلد؛ «الانساب» حدود هشت مجلد؛ «طراز الذهب فى ادب الطلب»؛ «معجم البلدان»؛ «الاسفار عن الاسفار»؛ «الاملاء و الاستملاء»؛ «التذكره و التبصره»؛ «الدعوات»؛ «سلوه الاحباب و رحمه الاصحاب»؛ «التحبیر فى المعجم الكبیر»؛ «الامالى»؛ «وفیات المتاخرین» یا «تاریخ الوفاه، للمتاخرین من الرواه»؛ «الادب و استعمال الحسب»؛ «المناسك»؛ «فضل یس»؛ «الرسائل و الوسائل»؛ «تبین معادن المعانى»، در لطائف قرآن كریم.[1] (ع. منسوب به سمعان، بطنى از تمیم) ابوسعید عبدالكریم بن محمد بن منصور تمیمى مروزى شافعى فقیه و مورخ و حافظ حدیث (و. 562 ه.ق./ 1113 م.- ف. 562 ه.ق./ 1167 م.). وى به شهرهاى دور سفر و با علما و محدثان ملاقات كرد و از آنان علم آموخت و گروهى نیز از او كسب علم كردند. از اوست: كتاب الانساب، كتاب تذییل تاریخ بغداد، تاریخ مرو، فضائل الصحابة معجم المشایخ، تاریخ الاوفاة للمتأخرین من الرواة الامالى، التحبیر فى المعجم الكبیر.

قوام الدین سمعانی مروزی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته