يکشنبه، 21 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

محمدتقی شوشتری

محمدتقی شوشتری
محقق، عالم اسلامى. تولد: مرداد 1281(1320 ق.) نجف. درگذشت: 31 اردیبهشت 1374، شوشتر. علامه حلى تقى شیخ شوشترى، فرزند كاظم، در سال 1281 زمانى كه پدر وى در نجف به كسب علم مشغول بود، در این شهر دیده به جهان گشود و تا سن هفت سالگى در آن شهر ساكن بود. در این مدت خواندن و نوشتن فارسى و قرآن را فراگرفت و پس از آن همراه خانواده به شوشتر مراجعت نمود. در شوشتر مقدمات علوم اسلامى را نزد حجت‏الاسلام سید حسین نورى و حجت‏الاسلام سید محمدعلى امام و سید على‏اصغر حكیم فراگرفت و براى دوره سطح نزد اساتیدى چون حجت‏الاسلام آقا سید محمدتقى شیخ الاسلام و آیت‏الله سید مهدى آل‏طیب و والدشان تلمذ جست و به درجه عالى اجتهاد نایل آمد. به سال 1314 به علت مخالفت با كشف حجاب جلاى وطن نمود و به عتبات عالیات مهاجرت كرد و در حوزه‏هاى علمیه نجف و كربلا به كسب علوم و معارف اسلامى ادامه داد. در عتبات با آیت‏الله شیخ آقا بزرگ تهرانى همكارى داشت و در سال 1321 پس از سقوط رضاشاه به ایران بازگشت و در شوشتر ساكن شد. از آن پس علاوه بر تدریس علوم دینى و تعلیم طلاب، به تحقیق در علوم اسلامى پرداخت. وى صاحب تألیفاتى است كه از آن جمله‏اند: قضاء امیرالمؤمین على بن ابى‏طالب (ع) (نجف، 1369 ق.)؛ بهج الصباغه فى شرح نهج‏البلاغه (چهارده جلد، 1400 -1390 ق.)؛ قاموس الرجال (تعلیقات تنفیح المقال، در چهارده جلد برنده جایزه دهمین دوره كتاب سال جمهورى اسلامى ایران)؛ الاخبار الدخیله و مستدرك آن (در سه مجلد، این كتاب برنده جایزه نخستین دوره كتاب سال جمهورى اسلامى ایران شد)؛ آیات بینات فى حقیقة بعض المنامات، الاربعون حدیثا (1400 ق.)؛ رسالة سهو النبى (ص)؛ الرسالة المبصرة فى احوال الصیریة (شرح احوال افراد مكنى به ابى‏بصیر، 1390 ق.)؛ جوامع احوال المعصومین؛ النجعة فى شرح اللمعة (یازده جلد)؛ الغرر و الدرر؛ رساله در محاكمه بین شیخ صدوق و شیخ مفید دریك مسأله كلامى (1390 ق.)؛ الاوائل (1405 ق.)؛ البدایع (زیر چاپ)؛ رسالة فى تواریخ النبى و آلال؛ مقدمه بر توحید مفضل (ترجمه علامه محمدباقر مجلسى). محمدتقى بن شیخ كاظم بن محمدعلى بن العلامه شیخ جعفر شوشترى (معروف) عالمى مصنف و متبحر بوده و در سال 1321 ه در نجف متولد و در بیت علم پرورش یافته و به قانون وراثت بحب علم و فضیلت نشو و نما یافته و در خدمت اعلام و افاضل با جدیت و كوشش بسیار اشتغال یافته تا به مقامات عالیه رسیده داراى تألیفات عدیده‏اى كه از آنها كتب زیر است مى‏باشد. 1- تحقیق المسائل شرح بر (روضةالبهیة) 2- رسالة المبصرة در احوال ابى‏بصیر 3- (رساله سهو النبى (ص)) 4- تعلیقات تنقیح المقال 5- قضاء امیرالمؤمنین (ع) مطبوع 6- الاربعینیات الثلاث 7- جوامع احوال الائمه.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.