تقی بینش

مدرس، محقق، مصحح. تولد: 1300، مشهد. درگذشت: اسفند 1374، تهران. تقى بینش، فرزند علیرضا ركن‏التولیه (از خاندان نقیب)، پس از تحصیلات مقدماتى، تحصیلات عالیه‏ى خویش را در فیزیك، ادبیات و موسیقى عالى و نظرى تداوم بخشید. پس از فراغت از تحصیل به مطالعه و پژوهش در زمینه‏ى معارف اسلامى و ادب فارسى پرداخت و از محضر اساتیدى چون دكتر على‏اكبر فیاض، استاد محمدتقى مدرس رضوى و ادیب هروى استفاده برد. تقى بینش صاحب مقالات و رسالاتى است كه در نشریات مختلف به چاپ رسیده‏اند. او مدیریت نشریه «فرهنگ خراسان» را نیز بر عهده داشت. وى همچنین نزد استاد على‏اكبر شهنازى و سلیمان روح‏افزا به فراگیرى موسیقى علمى و نظرى پرداخت. از جمله فعالیت‏هاى تقى بینش، نسخه‏شناسى موسیقى بوده است. از جمله آثار تقى بینش تصحیح كتب مختلف در زمینه نظم و نثر فارسى و ادب عربى است كه مهم‏ترین آنها عبارتند از: كتاب المصادر زوزنى (دو جلد)؛ دیوان ظهیرالدین فاریابى؛ دیوان شمس طبسى؛ دیوان نظام‏الدین قمر اصفهانى؛ شمارنامه‏ى حاسب طبرى؛ كتاب نتیجه الدوله؛ كتاب الابناء فى تاریخ الخلفاء عمرانى (عربى)؛ تصحیح مقاصد الالحان و جامع الالحان عبدالقادر مراغه‏اى (كتاب جامع الالحان برنده‏ى جایزه‏ى ششمین دوره‏ى كتاب سال جمهورى اسلامى شده است)؛ رساله بنایى به اتفاق دكتر داریوش صفوت؛ «شرح ادوار» عبدالقادر مراغه‏اى همراه با متن عربى «الادوار» صفى‏الدین ارموى؛ سه رساله فارسى درباره موسیقى؛ بخش موسیقى دانشنامه‏ى علایى ابن سینا؛ كنز التحف؛ ترجمه‏ى رساله‏ى موسیقى ایران. مقالاتى از وى نیز در مجلات ادبى به چاپ رسیده است. تقى بینش در دانشگاه تهران، دانشگاه هنر و مجتمع آموزش عالى سوره تدریس مى‏نمود و با دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، دانشنامه جهان اسلام، دانشنامه ایرانیكا و فرهنگستان علوم جمهورى اسلامى همكارى داشت.

تقی بینش

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته