قتلغ ترکان

(تر. شهربانوى خجسته) زن سلطان قطب‏الدین حاكم كرمان. پس از مرگ قطب‏الدین به سال 655 ه.ق سلطان حجاج پسرش به فرمان منگوقاآن به حكومت كرمان رسید و چون كودك بود قتلغ تركان زن پدرش به اداره‏ى امور سلطنت پرداخت، و او دختر خود پادشا خاتون را به اباقا داد، و بدین سبب نیرومند شد و 15 سال با قدرت حكومت كرد و وى پسر شوهر خود سلطان حجاج را با اردویى به خدمت اباقا فرستاد و او منظور نظر ایلخان گشت ولى بعد مابین حجاج و قتلغ تركان كدورت ایجاد شد و آن خاتون به اردوى اباقا نزد دختر خود رفت. اباقا حجاج را از مداخله در امور منع كرد و او از ترس ناگزیر گردید به دهلى رود (666 ه.ق) قتلغ تركان بار دیگر حكومت كرمان را به دست گرفت، حجاج از شاهان هند كمك لشكرى گرفت و روى به كرمان آورد، ولى در بین راه مریض شد و درگذشت (670). قتلغ تا سال 691 بلا منازع در كرمان سلطنت كرد. در این سال میان او و سلطان سیورغتمش بن قطب‏الدین در كار حكومت مبارزاتى رخ داد و بدین جهت به تبریز به اردوى ایلخان رفت و در همان جا درگذشت. جسد وى را دخترش بى‏بى تركان در كرمان دفن كرد. (جل. 655 ه.ق/ 1257 م.) یا قراختاییان كرمان، سلسله‏اى از پادشاهان كرمان كه توسط براق حاجب (ه.م) در 619 ه.ق/ 1222 م. تأسیس شد. قدرت حكام این خاندان به خاك كرمان محدود بود و آنان عموماً خراجگزار مغول محسوب مى‏شدند.