شهرام ناظری
باختران (كرمانشاه)، سرزمین دلاوران، دیار عاشقان پاك باخته و عارفان، خطهاى از خاك ایران زمین كه از دامنههاى كوه «بیستون» آن تا قلل رفیع و سر به فلك كشیدهى «دالاهو» همه جاى آن الهامبخش شعرا، عرفا و موسیقیدانان آن دیار مىباشد.
محیط خاص هنرى و عارفانهى این قسمت از سرزمین وطن عزیزمان ایران، با آن آداب و سنن كهن و اصیل ایرانى و فرهنگ غنى و پربار، موسیقى و ساز را وسیلهاى براى عبادت مردم درآورده به نحوى كه اگر نگاهى به تاریخ این قسمت وطنمان بیاندازیم متوجه خواهیم شد كه چه عارفان، شاعران و موسیقیدانان بزرگى از این منطقه ظهور و چه فخرآفرین در موسیقى، شعر و ترانه و فرهنگ و ادبیات كشور بودهاند.
شهرام ناظرى نیز به سال 1328 در این شهر و در خانوادهاى اهل موسیقى و هنر متولد گشت. وى از همان كودكى كه صداى خوش مانند اكثر خوانندگان در خانوادهشان موروثى بوده، از پدر و مادر خود به ارث مىبرد و پدرش كه صدایى لطیف و خوش داشت و از سبك قدما و خوانندگان آن دیار به خصوص شادروان شیخ حسین داودى خواننده بزرگ بهره گرفته بود فرزند را تحت تعلیم مىگیرد. (ناگفته نماند كه قطب این خانواده مرحوم استاد حاجىخان ناظرى بوده كه اكثر موسیقىدانهاى كرمانشاه را با «نت» و موسیقى اصیل ایران آشنا و تعلیم داده و خود از شاگردان درویشخان و كلنل وزیرى بوده). پدر شهرام ضمن آشنایى با گوشهها و ردیفهاى آواز ایرانى با نواختن سهتار هم آشنایى داشته و شهرام در چنین محیطى پرورش مىیابد و این محیط مناسب هنرى موجب مىشود تا وى در سن 9 سالگى اولین برنامهى هنرى خود را در رادیو كرمانشاه همراه با تار مرحوم درویش كه از نوازندگان خوب و مشهور كرمانشاه بود اجرا نماید، وى سپس در یازده سالگى در رادیو تلویزیون ایران چند برنامه در جهت آواز ایرانى اجرا مىنماید و براى پربارتر كردن و درك بیشتر موسیقى و ارائه آن، ارتباط بیشترى با پسرعمویش على ناظرى و درویش نعمت علىخان خراباتى كه تأثیر بزرگ و مهمى در آشنا شدنش با موسیقى محلى كردى و درك آن داشتهاند برقرار مىكند.
شهرام ناظرى، چون همیشه در پى كسب فیض و بهره بردن از مكاتب و استادان مختلف بوده، لذا در سال 1345 جهت آشنایى و بهرهگیرى از محضر اساتیدى چون: شادروانان عبداللَّهخان دوامى، نورعلى خان برومند، محمود كریمى، عبدالعلى وزیرى، حسین قوامى و محمدرضا شجریان مقیم تهران مىشود و ضمن بهرهگیرى از این اساتید جهت آموختن و نواختن سهتار نزد استادان سهتار آقایان: احمد عبادى، محمود تاجبخش، جلال ذوالفنون، محمود هاشمى مىرود، سپس به مدت یك سال در تبریز با نوازندگان و موسیقیدانان بزرگ آن دیار مانند آقایان: بیگجهخانى، محمود فرنام، قیطانچیان كه از شاگردان مرحوم اقبال آذر بودند و از نزدیك با ایشان آشنا و كار مىكند. شهرام ناظرى در سال 1354 بنا به پیشنهاد مرحوم نورعلى برومند به استخدام رادیو تلویزیون درمىآید و اولین برنامهى خود را با گروه «شیدا»، به سرپرستى محمدرضا لطفى با مثنوى «مولانا» و ترانهاى از شیخ بهایى اجرا مىنماید و پس از آن با گروه «عارف» به سرپرستى حسین علیزاده و پرویز مشكاتیان همكاریش را آغاز و ادامه مىدهد. وى در سال 1355 در نخستین كنكور موسیقى سنتى ایران، مقام اول را به دست آورد و در سال 1356 همراه گروه «سماعى» به سرپرستى اصغر بهارى و حسن ناهید براى اجراى كنسرت در جشنوارهى طوس انتخاب مىشود. در سال 1357 همراه گروه فرهنگى «چاووش» كه وى از اعضاء اصلى آن بود توانست در سختترین شرایط صداى موسیقى سنتى و اصیل ایران به گوش مردم هنردوست كشور برساند و در هموار كردن راه و اصالت این موسیقى نقش مهمى داشته باشد.
شهرام ناظرى، از سال 1357 الى 1360، با تلاشى پىگیر و بىوقفه، نوارهاى: چاووش 2، چاووش 3، چاووش 4، چاووش 7، چاووش 8 با همكارى گروه «چاووش» و گروه «شیدا» و «عارف» به سرپرستى محمدرضا لطفى، حسین علیزاده، پرویز مشكاتیان، نوار مثنوى «موسى و شبان» با همكارى جلال ذالفنون و بهزاد فروهرى، نوار «شعر و عرفان» با همكارى نوازندگان مركز حفظ و اشاعهى موسیقى سنتى ایران گروه «مولانا» به سرپرستى جلیل عندلیبى، نوار «صداى سخن عشق» با همكارى گروه تنبور «شمس» به سرپرستى على ناظرى، نوار «لاله بهار» با همكارى گروه «عارف» به سرپرستى پرویز مشكاتیان، آثار «گل همیشه بهار» و «تابلوهاى انقلاب» و «افق خونین» با همكارى اركستر سنفونیك تهران كه آهنگ آن را آقاى هوشنگ كامكار ساخته بود، نوار «مرا عاشق» با همكارى گروه «عارف» به سرپرستى پرویز مشكاتیان وى از سال 1360 به بعد رفته رفته كنارهگیرى كرد و به طرق مختلف مشغول تدریس موسیقى و ردیفهاى آوازى به علاقمندان گردید.
شهرام ناظرى، از سال 1357 الى شال 1359 كنسرتهاى متعددى در سالنها و مراكز مختلف از جمله: دانشكده هنرهاى زیبا دانشگاه تهران، دانشكده فنى، دانشگاه علم و صنعت، پنج بار در تالار وحدت (رودكى)، سهبار در مجموعهى آزادى، پارك ارم، فرهنگسراى نیاوران، اتحادیه كارگران، جامعه زرتشتیان ایران، دانشگاه پزشكى مشهد، در شهرستان گرگان، دوبار در سفارت ایتالیا، كنسرتهاى متعدد در كانون «چاووش»، كنسرتهایى بر مزار شاعران نامدار ایران: فردوسى و خیام. برپا كرد شهرام ناظرى پس از سه سال وقفه و ركود در كار هنرى و رسیدى و تجدیدنظر در كارها و آثار گذشتهى خود، مجدداً از سال 1363 تا سال 1367 این كارها و آثار را ارائه كرد: كنسرت در كلیساى سفارت آلمان، نوار «گل صد برگ» با همكارى گروه «سهتار» به سرپرستى جلال ذوالفنون، نوار «یادگار دوست» با همكارى اركستر بزرگ به سرپرستى كامبیز روشنروان، نوار «بشنو از نى» با همكارى اركستر مجلسى به سرپرستى فریدون شهبازیان، نوار «كیش مهر» و «بىقرار» با همكارى نوازندگان مركز حفظ و اشاعهى موسیقى سنتى ایران، به سرپرستى جلیل عندلیبى، نوار نجوا» با همكارى اركستر مجلس به سرپرستى حسن یوسف زمانى، نوار «زمستان» اركستر سنفونیك، تنظیم از محمدرضا درویشى، نوار موسیقى «محلى كردى» و موسیقى تنبور «بر سماع آفتاب» به سرپرستى على ناظرى، نوار موسیقى «سنتى ایران» با همكارى گروهى از بزرگان موسیقى ایران به سرپرستى استاد فرامرز پایور، نوار «آتشى در نیستان» با همكارى گروه «سهتار» به سرپرستى جلال ذوالفنون، نوار «گلستانه» به یاد سهراب سپهرى با همكارى اركستر سنفونیك به سرپرستى هوشنگ كامكار، نوار «شورانگیز» با همكارى گروه «شیدا» و «عارف» به سرپرستى حسین علیزاده. شهرام ناظرى، از لحاظ فراگیرى ادبیات، سالها تحت نظر دكتر شفیعى كدكنى بوده و از این استاد ارزنده كسب فیض مىكرده كه در كار هنرى او بسیار مؤثر و راهگشا بوده.
ناظرى جهت شناساندن موسیقى سنتى ایران كنسرتهایى به دعوت رادیو فرانسه در تئاتر شهر پاریس برپا و به مناسبت بزرگداشت حافظ در محل یونسكو واقع در پاریس و در كشورهاى سوئیس شهر ژنو و بلژیك شهر بروكسل با همكارى داریوش طلایى و بیژن كامكار اجرا نموده، در ضمن دعوتهایى نیز جهت برپایى كنسرت از وى توسط دانشگاههاى: هاروارد، بستون، هنرهاى زیباى بستون آمریكا، دانشگاه آكسفورد لندن، رادیو پاریس، سازمان جهانى یونسكو و سازمان هنرى «مانداپا» در پاریس به عمل آمده.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
