مرتضی جوهری
مرتضى جوهرى، به سال 1321 شمسى در تهران دیده به جهان باز كرد، هنوز كودكى بیش نبود كه به موسیقى علاقمند شد زیرا پدرش از صداى خوشى كه در خانواده آنان موروثى بود، برخوردار و هر روز در منزل یكى از گوشهها و ردیفهاى آوازى موسیقى ایران را مىخواند. مرتضى تحت تأثیر این فضا و محیط به موسیقى كشانده شد و روزى یكى از گوشههایى را كه پدر خوانده بود، خواند و چون با صداى خوشى كه داشت آن قسمت را درست عینا شبیه پدر اجرا كرد، مورد تشویق قرار گرفت و از فرداى آن روز، زیر نظر پدر به فراگیرى موسیقى به خصوص آواز شروع به تمرین مىكند.
مرتضى جوهرى تا سن شانزده سالگى براى خانواده و آشنایان و فامیل مىخواند و پدر اجازه نمىداد كه وى از این هنر خدادادى در همهجا و در هرمكان استفاده نماید. تا اینكه وى در همین سن به رادیو رفت و تقاضاى شركت در برنامههاى رادیو را كرد. شادروان داود پیرنیا وى را نزد زندهیاد ورزنده مىفرستد و ورزنده، قطعهاى را با سنتور مىنوازد و از وى مىخواهد بخواند. جوهرى شروع به خواندن مىنماید و صداى وى مورد قبول واقع مىشود و به وى گفته مىشود كه شما باید نزد استاد عبادى كار كنى و پس از چندى در برنامه گلها شركت نمائى، جو آن زمان رادیو و محیط خشك و بىروح حاكم بر آن، وى را از ادامه كار بازداشت و پس از چندى او شروع به خواندن و اجرا برنامه در تالارهاى فرهنگ و دبیرستان فردوسى و سالنهاى فرهنگى و هنرى دیگر كرد و با افتتاح تلویزیون كانال 3 با برنامه خردسالان همكارى مستمر را آغاز مىكند و بعد از پایان خدمت سربازى در سال 1343 در آزمون رادیو ایران شركت و مجددا قبول و از براى شركت در برنامههاى رادیویى دعوت مىگردد.
مرتضى جوهرى در برنامههاى «بزم شاعران»، «مشاعره»، و چند برنامه متفرقه شركت مىكند و اولین برنامهاى كه در رادیو اجرا مىكند، قطعه آوازى بود در اصفهان كه بسیار خوب اجرا كرد و مورد تشویق مسئولین قرار گرفت و همكاریش تا سال 1345 در رادیو ادامه پیدا مىكند و همكارى او با تلویزیون كانال 3 نیز همچنان ادامه مىیابد. مرتضى جوهرى از سال 1346 به تلویزیون ملى مىرود و پس از گذراندن دوره كلاسهاى فشرده موسیقى آنجا در برنامههاى موسیقى سنتى تلویزیون اصیل درتلویزیون ملى استخدام مىگردد و به كار تهیه كنندگى و اجراى برنامه مىپردازد.
وى، علاوه بر برنامههاى مخصوص ویژه نظیر: اعیاد مذهبى، ملى در برنامههاى جالب عارفى هفت شهر عشق نیز شركت و یكى از هنرمندان ثابت آن برنامه بود. وى یكى از آهنگهاى سیاوش زندگانى را كه بر روى شعر معروف استاد شهریار به نام «على اى هماى رحمت» اجرا كرد كه بسیار مورد استقبال مردم و درخواست ایشان قرار گرفت.
وى در سال 1348 در جشن هنر شیراز قطعهاى با تار فرهنگ شریف و ضرب امیرناصر افتتاح اجرا كرد و آهنگهایى را كه اجرا كرده در رادیو و تلویزیون بیشتر از شادروان مرتضى حنانه و نصراله زرینپنجه، میلاد كیایى، فضلالله توكل، عباس زندى، بزرگ لشگرى بوده، آخرین برنامهاى كه از تلویزیون از وى پخش گردیده، در سال 1368 بوده كه روز مبعث حضرت رسول اكرم (ص) مىباشد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
