رضا صراف زاده یزدی

بازرگان و مالك عمده و وكیل مجلس، فرزند حاج على صراف یزدى، در 1278 در یزد تولد یافت. تحصیلاتى مطابق معمول زمان انجام داد و در صرافخانه پدرش مشغول كار شد. تدریجا طریقه‏ى صرافى و تجارت را فراگرفت و خود مستقلا به كار تجارتى پرداخت. خیلى زود در بازار یزد شهرت به درستى پیدا كرد، انصاف او از سایر صرافها بیشتر بود. در مواقع ورشكستگى بدهكاران، جانب انصاف را رعایت مى‏كرد. همین امر باعث شد در بین مردم شهرت پیدا كند مخصوصا در كارهاى خیریه هم پیشقدم مى‏شد. افزایش ثروت و اشتهار به درستى و مساعدت به مردم او را در یزد در زمره‏ى مردان طراز اول قرار داد. میل به سیاست در او پیدا شد، چون دو تن از همكاران او قبلا به چنین معامله‏اى دست زده بودند. در دوره‏ى هفدهم كه انتخابات تا حدى آزاد بود، كاندیداى نمایندگى مجلس از یزد شد. با آراء قابل ملاحظه‏اى به مجلس راه یافت ولى در مجلس هفدهم به دنبال مصدق راه نرفت بلكه با مخالفین او مشى نمود. از جمله چند وكیلى بود كه استعفا نداد. همین امر وكالت او را در ادوار بعد تضمین كرد و در دوره‏هاى هیجدهم، نوزدهم و بیستم وكیل شد. این نوع وكالتها بیشتر براى ازدیاد ثروت بود. به هنگام وكالت مجلس تجارتخانه‏ى خود را در تهران دائر نمود و چون در خانه‏ى او به روى همه باز بود، مرجعیت یافت. از اركان سیاستمداران شد. وى جبرا یا طوعا یكى از باغهاى بزرگ و قدیمى خود را در یزد به دولت بخشید تا پارك عمومى شود. هنگامى كه سید ضیاءالدین طباطبائى در 1322 به ایران بازگشت، وى خانه‏ى مجلل خود را در خیابان فردوسى در اختیار او گذاشت و از هیچ نوع مساعدت مالى هم درباره‏ى او مضایقه نكرد. در سال 1366 در تهران درگذشت.