عباس علامیر

در 1271 در تهران متولد شد. تحصیلاتى مقدماتى را در مدرسه‏ى آلمانى تهران به اتمام رسانید سپس براى ادامه‏ى تحصیل به آلمان رفت. چندى در برلن و مدتى در اسلامبول و زمانى نیز در مدارس عالى اطریش به تحصیل پرداخت. در 1291 به خدمت در وزارت خارجه درآمد و اتاشه سفارت كبراى اسلامبول شد. بعد نایب سوم سفارت اطریش گردید. چندسالى در اطریش اقامت داشت تا اینكه نایب اول سفارت ایران در آلمان شد. در این ماموریت تحصیلات خود را در آلمان ادامه داد و در رشته‏ى فلسفه درجه‏ى دكترا گرفت و سركنسول هامبورگ شد. در 1300 به ایران آمد و از وزارت امور خارجه به وزارت فوائد عامه و تجارت انتقال یافت. مدتى طولانى رئیس اداره‏ى دفتر وزارت فوائد عامه بود. در 1309 وزارت فوائد عامه تجزیه شد و دو وزارتخانه طرق و اقتصاد به وجود آمدند. وزارت اقتصادى نیز پس از مدتى كوتاه به ادارات كل صناعت و فلاحت و تجارت تقسیم شد. دكتر علامیر در اداره كل صناعت به مقام مدیركل مركزى منصوب شد و قریب سه سال مقام مدیركلى و معاونت اداره كل صناعت با او بود. در سال 1314 براى خرید كارخانجات قند عازم آلمان شد. چند سالى نماینده‏ى اقتصادى ایران بود تا سرانجام از خدمت دولت كناره‏گیرى نمود و در آلمان زندگانى خود را در رفاه و آسایش ادامه داد و سرانجام در 1347 در آلمان درگذشت. دكتر عباس علامیر از 1330 سمت كنسول افتخارى ایران را در برلن بر عهده داشت.