حسن مشکان طبسی
ادیب، شاعر دانشمند و قاضى عالیرتبه در 1258 در طبس تولد یافت. پدرش سید مهدى از دانشمندان و مالكان طبس بود. تحصیلات مقدماتى را در طبس آغاز كرد و سپس در یزد و حوزه علمیه اصفهان آن را تكمیل نمود و مدتى در اصفهان نزد میرزا جهانگیرخان قشقائى فلسفه آموخت. علومى چون فقه و اصول و حساب و هندسه و جبر و اسطرلاب و طبیعیات را كامل كرد. سپس به خراسان بازگشت و در آنجا به آموختن زبان فرانسه و علوم طبیعى و ادبیات اروپائى اشتغال ورزید. بعد به قاهره سفر نمود و در دانشگاه الازهر چندى به تحصیل و تدریس اشتغال داشت. قریب سه سال نیز در پاریس علوم انسانى و حقوق یاد گرفت. پس از پایان جنگ بینالملل اول با سرمایه و بضاعت علمى كامل به ایران بازگشت. ابتدا در وزارت معارف مشغول شد و در چند مدرسه هم تدریس مىكرد. در تشكیلات دادگسترى داور به آن وزارتخانه دعوت شد و با رتبه هفت قضائى مستشار استیناف گردید. پس از چندى به دیوان عالى كشور رفت و در آنجا مستشار دادگاه انتظامى قضات شد. وى از مدرسین درجه اول مدرسه عالى سپهسالار بود و در دانشكده معقول و منقول تدریس مىكرد. او شعر نیكو مىسرود و اشعارش از سخنسرایان خراسان الهام گرفته است و در رونق انجمنهاى ادبى در تهران سهمى به سزا داشت و مدتها نایب رئیس انجمن ادبى فرهنگستان بود. وفات او در 1328 در هفتاد سالگى اتفاق افتاد. در ادبیات فرانسه نیز استادى داشت. مشكان طبسى مدتى در خراسان از 1301 تا 1306 مجله ادبى دبستان را انتشار مىداد پس از عضویت در دادگسترى امتیاز آن را به شیخ احمد بهار واگذار كرد.
(1328/ 1327 -1258 ش)، استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم و شاعر. در طبس به دنیا آمد. حساب و هیئت و نجوم را نزد پدر و علوم عرب را نزد شیخ حسن ملا سلطان محمد آموخت. وى پس از فوت پدر جهت ادامهى تحصیل به یزد و اصفهانى رفت و علوم عقلى و نقلى و ریاضیات و فنون و ادب و اسطرلاب را نزد استادان وقت فراگرفت. سپس به مشهد رفت و به فراگیرى زبان فرانسه و علوم طبیعى و ادبى اروپایى پرداخت. وى مسافرتهایى به مصر و پاریس داشت و در اواخر جنگ جهانى اول به خراسان بازگشت و در مشهد به خدمت وزارت معارف درآمد. وى در 1301 ش، مجلهى «دبستان» را در مشهد تأسیس و منتشر كرد. مشكان بعدها به تهران منتقل و در سمت مستشار دیوان كشور مشغول خدمت شد. وى همچنین در دانشكدهى معقول و منقول فلسفه تدریس مىكرد. مشكان سرانجام در تهران فوت نمود و در شهر رى در جوار بقعهى حضرت عبدالعظیم به خاك سپرده شد. از آثار وى: «ببر هژیر یا كاپیتان كركران»، ترجمه؛ «تدبیر منزل و سیاست مدن»؛ اهتمام در انتشار «ترجمهى اشارات».[1]
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
