شجاع الدین ملایری

فرزند شیخ‏الاسلام ملایرى متولد 1300 ش است. وى تحصیلات خود را در دانشكده ادبیات به اتمام رسانید. ابتدا به خدمت وزارت كشاورزى درآمد و چند سالى در آن وزارتخانه اشتغال داشت تا به وزارت كشور انتقال یافت و مراحلى را در آن وزارت پیمود تا سرانجام به مدیر كلى آنجا رسید. در 1340 به مدیر عاملى شركت واحد اتوبوسرانى تهران و حومه منصوب گردید و ظرف چهار سال اقدامات بنیادى مؤثرى در آن سازمان نمود و سازمانى به فراخو در شهر تهران پى‏ریزى كرد. به پاس خدماتى كه انجام داده بود معاونت وزارت كشور هم ضمیمه كار او شد. بعدا به ریاست هیئت مدیره و مدیر عاملى شیلات شمال منصوب گردید و سه سال نیز بلامعارض در آن سمت بود تا اینكه استاندار مازندران شد و در عمران و آبادى آن استان تلاش بسیارى نمود. در 1350 به تهران احضار گردید و دیگر شغلى به او ارجاع نشد یا شغلى قبول ننمود. ملایرى در 56 سالگى در اثر یك عمل جراحى درگذشت. وى علاوه بر مشاغل مهم سیاسى و اجتماعى نویسنده‏اى توانا و منقد بود و گذشته از مقالات متعددى كه در جراید مى‏نوشت چند تألیف مهم و مؤثر دارد كه مى‏توان كتاب «رهبر فرماندار» را نام برد. او در اواخر عمر نسبتا مرد مرفهى بود و جزء ثروتمندان ایران محسوب مى‏گردید.