عبدالله موحد
| شناسنامه | |
| 29 آذر سال 1318 ه.ش | تولد |
| - | درگذشت |
| - | علت درگذشت |
| - | آرامگاه |
| ایرانی | ملیت |
| اسلام | دین |
| شیعه | مذهب |
| - | دیگر نام ها |
| دکترای تربیت بدنی | تحصیلات |
| دانشگاه جرج واشنگتن | دانشگاه |
| ورزشی | زمینه فعالیت |
| کشتی | سبک |
| از سال 1963 میلادی | سال های فعالیت |
| - | آثار مهم |
| چندین نشان طلا مسابقات جهانی | جایزه ها |
| - | وبگاه رسمی |
| - | همسر |
| - | فرزندان |
| پدر: مجتبی فضلی‌زاده (موحد اردبیلی) | والدین |
زندگی نامه
تولد
عبدالله موحد ۲۹ اسفند ۱۳۱۸ ه.ش در شهرستان بابلسر متولد شد. مجتبی فضلی‌زاده معلم منضبط و سخت‌گیر «اردبیلی‌تبار» که به بابلسر رهسپار شد و در اوایل سال ۱۳۰۰ ه.ش با خانمی از اهالی بندر انزلی ازدواج نمود. نخستین فرزند آن‌ها ابوالفضل نام داشت. پس از ابوالفضل آن‌ها صاحب ۶ پسر و یک دختر دیگر شدند. وقتی مقرر گشت همهٔ مردم ایران صاحب شناسنامه شوند، مجتبی فضلی‌زاده نام خود را به «موحد اردبیلی» تغییر داد. عبدالله به عنوان یکی از اعضای این خانواده در سال ۱۳۱۸ ه.ش در بابلسر متولد گردید. او وقتی چهار ساله بود پدرش را از دست داد. او از ابوالفضل و یگانه خواهرش خواست تا تحصیلات خود را با وجود تمام گرفتاری‌ها ادامه دهند.
موحد که متولد ۱۳۱۸ ه.ش است، نزدیک ۴ دهه است که به همراه همسر و دو فرزندش در آمریکا زندگی می کند و هر چند سال یکبار برای دیدار با اقوام و پیشکسوتان گوش شکسته راهی ایران می شود و دیداری تازه می کند. به حدی از کشتی دور است که دیگر هیچ علاقه‌ای برای دنبال کردن آن ندارد و از ادامه کشتی فرزندش در آمریکا نیز جلوگیری کرده است. می‌گوید "روزگاری آرزویم مربیگری در ایران بود که برخی جلوی آن را گرفتند اما به قدری عاشق کشورم بودم که پیشنهاد وسوسه کننده آمریکایی ها را برای قبول مربیگری تیم ملی‌شان نپذیرفتم. "
فعالیت ها
فعالیت های ورزشی
عبدالله موحد اردبیلی ورزش را در رشته‌های شنا، قایقرانی و والیبال آغاز کرد و سپس به کشتی روی آورد. موحدی در خصوص ورود خود به ورزش می گوید:در دورانی که والیبال بازی می‌کردم، با محمد درانی (از خدمتگزاران بی‌توقع رشته والیبال و ناشنوایان) آشنا شدم. او مرا تشویق کرد به عضویت باشگاه شاهین درآیم، ولی من تمرین درمدرسه مروی و شرکت در مسابقه های آموزشگاهی را کافی می‌دانستم. روزی به او گفتم من زیاد بلند قد نیستم و فکر نمی‌کنم به درد باشگاه‌هایی که تیم های حرفه‌ای بسکتبال و والیبال دارند بخورم به همین دلیل باید تصمیم دیگری بگیرم.
وی در ادامه خاطرات خود می گوید:
«در سال 1338 ه.ش، در تیم آموزشگاههای تهران، در مسابقه‌های قهرمانی کشور شرکت کرده و دوم شدیم. از آن مسابقه‌ها که برگشتیم، برادر مهدی، مرا تشویق کرد در رشته کشتی به ورزش ادامه دهم. من هم قبول کردم و به اتفاق به باشگاه تهران جوان، به مدیریت استاد حسین فکری، واقع در خیابان ژاله قدیم واقع در ایستگاه بهنام رفتیم و بعد از یک سال تمرین، در مسابقه‌های انتخابی برای حضور در بازی های المپیک 1960 رم، شرکت کردم. در جوانی به تهران آمد و در باشگاه تهران‌جوان و سپس باشگاه دارایی کشتی را پی‌گرفت. اولین حضور موحد در مسابقات جهانی ۱۹۶۳ صوفیه بود که پس از یک شکست از محمود آتالای از ترکیه و یک مساوی با اینوولچف بلغار ششم شد. او در المپیک ۱۹۶۴ توکیو، بدون باخت در وزن پنجم شد. او کشتی گیران انگلیسی، استرالیایی و کره‌ای را مغلوب کرد و با ایوائو هوریوچی ژاپنی و اینوولچف مساوی کرد.
درخشش موحد اردبیلی از سال ۱۹۶۵ در مسابقات جهانی منچستر آغاز شد که در این رقابت‌ها بالاتر از محمود آتالای (ترکیه) و زاربگ بریاشویلی از شوروی به مدال طلای وزن ۷۰ کیلوگرم دست یافت. موحد پس از آن تا سال ۱۹۷۰ در تمام مسابقات رسمی قهرمان شد و ۵ مدال طلای جهانی، ۱ مدال طلای المپیک و دو مدال طلای بازی‌های آسیایی را کسب کرد. در المپیک ۱۹۶۸ او چهار کشتی را با ضربه فنی و سه کشتی را با امتیاز برد. او در سال ۱۹۷۱ در رقابت های جهانی صوفیه چهارم شد و در بازی‌های المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم که آخرین حضور او بود به علت آسیب دیدگی رقابت ها را ترک گفت. پس از این بازی‌های موحد از شرکت در کلیه رشته‌های ورزش محروم شد. در سال ۱۳۵۷ مشکل ممنوع الخروج بودن او حل شد و توانست به ایالات متحده آمریکا برود. در آن‌جا تحصیلات خود را ادامه داد و مدرک دکترای تربیت معلم را گرفت. موحد پس از محرومیتش برای همیشه با کشتی خداحافظی کرد و حتی پیشنهاد مربیگری تیم ملی کشتی آمریکا را هم نپذیرفت. او در این خصوص گفته‌است:
راستش را بخواهید من خیلی دوست داشتم بروم ایران کار کنم، نمی‌دانم شاید این برای بعضی‌ها خوشایند نباشد، اما من دوست نداشتم چیزهایی را که بلدم به کسی یاد بدهم که برود و ایرانی‌ها را زمین بزند. من این‌طوری بودم.
طلاهای جهانی
در تاریخ پنجاه و پنج ساله ورزش قهرمانی ایران و در عرصه گیتی، هیچ نام‌آوری در کشتی موفق به کسب پنج نشان زرین، آن هم بدون وقفه نشده است. آن توفیق را عبدالله موحد با بهره‌گیری از تمام خصوصیات و امتیازات جمعی، روحی ، فناوری و رزم آوری خود به دست آورده است.
این موفقیت بی‌نظیر، در شرایط زمانی ویژه‌ای نصیب عبدالله موحد شده است که در دسته‌های 68 تا 70 کیلویی، میانگین وزن بدنی مردان جهان، نام‌آورانی جوان اینو ولچف بلغاری که در کسب موفقیت‌های جهانی و المپیک دست کمی از موحد ندارد، بریا شویلی و خوخاشویلی از شوروی، هوری یوچی و ساتو از ژاپن، محمود آتالای و اگرالی از ترکیه، یوسینف بلغاری و بابی(یابرت) داگلاس آمریکایی هر کدام مدعی کسب عنوان قهرمانی جهان و المپیک بوده‌اند و در مقابل عبدالله به آسانی نتیجه پیکار را واگذار نکرده‌اند.
حال که صحبت از این نام‌آوران است بهتر است یادآور شویم که اینان پا به پای موحد، از پردوام‌ترین قهرمانان کشتی در اروپا، جهان و بازی‌های المپیک بوده‌اند مثلا اینو ولچف یازده سال در مسابقه‌های مختلف به طور متوالی شرکت داشت.
دو طلای آسیایی
در سال 1966، در پنجمین دوره بازی‌های آسیایی که در بانکوک برگزار شد. تیم کشتی آزاد ایران صاحب سه نشان طلا گردید. موحد که در آن سال، در اوج قهرمانی کشتی جهان موفق شد تمام حریفان خود را از پای درآورد و به کسب نشان بازی‌های آسیایی، از نوع مرغوب آن نایل شود.
1-عبدالله موحد
2-توبیتا یوشی‌هارو (ژاپن)
3-اودی چاند(هندوستان)
دومین نشان طلای موحد از بازی‌های آسیایی، در سال 1970 باز هم در بانکوک به دست آمد . او توانست بر کلیه حریفان خود غلبه کرده و با حریف ژاپنی مساوی شود و مجددا بر بام قهرمانی قرار گیرد.
1-عبدالله موحد اردبیلی
2-کی‌متووادا(ژاپن)
3-روم پراکاش(هندوستان).
چنان که در جدول برندگان نشان‌های کشتی دسته سبک وزن، ملاحظه می‌شود، در هر دو بازی 1966 و 1970 حریفان موحد از ژاپن و هندوستان هستند که در طرفین او روی سکوی قهرمانی قرار دارند.
جوایز و افتخارات
دارنده نشان طلای بازی های المپیک1968پرچمدار ایران در مراسم گشایش بازی‌های آسیایی 1970
برنده پنج نشان طلای مسابقات جهانی 1965، 1966، 1967، 1969 و 1970
برنده دو نشان طلای بازی‌های آسیایی 1966 و 1970
بازی‌های المپیک
1964 توکیو، ژاپن / رتبه پنجم (سته 48 کیلوگرم)1968 مکزیکوسیتی، مکزیک / نشان طلا (دسته 68 کیلوگرم)
1972مونیخ، آلمان به علت ضرب دیدگی به مسابقه‌ها ادامه نداد.
مسابقات جهانی
1962 تولیدو، آمریکا / ذخیره (دسته 68 کیلوگرم)1963 صوفیه، بلغارستان / رتبه مشترک ششم (دسته 78 کیلوگرم)
1965 منچستر، انگلستان / نشان طلا (دسته 68 کیلوگرم)
1966 تولیدو، آمریکا / نشان طلا (دسته 68 کیلوگرم)
1967 دهلی‌نو، هندوستان / نشان طلا (دسته 68 کیلوگرم)
1969ماردل پلانا، آرژانتین / نشان طلا (68 کیلوگرم)
1970 ادمونتون، کانادا / نشان طلا (دسته 68 کیلوگرم)
1971 صوفیه، بلغارستان / رتبه چهارم (دسته 68 کیلوگرم)
بازی‌های آسیایی
1966 بانکوک، تایلند / نشان طلا (دسته چهارم)1970 بانکوک، تایلند / نشان طلا (دسته چهارم)
جام‌های بین‌المللی
1961 تفلیس، شوروی نشان نقره (دسته چهارم)1961 تهران نشان طلا (دسته چهارم)
1962 تفلیس، شوروی نشان طلا (دسته چهارم)
مسابقات قهرمانی ایران
1339 ه.ش رشت نشان نقره (دسته سوم)1340 ه.ش تهران نشان نقره (دسته سوم)
1343 ه.ش تهران نشان طلا (دسته چهارم)
منابع:
1. ویکی پدیا
2. کمیته ملی المپیک
