ابوالحسن انگجی

ميرزا ابو الحسن فرزند شيخ الشريعه حاج ميرزا محمد تبريزی معروف به آيت الله انگجی یکی از علمای بزرگ آذربايجان در اواسط قرن چهاردهم هجری است. در سال 1282 در تبريز متولد شد و مقدمات علوم را در ايران به پايان برد و در سال 1304 وارد نجف گرديد و سالها از محضر اساتيد عظام و علامه مامقانی، فاضل شرابيانی، فاضل ايروانی و مرحوم آيت الله رشتی استفاده نمود و به مدارج علمی و کمالات اخلاقی نايل آمد و سپس به زادگاه خويش مراجعت نمود. آيت الله انگجی دانشمندی محقق، فقيهی اصولی، عالمی متين و سيدی باوقار بود. علمش از کلامش بيشتر بود. سالها در تبريز در اوامر و نواهی مردم کوشش داشت و مردم آذربايجان را ملجأ و پناه بود. مرحوم انگجی در انجام وظايف و اقامه حدود الهی جديت فراوان می نمود و از سرزنش و ملامت امرا و اعيان و طعن دشمنان دين هراسی بدل نداشت. عالمی استوار و مقاوم بود، لذا در برهه ای از زمان ناگزيرش نمودند که در قم اقامت نمايد، اما ديری نگذشت که به وطن خويش برای ارشاد هم ميهنان عزيز مراجعت فرمود. او در اقامه جمعه و جماعات، مجالس تبليغ و تعظيم شعائر مذهبی کوشش می فرمود و منشأ خدماتی در آن استان بود. صاحب ذريعه و صاحب ريحانه اين آيت کبری را در جمله اکابر علما و فقيهان عصر متذکرند. مرحوم انگجی شرحی بر کتاب رياض المسائل و حاشيه ای بر رسائل و مکاسب (در فقه) و همچنين رسائلی در طهارة و نماز و حج، ازاحه و در لباس مشکوک به رشته تحرير برد و سرانجام در ذيقعده سال 1357 در تبريز وفات نمود. مدرس تبريزی می نويسد: انگج محلی است در تبريز و گاه مرقوم می دارد تبريز غم انگيز!! فقير گويد ايران غم انگيز، بلکه جهان پر آشوب فتنه انگيز! مملو از روباهانی حيله گر و فتنه انگيز!! و شما را ديگر، سرای جاويد دل انگيز انشاء الله.

ابوالحسن انگجی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته