آمنه خانم قزوینی

دختر شیخ محمد علی قزوینی، از زنان دانشمند و سخنور قرن سیزدهم به شمار می رود. وی نزد میرزا عبدالوهاب قزوینی درس می خواند. آمنه در سال 1219 ه.ق با ملامحمدصالح برغانی ازدواج کرد. و از حوزه درس او بهره مند شد و فلسفه و حکمت را نزد ملا آقای قزوینی و شیخ احمد احسایی آموخت. آمنه مرجع فقهی زنان بود و امام جماعت زنان را در مدرسه صالحیه قزوین برعهده داشت. وی به تقوی و زهد مشهور بود، چنانکه قرآن مجید را از برداشت و نیز همسر و برادرش به وی اجازه روایت داده بودند.

آثار او عبارت اند از: دیوان شعر، تعلیقات و حواشی بر کتب فقهی و اصولی؛ قصیده ای در280 بیت که حسب حال حضرت زینب علیه السلام از زمان ورود به کربلا تا اسارت و سفر به شام و مدینه است. وی مادر قره العین است که در قضیه بلوای بابیه نقش بسزایی ایفا کرد.

$ آمنه طباطبایی علوی اصفهانی

درباره آمنه، دختر عبادبن علی بن حمزه، همین قدر می دانیم که وی خانواده ای اصیل و مذهبی و اهل علم اصفهان زاده شد. انساب علما و شعرای بزرگی در مناطق عراق و خلیج فارس همچون انساب آیت الله حکیم و بحرالعلوم طباطبایی (صاحب ریاض) در کربلا و بروجردی در قم و بروجرد به این خاندان می رسد. آمنه طباطبایی بانویی دانشمند و سخنور و از محدثان اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری در اصفهان بود، و ابومحمد رزق الله تعمیمی به اجازه نقل حدیث و روایت داده است. محمدرضا کحاله و شیخ ذبیح الله محلاتی، او را از محدثان به نام شیعه معرفی کرده اند.