بی بی خاتون دزفولی

وی دختر سید اسدالله و همسر سید صدرالدین دزفولی مرتاض است. او کتاب شفاء الصدور را درباره پند و اخلاق نوشت که در واقع تلخیصی از کتاب شفاء الصدور علامه مجلسی اول است. در پایان کتاب رباعی ذیل آمده است که به نوشته شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعه از مولی محمد طاهر قمی است:

یارب تو زخود پرستیم فارغ ساز

در بوته اخلاص دلم را بگذار

از بال و پرم رشته غفلت بگشای

شاید که کُند به اوج مهرت پرواز

وی در قرن سیزدهم هجری قمری می زیسته است.