رابعه اصفهانی
(-534 ق)
دختر ابومعمر اصفهانی مکنی به ام الفتوح، از زنان دانشمند محدثه عامله. وی پس از اخذ علوم عربی و فنون ادب با ابی سعد احمد بن محمد بغدادی که از شیوخ اجتهاد بود ازدواج کرد و از محضر همسرش بهره مند گشت و به مقام والای علمی نایل گردید و از اعاظم علمای عصر خودش استماع حدیث نمود، سپس بر مسند حدیث نشست و بسیاری از وی استماع حدیث کرده اند. وفات وی را محرم 534 ضبط کرده اند.
