زرقاء بنت عدی بن قیس حمدانی

در عقد الفرید و کتابهای دیگر آمده است که این زن در کمال فصاحت و بلاغت بود. وی به اهل بیت علیهم السلام عشق می ورزید. در جنگ صفین بر شتری سرخ رنگ سوار شده بود و لشکر امیرالمومنین علیه السلام خاصه قبیله حمدان را به جنگ تشویق می کرد، و وقتی او را به مجلس معاویه بردند، معاویه گفت: «سخنانی را که در جنگ صفین گفتی بیان کن و او گفت که به یاد ندارد. گویا شخصی آن جملات را بازگو کرد، معاویه روی به زرقا کرد و گفت: «ای زرقا! سوگند به خدا، تو در این خون هایی که علی بن ابی طالب به زمین ریخت شریکی». رقا گفت: «خداوند نیکو بدارد، بشارت تو را، و پاینده فرماید سلامت تو را مانند تو بزرگ مرد بشارت می دهد بخیر و شاد دارد جلیس خود را». معاویه گفت: «آیا این کلمات تو را مسرور ساخت». زرقا گفت: «آری! به خدا قسم مرا به خیر بشارت دادی و خوشحال کردی» و معاویه گفت: «سوگند به خدا که وفای تو از برای علی بن ابی طالب علی السلام بعد از وفات او مرا بیشتر به شگفت می آورد از حب تو در حیات او».