فاطمه بنت عباس بن ابی الفتح
(- 714 ق)
بغدادی زنی عابد و زاهد بود و مدرسه رباطیه در بغداد به او منسوب است. گویند هر بار بالای منبر می رفت داد سخن می داد و با علمای عصر مباحثه ها داشت. وی با ابن تیمیه هم عصر و در مذهب با او مخالف بود. نقل است که ابن تیمیه خواست او را از منبر فرود آورد، شب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را در خواب دید که او را عتاب می کند و می فرماید: «تو را با فاطمه چه کار است که او زنی صالح و پرهیزکار است». فاطمه در 714 ه.ق در مصر به رحمت ایزدی پیوست.
