مَلِک

 (-ز 962ق)

شاه مَلِک معروف به سیده بیگم، دختر سلطان حسن دوم از امرای شیعی کارکیایی گیلان است. وی زنی فاضل و شاعر بود. مؤلف تذکره جواهر العجایب او را «عفیفه صالحه» نامیده و می نویسد: «در اسلوب نظم طبعش به غایت ملایم و سلیقه اش واقع شده ... و در این زمان ملک طایفه خود است». از اشعار اوست:

مرا دردی است در دل بیقرار از هجر یار خود

چه گویم پیش بی دردان زدرد بی قرار خود

به درد دل چنان گریم که خون گردد دل خارا

چون یاد آرم من سرگشته از یار و دیار خود

از آن پیوسته در چنین سرگشته می گردم

که می بینم چو زلف او پریشان روزگار خود