کارگردان : نیکلاس مک کارتی هنرپیشگان : کیتی لوتز ، کاسپر ون دین «پیمان» فیلم زجر آوریست چراکه فیلمساز برای خلق فضایی رمزآلود و اسرارآمیز که قرار است حس ترس و وحشت را نیز به همراه داشته باشد ، خساست به خرج داده و همانند قطره چکان و آن هم در فواصل نسبتا طولانی اطلاعات را به کام بیننده ریخته که این مسئله جمع بندی و کشف ارتباط اطلاعات ارائه شده را بسیار دشوار می سازد . فیلم را می توان به دو بخش آرام و بخش پر تنش و هیجان تقسیم کرد که در 15 دقیقه پایانی با فاش شدن تمام اطلاعات و آشکار شدن ارتباط همه آنچه فیلمساز به بیننده ارائه داده ، هیجان فیلم ناگهان به اوج خود می رسد . «آنی» که به تازگی مادرش را از دست داده با اصرار خواهرش نیکول برای مراسم خاکسپاری به خانه باز میگردد . ولی پس از ورود به خانه با اوضاع به هم ریخته ای مواجه شده و هر چه تلاش می کند خواهرش را نیافته و مجبور می شود به تنهایی مراسم خاکسپاری را برگزار کند . پس از گذشت شش روز از مفقود شدن نیکول در یکی از شبها «آنی» پس از دیدن خوابی عجیب ، بیدار شده و احساس می کند شخصی در خانه است . ابتدا کاردی را برداشته و سپس شروع به گشتن خانه کرده که ناگهان نیرویی او را به اطراف پرتاب می کند . او از خانه گریخته و سراغ پلیس می رود ولی پلیس حرفهای او را باور نمی کند . فیلمساز بدترین شیوه را برای ایجاد کنجکاوی انتخاب کرده و طبق آنچه ذکر شد رویدادهایی مبهم و به ظاهر بی ارتباط با یکدیگر را در بخش اول شاهدیم . برای نمونه ارتباط خواب عجیب ، مرگ مادر ، مفقود شدن نیکول و اتفاقی که پس از خواب برای آنی رخ می دهد به هیچ عنوان مشخص نبوده و بیننده باید منتظر رویدادهای بعدی بماند . پس از آنکه «آنی» از اداره پلیس باز می گردد برای او عکسی ایمیل شده که در آن زنی به نقطه ای اشاره می کند . در همان شب «آنی» مجدد خوابی عجیب می بیند ؛ پس از بیدار شدن و بررسی نقشه خانه و آشکار شدن اتاقی مخفی در خانه که «آنی» 16سال از آن بی اطلاع بوده است ، دوباره به سراغ پلیس می رود تا به همراه پلیس وقایع رخ داده و مسئله اتاق را حل کند . از دیگر اشتباهات فیلمساز این است که عناصر و رویدادهای زیادی را بدون هیچ مقدمه ای به فیلم تزریق می کند . به عنوان مثال مسئله نقشه و بررسی آن امریست کاملا ناگهانی و یا بعد از آنکه «آنی» به همراه پلیس اتاق مخفی را پیدا می کنند ، بی مقدمه به سراغ دختری می رود که می تواند با ارواح ارتباط بر قرار کرده و از مسائل غیبی خبر دهد. پس از حضور دختر غیبگو و اطلاعاتی که او در اختیار «آنی» قرار می دهد بخش دوم فیلم آغاز شده و رفته رفته ارتباط بین اطلاعاتی که تاکنون به بیننده ارائه شده آشکار می شود . «آنی» در جستجوهای خود پی می برد که همه چیز به گذشته های دور مادرش مربوط بوده و با بررسی وقایع گذشته ارتباط یهودا ، اتاق مخفی و حتی مفقود شدن نیکول و تمام حوادثی عجیبی که تاکنون رخ داده را کشف می کند . با آنکه سوژه انتخاب شده فرصت خوبی را برای ایجاد غافلگیری و متعاقبا هراس در بیننده ، برای فیلمساز فراهم آورده است اما « نیکلاس مک کارتی» به جز یک پنجم انتهای فیلم هیچ استفاده ای از این فرصت نمی کند . بزرگترین مشکل «پیمان» بخش اول فیلم و شیوه بسیار غلط ارائه اطلاعات و ایجاد ابهام است . در واقع پراکندگی ظاهری رویدادها ، در بخش دوم فیلم به وحدتی در نظام علی و معلولی تبدیل شده و اگر بیننده صبوری به خرج ندهد و بی ربطی ظاهری وقایع را در بخش اول فیلم تحمل نکند به هیچ وجه نمی تواند از فیلم لذت ببرد و چون بخش اول فیلم تقریبا سه پنجم مدت زمان فیلم را در بر گرفته احتمال از دست رفتن صبر بیننده و رها کردن تماشای فیلم بسیار زیاد است. forum.98ia.com

نقد فیلم پیمان | The Pact

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته