بدون توجه به آن تاریخ و زخم‌ها، بحران‌های امروزی که این دو کشور با آنها درگیر هستند را نمی‌توان تحلیل کرد و درسی از آن آموخت.
اولین قسمت
هنگ کنک
زمانی که نماینده ارشد حزب محافظه کار و افسر سابق ارتش انگلیس، تام توگنهت اخیرا پیشنهاد کرد باید به مردم هنگ کنگ (صرف نظر اینکه خواهان این کار هسستند یا خیر) برای حمایت آنها از اقدامات پکن، تابعیت انگلیسی اعطا شود؛ او به نوعی با این پیشنهاد مدل جدیدی از استعمارگری انگلیس را به جهان ارائه کرده است.آقای توگنهت با ارائه این پیشنهاد مضحک، که خود ناشی از تحمیل ظالمانه سطله انگلیس بر این شهر است، نشان داد که چین باید از جایگاه بر حق خود به عنوان یک قدرت، کوتاه بیاید. او برای پیشبرد این پییشنهاد خود، با فرماندار سابق انگلیس در هنگ کنگ، کریس پاتن، کسی که با گستاخی حیرت‌انگیز خود خواستار ایجاد و تاسیس کمیسیون تحقیق انگلیسی برای بررسی ناآرامی‌ها با تاکید ویژه بر اقدامانت پلیس هنگ کنگ شد.
هر دو، تام توگنهت و کریس پاتن می‌توانند با تمام وجود ادامه دهنده راه جرج مکارتنی، مردی که اولین هئیت تجاری انگلیس به انگلیس در سال 1792 به دستور پادشگاه جرج سوم رهبری کرد، باشند.
مکارتنی و هیئت تجاری 700 نفری وی در این مورد موفق نبودند، این اولین تلاش انگلیس برای گشودن درهای روابط تجاری و دیپلماتیک میان انگلیس و چین بود. اگرچه همانطوری که کارشناس چین، مارتین ژاک، در کتاب خود به نام زمانی که چین بر جهان حکمرانی می‌کرد آورده است «مقاومت در برابر خواست‌های انگلیس برای چین بیهوده است، چرا که تلاش برای توقف پیشرفت دانش بشری امکان پذیر نیست.»
در حالی که نخستین تلاش مکارتنی برای بازکردن درهای چین به نفع انگلیس با شکست روبه‌رو شد، اما شرکت انگلیسی هند با موفقیت بیشتری راجع به این موضوع مواجهه شد. زمانی که پکن در سال 1839 تجارت مواد مخدر را در این کشور ممنوع اعلام کرد، با این توجیه که اعتیاد عامل مرگ بسیاری از مردمان این کشور است، لندن اولین جنگ تریاک را که در قرن 19 انجام گرفت را به راه انداخت و نیروی دریایی خود را به منطقه اعزام کرد تا چینی‌ها را تسلیم خود کند.
به عنوان بخشی از پیمان نانجینگ که در تاریخ 29 اوت سال 1842 بین برتانیا و چین برای پایان این جنگ بسته شد، چین موظف شد غرامت بسیاری زیادی را به لندن بپردازد و کنترل هنگ کنگ را به انگلیس واگذار کند و همین طور واردات مواد مخدر ادامه یابد.
این عمل ناخوشایند موجب راه‌زنی بین‌المللی انگلیس شد. از این گذشته، این رفتار، آغاز «قرن تحقیر» چین بود، که طی آن این کشور توسط قدرت‌های اپریالیسیتی همچون آمریکا، انگلیس و فرانسه مورد سوءاستفاده قرار گیرد.
ادامه دارد...
