ا
ین ارتباط را می توان بواسطه تاثیرات مخرب آنتی بیوتیک ها بر اکوسیستم میکروب های روده توضیح داد.
«فیلیپ شپرجانز»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «رابطه بین قرارگیری در معرض آنتی بیوتیک ها و بیماری پارکینسون منطبق با این دیدگاه است که عامل اصلی بیماری پارکینسون در بسیاری از بیماران مبتلا در روده ها قرار دارد و احتمالا سال های قبل از شروع علائم عادی حرکتی بیماری پارکینسون نظیر کُندی، سفتی عضلات و لرزش اندام ها، تغییرات در میکروبیوم های روده اتفاق می افتد.»
وی در ادامه می افزاید: «مطالعات قبلی نشان داده بودند که ترکیب باکتریایی روده بیماران مبتلا به پارکینسون غیرعادی است اما علت آن نامشخص بود. نتایج ما نشان می دهد که برخی آنتی بیوتیک های مورداستفاده که تاثیر قوی ای بر میکروبیوم های روده دارند، می توانند فاکتور پرخطری در این زمینه باشند.»
تغییرات پاتولوژیکی مرتبط با بیماری پارکینسون تا بالغ بر ۲۰ سال قبل از تشخیص بیماری در روده ها قابل مشاهده است.
یبوست، سندروم روده تحریک پذیر و بیماری التهاب روده نیز با ریسک بالا ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط هستند.
