برخی از درمانگران در دهه 70 میلادی، از اثر ترکیبات هذیان‌آور مانند سایلوسایبین برای درمان بیماران مبتلا به افسردگی یا اضطراب استفاده می‌کردند. البته استفاده از این ترکیبات، در کنار درمان‌های متداول صورت می‌گرفت.
در هر حال، هنگامی که استفاده از این ترکیبات در داروها بیشتر شد، دولت‌های حاکم بر کشورهای سراسر جهان، استفاده از آن را ممنوع کردند. طی سال‌ها، سازمان‌هایی از جمله سازمان غذا و داروی آمریکا تلاش کردند تا این تصمیم را تغییر دهند به ویژه اینکه گزینه‌های در دسترس برای افرادی که به داروهای خاص ضد افسردگی واکنش نشان نمی‌دهند، محدود هستند.
آزمایش‌های جدیدی که روی سایلوسایبین صورت گرفته‌اند، تا حد زیادی بر بیماری‌های چالش‌برانگیزتر افسردگی و یا کمک به افراد مبتلا به افسردگی که به بیماری‌های حادی مانند سرطان مبتلا هستند، تمرکز داشته‌اند اما پژوهش این شرکت موسوم به "یوسونا اینستیتوت"(Usona Institute) که در ایالت ویسکانسین آمریکا قرار دارد، استفاده از سایلوسایبین را به عنوان یک درمان استاندارد برای افسردگی مورد بررسی قرار می‌دهد.
"چارلز ریسون"(Charles Raison)، مدیر بخش پژوهش بالینی یوسونا اینستیتوت در بیانیه‌ای گفت: نکنه مهم این است که تعداد بسیار کمی از مردم، توانایی مقاومت در برابر افسردگی را دارند. داده‌های موجود نشان می‌دهند که ممکن است سایلوسایبین بتواند نسبت به درمان‌های کنونی، پیشرفت بیشتری داشته باشد.
نباید انتظار داشت که تایید درمان با قارچ جادویی، به سرعت خود را اثبات کند و جایگزین داروهای کنونی ضد افسردگی شود. یوسونا اینستیتوت در حال حاضر، بیمارانی را برای مرحله دوم آزمایش خود جذب می‌کند و امیدوار است که بتواند این مرحله از آزمایش را تا سال آینده آغاز کند. در هر حال حتی اگر این مرحله از آزمایش هم موفقیت‌آمیز باشد، به مرحله دیگری هم نیاز خواهد داشت تا بتواند تایید کامل سازمان غذا و دارو را برای درمان افسردگی به دست بیاورد.
این شرکت اکنون سایلوسایبین را طی آزمایش‌هایی در مقیاس بزرگتر بررسی می‌کند تا به تاثیر آن در درمان افسردگی پی ببرد.
