اما جمهوری خواهان مشی محافظه کارانه دارند و شدیدا راستگرا هستند. طرفدار مذهب و ارزش‌های سنتی اند، شدیدا معتقد به بازار آزادند و طرفدار کوچک شدن دولت و عدم دخالت آن در اقتصاد هستند و با گرفتن مالیات بیشتر از ثروتمندان مخالفند. به طور کلی، دموکراتها بیش از رقیبشان طرفدار عدالت اجتماعی و افزایش رفاه طبقات محروم تر جامعه هستند.
در عرصه سیاست خارجی؛ جمهوری خواهان طرفدار افزایش بودجه نظامی کشور و طرفدار اقداماتی هستند که به بزرگ تر و قدرتمندتر شدن ارتش بیفزاید. جمهوری خواهان، به خصوص آنهایی که جزء نئومحافظه کاران هستند، معتقدند امریکا باید در عرصه خارجی سیاست‌های تهاجمی را دنبال کند و با کشورهایی که مزاحم منافع این کشورند، به شدت برخورد کنند.
اما در این بین آنچه که کاملا مشخص است سیاست های آمریکا حال چه دموکرات ها در قدرت باشند و چه جمهوری خواهان، در خصوص ایران در این چهل سال کاملا روشن است. از همین رو خبرنگار ما با دکتر فواد ایزدی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین‌الملل گفتگویی را انجام داده است.
دموکرات و یا جمهوری خواه در اهداف تفاوتی ندارد
راسخون: آیا سیاست و اهداف آمریکا در خصوص ایران با تغییر دموکرات ها و یا جمهوری خواه ها تغییر خواهد کرد؟
دموکرات ها و جمهوری خواهان در اهداف با یکدیگر تفاوتی ندارند. سند ما هم سیاست چهل سال گذشته آمریکا است حال دموکرات بوده و یا جمهوری خواه بوده باشد با ایران با هدف سرنگونی حکومت دشمنی کرده اند. بعضی از دولت های آمریکا این موضوع را شفاف اعلام کرده اند و برخی دیگر هم به این موضوع شفاف اشاره نکرده اند. دموکرات و یا جمهوری خواه در اهداف با یکدیگر تفاوتی ندارد اما در روش متفاوت هستند. یکی از برجام استفاده می کند و یکی از فشار حداکثری استفاده می کند. این دو جریان لزوما در روش ها اشتراک نظر ندارند ولی این اشتراک نظر را دارند که باید جمهوری اسلامی سرنگون شود و تا زمانی که سرنگون نشده است باید اهرم های قدرتی از آنها گرفته و محدود شوند.آمریکا به دنبال تغییر حکومت است نه رفتار
راسخون: آمریکا در چهل سال گذشته دشمنی خود با ایران را بارها و بارها ثابت کرده است و توطئه های بسیاری علیه ایران طراحی کرده؛ حال این سوال پیش می آید که آیا آنها به دنبال تغییر حکومت هستند و یا تغییر رفتار در ایران؟
هم دموکرات ها و هم جمهوری خواه ها خواهان تغییر حکومت هستند منتها تازمانی که حکومت تغییر نکرده است با ابزارهایی که دارند نیازمند تغییر رفتار هستند اما در ابزار ها و روش ها با یکدیگر اختلاف دارند.داستان آمریکا در داخل تبدیل به رقابت جناحی شده است
راسخون: در صحبت های خود به این موضوع اشاره کردید که هر جناحی به قدرت برسد در خصوص ایران یک هدف را دارد. پس چرا در داخل کشور برخی می گویند اگر دموکرات یا جمهوری خواه بر سر کار بیایند سیاست ها تغییر خواهد کرد؟
داستان آمریکا در داخل کشور تبدیل به یک دعوای سیاسی و رقابت جناحی شده است و فقط هم برای یک جناح نیست، هر دو جناج در سالیان گذشته از داستان آمریکا برای رقابت با جریان دیگری در داخل کشور استفاده کرده که این مسائل برای هر کشوری مشکل ایجاد می کند که مباحث سیاست خارجه که نیاز به اجماع و نگاه ملی است دست مایه رقابت های جناحی شود.خیلی از وقت ها رقابت های جناحی به نفع آن جناح خاص باشد ولی به نفع کل کشور نباشد.
استفاده از سیاست خارجی برای رقابت داخلی
منتها به جای این که به این واقعیت ها پی ببرند داستان آمریکا را یک وسیله رقابت قرار داده اند که اگر ما نیاییم جنگ می شود، اگر ما نیاییم رابطه خراب می شود، ما اگر نیاییم دلار گران می شود، حرف های این چنینی زدند و در عمل هم دلار گران شد و مشکلات بیشتر شد. این داستان ها هم هیچ ربطی به آمریکا ندارد. تقصیر آمریکا نیست بلکه تقصیر خودمان است که رقابت سیاسی با یکدیگر داریم و در حوزه سیاست خارجی از ابزار های خارجی برای رقابت با رقیب داخلی استفاده می کنیم.عبرت های برجام باید درک شود
راسخون: برخی ها که سنگ بایدن را به سینه می زنند مسئله تضمین را مطرح می کنند. این مسئله را چگونه ارزیابی می کنید و آیا تضمین در کار خواهد بود یا نه؟
قطعاً نمی‌توان از آمریکایی‌ها تضمین گرفت، همان طور که در دفعه قبل نشد؛ البته دفعه قبل این بهانه وجود داشت که ما دفعه اولمان بود و رفتار آمریکایی‌ها را بلد نبودیم. اگر اشتباه دور اول مذاکره با آمریکا تکرار شود، دیگر بهانه عدم آشنایی با وضعیت و سیستم سیاسی آمریکا قابل توجیه نیست. قاعدتاً برجام عبرت‌هایی دارد باید این عبرت‌ها درک شود؛ اگر عبرت‌های برجام درک نشود اینجا دیگر تقصیر آمریکا نیست و در واقع تقصیر خودمان است.تحریم های گسترده ایران در دوره اول اوباما صورت گرفت
راسخون: به نمونه هایی از جنایت های دموکرات ها در حق ایران اشاره می کنید؟
یکسری تحریم هایی را داشتیم که تحریم های خیلی جدی تری بودند. اولین سری تحریم های جدی علیه ایران در زمان کلینتون بود. قانون تحریم های ایران در سال 1996 میلادی انجام شد که در آن زمان کلینتون رئیس جمهور آمریکا بود. دور دوم تحریم های بسیار گسترده علیه ایران در دوره اول اوباما بود. یعنی نه کارتر، نه ریگان، نه بوش پدر، نه کلینتون، نه پوش پسر هیچ کدام اندازه دوره اول اوباما ایران را تحریم نکردند. بسیاری از افرادی که می خواهند به قدرت برگردند کسانی هستند که در دوره اول اوباما حضور داشتند و آن تحریم ها را علیه ایران اعمال کردند.
