نتایج موقت منتشر شده در وب‌سایت کمیسیون انتخابات آلمان نشان داده که سوسیال دموکرات‌ها (SPD) به رهبری «اولاف شولتز» وزیر دارایی و معاون صدراعظم در دولت اخیر مرکل که از سال ۲۰۰۲ هنگامی که دبیرکل حزب سوسیال دموکرات چپ میانه در زمان «گرهارد شرودر» شد، بازیگری تأثیرگذار در سیاست آلمان بوده با ۲۵.۷ درصد بیشترین سهم آرا را به دست آورده‌اند. به این ترتیب، این حزب توانسته بیش از پنج درصد بر آرای خود در مقایسه با انتخابات گذشته بیافزاید.
بلوک راست میانه حزب اتحادیه (اتحادیه دموکرات مسیحی/اتحادیه سوسیال مسیحی CDU-CSU) مورد حمایت صدراعظم در حال خروج آلمان، ۲۴.۱ درصد آرا را بدست آورد که بدترین نتیجه آن در تاریخ هفت دهه این حزب بوده است. به این ترتیب این حزب بیش از هشت درصد از آرای خود در مقایسه با انتخابات دوره قبل پارلمان آلمان را از دست داد.
حزب سبز (Greens)، با کسب ۱۴.۸ درصد آرا، به بهترین نتیجه در یک انتخابات ملی دست یافت تا به یکی از وزنه‌ها برای تشکیل کابینه ائتلافی بعدی تبدیل شود.
میزان آرای حزب دموکرات‌های آزاد (FDP) هم ۱۱.۵ درصد اعلام شده که نسبت به انتخابات سال ۲۰۱۷ افزایشی در حدود یک درصد داشته است. حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان (AfD) با از دست دادن بیش از دو درصد آرای خود در مقایسه با انتخابات دوره قبل، ۱۰.۳ درصد آرا را کسب کرد و موفق به حضور در پارلمان شد.
حزب چپ‌های آلمان (The Left) در شکستی سنگین حدود چهار درصد از آرای خود را در مقایسه با انتخابات سال ۲۰۱۷ از دست داد و با کسب تنها ۴.۹ درصد آرا در موقعیت دشواری قرار گرفت.
پیش‌بینی می‌شود که پارلمان جدید آلمان حدود ۷۳۵ نماینده داشته باشد. حزب سوسیال دموکرات احتمالا ۲۰۶ کرسی خواهد شد. شمار کرسی‌های اتحادیه احزاب مسیحی آلمان حدود ۱۹۶ کرسی در بوندستاگ خواهد بود. حزب سبزها، حزب دموکرات‌های آزاد و حزب آلترناتیو برای آلمان، با به ترتیب ۱۱۸ کرسی، ۹۲کرسی و ۸۳کرسی در پارلمان آلمان حضور خواهند داشت. حزب چپ‌های آلمان نیز در صورت حضور، ۳۹ کرسی را از آن خود خواهد کرد.
هفته‌ها تردید
نتایج نزدیک انتخابات، دست احزاب اصلی را برای تشکیل دولت بسته است و به ناچار دولت باید ائتلافی باشد. تشکیل دولت ائتلافی در آلمان مسئله تازه‌ای نیست و دولت قبلی هم با ائتلاف محافظه‌کاران و چپ‌ها شکل گرفت. اما این‌بار، علاوه بر ۲ حزب اصلی آلمان یعنی سوسیال دمکرات‌ها و دمکرات مسیحی‌ها، یک حزب دیگر هم باید در تشکیل دولت مشارکت کند و ائتلاف سه‌گانه شکل خواهد گرفت. تشکیل ائتلاف سه‌گانه، ادامه روندی کلان در اروپا و دیگر دمکراسی‌های دنیاست و احزاب بزرگ، بسیاری از رأی‌دهندگان خود را به احزاب جدید که دغدغه‌های مدرن‌تری مثل محیط‌زیست دارند، می‌بازند.
هر چند شولتز گفته است که می‌خواهد با سبزها و دمکرات‌های آزاد همکاری کند، اما مشخص نیست چنین دولتی شکل بگیرد چون محافظه‌کاران با فاصله اندکی بعد از سوسیال دمکرات‌ها قرار دارند.
احتمالات مختلفی درباره دولت آینده آلمان وجود دارد، اما چیزی که مشخص است این است که مذاکرات، چند هفته و یا چند ماه طول خواهد کشید و تا آن زمان، آنگلا مرکل صدراعظم مقتدر آلمان به کار خود ادامه خواهد داد و ممکن است کریسمس خداحافظی کند.
همه احزاب البته توافق دارند که دولت جدید، پیش از انتقال ریاست گروه ۷ به آلمان در ژانویه شکل بگیرد. تا ژانویه اما مذاکرات پیچیده‌ای در جریان خواهد بود. همه احزاب در آلمان می‌توانند برای تشکیل دولت با هم مذاکره کنند و آرمین لاشت، نامزد دمکرات مسیحی‌ها گفته است که حزبش هر کاری خواهد کرد تا همچنان رهبری دولت بعدی را در دست داشته باشد.
شولتز در مقابل این صحبت‌ها، گفته است که نتیجه انتخابات به این معناست که مردم خواستار تغییر هستند و «می‌خواهند نام صدراعظم بعدی شولتز باشد».
اولین جلسات احزاب به‌زودی شروع خواهد شد و آنها در نخستین مذاکرات مستقیم، از خطوط قرمز خود آگاه خواهند شد و به این نتیجه خواهند رسید که اصلا می‌توانند با هم کار کنند یا نه.
از امروز، نمایندگان حزب‌های مختلف که موفق شده‌اند به پارلمان راه پیدا کنند، جلسات خود را شروع خواهند کرد.
حزب دمکرات آزاد گفته است که ترجیح می‌دهد با محافظه‌کاران و سبزها ائتلاف کند. در این حالت، سوسیال‌دمکرات‌ها که با فاصله اندک برنده انتخابات شده‌اند از دولت بیرون خواهند ماند. دمکرات آزاد البته ائتلاف با سوسیال دمکرات‌ها و سبزها را رد نکرده است.
هرچند مذاکرات قطعا هفته‌ها طول خواهد کشید، اما پارلمان جدید، باید حداکثر یک ماه بعد از انتخابات، یعنی تا ۲۶ اکتبر، تشکیل شود. دلیل این که مذاکرات تشکیل دولت جدید می‌تواند ماه‌ها طول بکشد این است که طبق قانون، مذاکرات برای این کار هیچ محدودیت زمانی ندارد.
بدترین سناریو
براساس بند ۶۳ قانون اساسی آلمان، رئیس دولت، صدراعظم را به بوندستاگ (مجلس) معرفی می کند.اگر ائتلافات حزبی به نتیجه نرسد، فرانک والتر اشتاینمایر رئیس‌جمهور آلمان، احتمالا یک صدراعظم را که به‌احتمال بسیار زیاد از حزبی است که بیشترین سهم آرا را داشته، معرفی خواهد کرد. بعد از معرفی این نامزد، پارلمان باید رأی‌گیری کند و این نامزد باید اکثریت مطلق را به‌دست آورد. اگر این رأی به‌دست نیامد، ۲ هفته بعد رأی‌گیری دوم برگزار خواهد شد. اگر باز هم اکثریت مطلق به‌دست نیاید، رأی‌گیری سومی انجام می‌شود و صدراعظم، با اکثریت ساده هم انتخاب خواهد شد.
بعد از آن رئیس‌جمهور تصمیم خواهد گرفت که این صدراعظم را به‌عنوان رئیس دولت اقلیت تعیین کند و یا بوندستاگ را منحل و برگزاری مجدد انتخابات را اعلام کند.
در سال ۲۰۱۷ این سناریو تا آستانه محقق شدن پیش رفت؛ در آن سال مذاکرات به بن‌بست رسید و اشتاینمایر از احزاب خواست دوباره با هم ملاقات کنند و با فشار او بود که دولت تشکیل شد.
واکنش نامزدها به نتیجه انتخابات آلمان و ائتلاف‌های محتمل
اولاف شولتز بعد از اعلام نتایج اولیه، با برگزاری نشست خبری اعلام کرد که در انتخابات سراسری فدرال آلمان پیروز شد. وی گفت که در ائتلاف با احزاب سبزها و دموکرات‌های آزاد این کشور، از آرای کافی برای تشکیل دولت جدید برخوردار است.
به گفته شولتز، اتحادیه دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی آلمان باید با توجه به نتیجه انتخابات روز یکشنبه به جایگاه اپوزیسیون برود.
این در حالی است که «آرمین لاشت» نامزد اتحادیه احزاب مسیحی شکست را نپذیرفت و از صدراعظمی خود سخن گفت.
این انتخابات اولین بار پس از جنگ جهانی دوم بود که یک صدراعظم فعلی آلمان برای حضور مجدد نامزد نشد. این مسئله باعث شد رقابت بسیار بی‌ثبات‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر از همیشه شود و بر اساس نظرسنجی‌ها، بین ۲۵ تا ۴۰ درصد آلمانی‌ها تا روز رأی‌گیری هنوز تصمیم خود را نگرفته بودند.
لاشت، در حضور مرکل، خطاب به طرفداران حزبش گفت تمام تلاش خود را برای اطمینان از این که دولت جدید تحت رهبری اتحادیه احزاب مسیحی تشکیل خواهد شد، انجام خواهد داد.
این اظهارنظرها درباره انتخابات این کشور در شرایطی مطرح شده که رسانه‌ها از آینده مبهم کابینه بعدی آلمان و پیروز انتخابات خبر داده‌اند.
خبرگزاری رویترز گزارش داد که نتایج نظرسنجی‌های پای صندوق‌های رای نشان می‌دهد که حزب سوسیال دموکرات برنده انتخابات پارلمانی روز یکشنبه در آلمان است و برای اولین بار طی ۱۶ سال گذشته می‌توانند رهبری تشکیل دولت برلین را برعهده بگیرند و به حاکمیت «آنگلا مرکل» و محافظه‌کارها پایان دهند.
با این حال این رسانه غربی در گزاش خود تاکید کرد، هر دو حزب مدعی هستند که می‌توانند رهبری تشکیل دولت ائتلافی را در اختیار بگیرند.
گرچه ائتلاف دو حزب بزرگ آلمان، ائتلاف حزب سوسیال دموکرات با اتحادیه احزاب مسیحی از اکثریت کرسی‌ها برای تشکیل دولت جدید برخوردار است، اما به نظر نمی‌رسد که تمایلی برای ادامه کار دولت ائتلافی کنونی وجود داشته باشد. به این ترتیب، هر دو حزب سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی برای تشکیل دولت نیازمند همراهی با دو حزب سبزها و دموکرات آزاد خواهند بود.
نتایج اولیه نشان می‌دهد که آلمان همانطور که پیش‌بینی شده بود، به سمت ائتلافی سه‌جانبه حرکت می‌کند. اگر تجربه قبلی رخ دهد- در سال ۲۰۱۷ حدود سه ماه تشکیل ائتلاف طول کشید- دوره‌ای پر بحث و تنش پیش‌روی آلمان قرار دارد و مرکل در این مدت به عنوان صدراعظم موقت باقی خواهد ماند.
یکی از گزینه‌ها، محتمل‌ترین گزینه کابینه ائتلافی، موسوم به ائتلاف چراغ راهنمایی به دلیل ترتیب سه رنگ به کار رفته در آن است، شامل سوسیال دموکرات‌ها، دموکرات‌های آزاد و سبزهاست که در این صورت حزب مورد حمایت مرکل در دولت جایی نخواهد داشت.
یکی دیگر از احتمالات، حضور سوسیال دموکرات‌ها و اتحادیه احزاب مسیحی در کنار هم برای تشکیل ائتلاف است که ائتلاف بزرگ خوانده می‌شود و احتمالش همانطور که گفته شد، کم است.
احتمالات دیگر، ائتلاف با حضور سوسیال دموکرات‌ها و اتحادیه احزاب مسیحی و سبزها موسوم به ائتلاف کنیا (رنگ‌های پرچم این کشور)؛ ائتلاف سوسیال دموکرات‌ها و اتحادیه احزاب مسیحی و دموکرات‌های آزاد که در این دو ائتلاف حزب مرکل در قدرت می‌ماند.
دو ائتلاف دیگر شامل سوسیال دموکرات‌ها و سبزها و حزب چپ‌های آلمان و دیگری بدون حضور سوسیال دموکرات‌ها، شامل اتحادیه احزاب مسیحی، دموکرات‌های آزاد و سبزها خواهد بود که به ائتلاف جامائیکا معروف است و گرچه احتمال کمی دارد اما به گفته کارشناسان بعید هم نیست.
واکنش اتحادیه اروپا به انتخابات آلمان و آینده اتحادیه در دوره پسامرکل
با توجه به نقش مرکل در سیاست‌های کلان اتحادیه اروپا در سال‌های گذشته، جایگزین وی تأثیر بسزایی در جهت‌گیری سیاسی آینده اتحادیه اروپا خواهد داشت.به گفته «شونا موری» خبرنگار یورونیوز بعد از برگزاری انتخابات آلمان، در بروکسل مقر اتحادیه اروپا بخش‌های زیادی تا حدودی از این بابت که هر کدام از احزاب آلمانی دولت بعدی این کشور را تشکیل دهند، دارای برنامه‌ای مرکزگرا و طرفدار اروپایی هستند، نفسی به آسودگی کشیدند. تعدادی از قدرت‌های اروپایی هم به‌رغم قطعی نشدن نتیجه، از آن استقبال کرده‌اند.
«پدرو سانچز» نخست‌وزیر اسپانیا با تبریک زودهنگام به شولتز در توییتر نوشت: اسپانیا و آلمان به همکاری خود برای اروپای قوی‌تر و بازسازی عادلانه و پایدار که هیچکس را پشت سر نگذارد، ادامه خواهند داد.
«کلمن بون» وزیر امور اروپای فرانسه هم از آنچه رای برای ثبات خواند، استقبال کرد. این مقام فرانسوی در مصاحبه با یک شبکه تلویزیونی فرانسوی گفت: می‌گویم که در سطح خاصی آلمانی‌ها به آنگلا مرکل رای داده‌اند.
«دیوید ساسولی» رئیس پارلمان اروپا هم با تبریک به شولتز و حزبش در توئیتی گفت: پس از این بحران تاریخی (همه‌گیری کرونا)، دیگر زمانی برای از دست دادن وجود ندارد: اروپا برای ادامه کار مشترک ما به منظور بازسازی اجتماعی و پایدار به یک شریک قوی و قابل اعتماد در برلین نیاز دارد.
با این حال، رسانه‌های جریان اصلی مثل «واشنگتن پست» و «نیویورک تایمز» پیش‌بینی کرده‌اند که روندی طولانی و سخت برای تشکیل دولت جدید در پیش‌روی آلمان است و از احتمال بروز هرج و مرج در سایه ایجاد ائتلافی از سه حزب متفاوت سخن گفته‌اند.
این نتیجه نامشخص در کنار انتخابات ریاست‌جمهوری آینده فرانسه در ماه آوریل، رهبری سیاسی در دو قدرت اقتصادی و سیاسی در مرکز اتحادیه اروپا را در هاله‌ای از ابهام فرو برده و آینده‌ای نامعلوم را در مقابل این بلوک قرار داده است.
زندگینامه آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان
آنگلا دوروتئا کزنر، که با نام آنگلا مرکل شناخته می‌شود، در 17 ژوئیه 1954 در هامبورگ آلمان غربی متولد شد. مرکل پس از سقوط دیوار برلین در سال 1989 میلادی وارد سیاست شد. مرکل با به دست آوردن ریاست حزب اتحاد دموکرات مسیحی، اولین صدر اعظم زن آلمان، یکی از چهره‌های برجسته اتحادیه اروپا پس از انتخابات ملی سال 2005 است.
پدر آنگلا کشیش پروتستان و مادرش آموزگار بود . در کودکی در اقدامی عجیب همراه خانواده به آلمان شرقی مهاجرت کردند . مرکل در منطقه روستایی شمال برلین در جمهوری دموکراتیک آلمان رشد کرد. . وقتی او کودک بود از پله بالا رفتن وحشت داشت . در دوران دبیرستان همیشه شاگرد اول بود و دوست داشت مانند مادرش آموزگار شود اما این آرزو توسط دولت کمونیست آلمان شرقی بر باد رفت.
آنگلا مرکل فیزیک را در دانشگاه لیپزیگ مطالعه کرد و در سال 1978 دکترای خود را به دست آورد و بعدها به عنوان یک شیمیدان در موسسه مرکزی شیمی فیزیکی آکادمی علوم از سال 1978 تا 1990 کار کرد .در دوران دانشگاه با اولریش مرکل که دانشجوی فیزیک بود ازدواج کرد. ولی این ازدواج دیری نپایید و در سال ۱۹۸۲ آنها از هم جدا شدند. آنگلا نام خانوادگی همسر اولش را برای خود نگه داشت. می گویند در دوران زندگی در آلمان شرقی در یک رستوران به کارگری می کرده تا خرج تحصیل خود را بدهد.
اولین صدراعظم زن
پس از سقوط دیوار برلین در سال 1989، مرکل به حزب سیاسی دموکرات مسیحی (CDU) پیوست. پس از آن در کابینه هلموت کوهل به عنوان وزیر امور زنان و جوانان منصوب شد ، سپس به عنوان وزیر محیط زیست و امنیت هسته‌ای خدمت کرد. او پس از شکست کوهل در انتخابات سال 1998، به عنوان دبیر کل CDU نام‌گذاری شد. در سال 2000، مرکل، رهبر حزب انتخاب شد، اما در سال 2002، نامزدی حزب CDU برای صدراعظمی را به ادموند استویبر باخت.در انتخابات سال 2005، مرکل ،صدر اعظم گرهارد شرودر را شکست داد و تنها با سه کرسی برنده شد و پس از اینکه اتحادیه CDU یک توافق نامه ائتلافی با سوسیال دموکرات‌ها (SPD ) تصویب کرد، اولین صدر اعظم زن آلمان شد. مرکل همچنین نخستین شهروند سابق جمهوری دموکراتیک آلمان است که آلمان متحد را رهبری می‌کند و نخستین زنی است که رهبری آلمان از زمان تبدیل شدن آن به یک دولت مدرن در سال 1871 را در دست دارد. او در سال 2009 در دومین دوره نیز انتخاب شد.
مرکل در اکتبر سال 2013، زمانی که آژانس امنیت ملی ایالات متحده را به ضبط مکالمات تلفن همراهش متهم کرد، در صدر خبرها قرار گرفت. در یک نشست رهبران اروپایی، او ایالات متحده را به سو استفاده از حریم خصوصی متهم کرد و گفت: "جاسوسی در میان دوستان هرگز قابل قبول نیست." مدت کوتاهی پس از آن، در ماه دسامبر 2013، برای سومین دوره سوگند یاد کرد.
چالش راست افراطی
آنجلا مرکل در سال 2017 برای بار چهارم به عنوان صدر اعظم آلمان انتخاب شد. هر چند حزب او CDU اکثریت را در مجلس بوندستاگ دارا بود، راست افراطی آلمان 13 درصد از رأی را به دست آورد تا سومین گروه بزرگ در پارلمان، پس از CDU / CSU و SPD شود. این اولین بار بود که حزب راست افراطی از سال 1961 به بوندساگا وارد می‌شود.مرکل، پس از انتخابات، گفت: "ما نتیجه‌ی بهتری را انتظار داشتیم ، این امر واضح است. اتفاق خوب این است که ما قطعاً دولت بعدی را هدایت خواهیم کرد." وی همچنین گفت" به طرفداران AFD که با حل مشکلات، توجه به نگرانی‌ها و همچنین ترس‌هایشان و بالاتر از همه با سیاست خوب" پاسخ خواهیم داد.
باوجود چالش‌های قدرتی او در انتخابات ماه سپتامبر ، مرکل رتبه نخست در فهرست سالانه قدرتمندترین زنان جهان برای هفتمین سال متوالی در سال 2017 بدست آورد ،او تا کنون 12 بار موفق به کسب این عنوان شده است.
با این حال، در اواسط ماه نوامبر، هنگامی که تلاش برای تشکیل یک ائتلاف دولتی جدید بود، مشکلات دیگری به وجود آمد. این مشکل با هفته‌ها مذاکره همراه بود. حزب دموکرات آزاد (FDP) ناگهان از گفتگو با CDU / CSU و سبزها، در مورد اختلافات مربوط به مهاجرت و سیاست‌های دیگر، بیرون کشید. این رد شدن ضربه‌ی دیگری به مرکل زد. وی گفته بود حزب او "همچنان مسئولیت این کشور را حتی در چنین وضعیت دشواری می‌پذیرد".
منبع:
1. فارس/ بن‌بست انتخاباتی آلمان برای تعیین جانشین مرکل
2. همشهری آنلاین/ آلمان در بن‌بست تاریخی
4. دیدار نیوز/ زندگینامه آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان + عکس
