او می‌خواست در فلسطین اشغالی و عربستان وقتی که زبان باز می‌کند بگوید: «ما موفق شدیم برنامه هسته‌ای ایران را محدود کنیم، ما موفق شدیم سانتریفیوژهای ایرانی‌ها را خاموش کرده و از ساخت بمب اتم جلوگیری کنیم، با این سیاست ما امروز منطقه و جهان امن‌تر است!!»
این تمام آن چیزی بود که جو بایدن در سفر به منطقه می‌خواست آن را تکرار کرده و اگر به جای دیگری هم سفر می‌کرد دوست داشت از روی آن بارها و بارها روخوانی کند. او امیدوار بود که ایران در تداوم تحریم‌ها و فشار حداکثری شروع شده از دوران ترامپ پای میز مذاکره حاضر شود و هر آنچه که مذاکره‌کنندگان امریکایی دیکته می‌کنند را امضا کرده و در نهایت یک موفقیت را به اسم خود ثبت کند، کاری‌که به زعم او، ترامپ نتوانست انجام دهد و با خروج از برجام، این همه زحمت و فشار برای امریکا و دیگر متحدانش ایجاد کرد.
اما همه این آمال و آرزو بر باد رفت و خواب‌های رؤیایی بایدن و اطرافیانش که خیلی با خوش‌خیالی همراه بود، راه به‌جایی نبرد و طرف ایرانی حاضر نشد توافقی که در آن حداقل مزیت‌های اقتصادی شامل حال کشورمان نمی‌شد را امضا کند.
این مسأله برای بایدن بسیار سخت و سنگین بود، او واقعاً فکر می‌کرد که خیلی دارد در حق ایرانی‌ها لطف می‌کند! چنان از خودش و تصمیمی که گرفته بود مطمئن بود که از امضای مجدد توافق توسط ایران دچار هراس شد. اما در حقیقت بایدن هم نمی‌دانست که جان برجام چیست و ایران چرا نمی‌تواند چنین متنی را امضا کند.
بایدن فکر می‌کرد مردم ایران امروز در گرسنگی بی‌سابقه‌ای به سر می‌برند و کنار خیابان دارند جان می‌دهند (البته این تفکر او پر بی‌راه هم نبود و تحریم‌های غیرانسانی امریکا علیه ملت ایران مردم را به‌صورت کامل بیچاره کرد) و به‌همین دلیل ناچار به امضای توافق خواهد شد.
او حتی در ذهن بیمار خود گوشه نگاهی هم به تحولات داخلی و انتخابات داشت و دنبال جمع کردن رأی برای نامزدهای دمکرات می‌گشت. پیغام‌های پشت پرده او نیز کلیدی نبود که بتواند قفلی که ترامپ بر تحریم‌ها زده بود را باز کند.
با این حال، همان‌گونه که پیش از این هم بارها تاکید کردم، بایدن می‌خواست در نقش یک متحدِ بزرگِ پیروز به منطقه سفر کند که این خواسته روی نداد، حتی یک بار هم سفرش را به تأخیر انداخت تا شاید رایزنی‌ها به نتیجه برسد و مذاکرات دوحه گرهی را باز کند اما زیاده خواهی طرف امریکایی در برقراری تحریم‌ها باعث شد تا مذاکره‌کننده ایرانی خیلی دوحه را به سمت تهران ترک کند. با این همه، زمان سفر نزدیک شد و بایدن و نزدیکانش که تقریباً با کیسه‌ای خالی و زبانی بدون کلام باید راهی منطقه شوند به فکر افتادند که باید دست به چه کار نخ‌نما شده‌ای بزنند تا دست خالی به منطقه سفر نکنند.
به‌همین دلیل مطلبی را به نامش در روزنامه واشنگتن پست نوشتند تا سرخط دستور کارهای رئیس جمهور امریکا در سفر به آسیای غربی را تشریح کند و مهمترین محور این نوشته، ایران بود و ایران... بایدن با شعار تحریم و فشار دوباره به ایران راهی منطقه می‌شود.
بایدن در این یادداشت با اذعان به شکست سیاست «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ، نوشت: «بعد، وقتی دولت قبلی خواست ایران را در شورای امنیت سازمان ملل بابت این اقدام محکوم کند، آمریکا خود را تنها و در انزوا یافت. ما دوباره به متحدان و شرکای‌مان در اروپا و سراسر جهان ملحق شدیم تا از انزوا خارج شویم؛ حالا این ایران است که تا وقتی به توافقی بازگردد که رییس جمهور قبلی آمریکا بدون داشتن برنامه‌ای برای چیزی‌که بتواند جای‌گزینش شود، از آن خارج شد، در انزوا به سر می‌برد. ماه گذشته، ۳۰ کشور برای محکوم کردن عدم همکاری ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در زمینه فعالیت‌های هسته‌ای قبلی‌اش، به ما ملحق شدند. دولت من به افزایش فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی ادامه خواهد داد تا زمانی‌که ایران آماده بازگشت به پایبندی به توافق هسته‌ای باشد، همان‌طور که من آماده آن هستم!»
بایدن در حالی به منطقه سفر می‌کند که امریکا هیچ دستاورد عملی برای متحدانش ندارد و ناچار است به آنها بگوید که برای محدود کردن ایران به سراغ سیاست فشار و تحریم رفته است، سیاستی که در طول چهار سال گذشته باوجود رسیدن نهایت خود اما باعث توقف ایران نشد! او توضیحی در مورد افزایش روز به روز قدرت ایران با وجود تحریم‌ها و فشارها ندارد و می‌داند که ایران در زمینه کوتاه نخواهد آمد، او با چالش‌های عمده متحدانش روبه‌رو است، رژیم صهیونیستی علاوه بر بحران داخلی با چالش مداوم مقاومت فلسطین و لبنان مواجه است و به دلیل رفتارهای خرابکارانه علیه ایران از انتقام ایران هراس دارد...
او در حالی به منطقه سفر می‌کند که آتش‌بس شکننده میان یمن و ائتلاف سعودی-اماراتی تضمینی برای بقا ندارد و می‌تواند هر لحظه پایان یافته و حملات یمنی‌ها به تاسیسات نفتی و زیرساختی سعودی‌ها قیمت‌های جهانی نفت را به شدت بالا ببرد. اما بزرگ‌ترین مشکل بایدن در سفر به منطقه، گدایی نفت است و سعودی‌ها در دو سه ماه گذشته تلاش بی‌وقفه‌‌ای برای افزایش استخراج و صادرات نفت داشته‌اند تا شاید بتوانند نظر بایدن را جلب کنند.
با این‌حال، او برای آنکه دستاوردی داشته باشد می‌خواهد سران کشورهای عرب و احتمالاً رژیم صهیونیستی را در عربستان جمع کند و برای آنها از ضرورت ایجاد یک ائتلاف ضدایرانی سخن بگوید اما توافق می‌توانست سفر بایدن را برایش شیرین کند، در حالی که همه می دانند دولت امریکا خود مقصر این رویداد است و ایران در این زمینه هیچ تقصیری ندارد. سفر بایدن به منطقه، زهرمارش شد....
از زنجیره 6IR پیشرفته در فردو، اورانیوم 20 درصد برداشت شد
اما یک خبر که بد نیست هم‌زمان با سفر جو بایدن به منطقه که با پیام تحریم و فشار بیشتر علیه کشورمان می‌آید به گوش میزبانان و میهمانان برسد و آن خبر مسرت‌بخش برداشت اورانیوم از زنجیره سانتریفیوژهای پیشرفته 6IR است. سخنگوی سازمان انرژی اتمی در این رابطه گفت: «از زنجیره جدید ماشین‌های سانتریفیوژ که دو هفته پیش فرآیند نصب و گازدهی به آنها در فردو به انجام رسید، اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد برداشت شد.»بهروز کمالوندی با اشاره به انتشار خبرهایی در رسانه‌های بین‌المللی مبنی بر «افزایش میزان غنی‌سازی اورانیوم در ایران» گفت: «گازدهی به یک زنجیره جدید از ماشین‌های سانتریفیوژ 6IR حداقل دو هفته پیش به آژانس اطلاع داده شده بود و پیش‌تر آژانس در این باره اطلاع‌رسانی کرد که بلافاصله، رسانه‌های بین‌المللی نیز با هدف پیگیری اهداف خاص، آن را با بزرگنمایی منعکس کردند.»
اقدام روز شنبه ایران در برداشت محصول 20 درصد از این زنجیره بخش فنی پایانی این اقدام اعلام شده قبلی بود. این اقدام سازمان انرژی اتمی در اجرای تکالیف قانونی سازمان در راه‌اندازی و گازدهی 1000 دستگاه (شش زنجیره) از ماشین سانتریفیوژ 6IR صورت گرفته است.
