برای تمام سناریوها بعد از حمله آماده باشیم

همه این‌ها، یعنی همه این اظهارنظرها، تهدیدها، مصاحبه‌ها، اعلام نقل و انتقالات صرفاً با یک هدف صورت می‌گیرد و آن هم اثرگذاری روی «تصمیم ایران» است. در واقع، آن‌ها متوجه شده‌اند که ایران می‌زند، از خاک خودش هم می‌زند یک سناریوی چند مرحله‌ای را در پیش گرفته‌اند که مرحله اول آن که التماس و رایزنی بود جواب نداد، الان به مرحله همراهی با رژیم صهیونیستی و کمک به آن رسیده‌اند تا شاید ایران اگر قرار است 200 موشک و پهپاد بزند، آن را نصف کند! 

با این حال، «تصمیم تصمیم» است و ایران همه تصمیمات، همه جوانب و امور مختلف را درنظر گرفته و این تحرکات امریکا هیچ اثری بر تصمیم ایران نه داشته و نه دارد. آن‌هایی که ترسو هستند، که کاری‌اش نمی‌شود کرد. هستند و همیشه هم خواهند بود. این جماعت از سایه خودشان هم می‌ترسند. از آن‌جایی که ترسوها در تصمیم‌گیری مشارکت و تاثیر ندارند و حتی هیاهوی‌شان هم به جایی نمی‌رسد در این حوزه تقریباً امریکایی‌ها خودشان را خسته کردند. 

اما مرحله بعد، مرحله تخفیف ضربه است. تا چند روز پیش می‌گفتند که سامانه‌های پدافندی قدرتمند «اسرائیل» حلال مشکلات است و بیشتر موشک‌ها و پهپادها را می‌زند. اما حالا آنگونه که فایننشال تایمز به نقل از مقامات امریکایی نوشته، «اسرائیل» می تواند حملات ایران را از سر بگذراند، را که این حملات فقط منجر به آسیب‌های فیزیکی به تاسیسات خواهد شد (همان چیزی که مدام سوری‌ها گفته و می‌گویند) و این آسیب‌ها را هم آمریکا جبران خواهد کرد. 

مرحله بعد، می‌خواهند بگویند «اِ، این همه توان ایران بود، می‌زنم می‌زنم، همین بود؟» بنابراین طرح بعدی کاهش دردی است که صهیونیست‌ها بابت این حمله خواهند کشید و امریکایی‌ها با ابزار رسانه تلاش خواهند کرد تا مسکن‌های قوی و فوری برای این رژیم تجویز کند تا شاید از این حمله‌ سالم و بدون «شکست» خارج شود. به همین دلیل باید مواظب این مرحله هم بود و باید یک پیوست رسانه‌ای قوی، محکم و مخاطب پسند هم برای این مرحله آماده شود. 

مرحله دیگر، توجیه چرایی پاسخ ندادن رژیم است. با توجه به دو مرحله قبل، در این مرحله خواهند گفت: ضربه‌ای که رژیم صهیونی به ایران وارد کرده بسیار بیشتر از آن چیزی بوده که ایران وارد کرده است! این در حالی است که ایران هیبت و هیمنه پوشالی هسته‌ای و اتمی رژیم کودک‌کش را نابود کرده است. بنابراین برای این مرحله هم باید به صورت کامل و 100درصدی آماده باشیم. رژیم کودک‌کش جرأت پاسخ را ندارد، چرا که می‌داند چه چیزی در انتظارش است. 

در واقع، ایران به طرف‌های غربی که واسطه رژیم امریکا بودند به وضوح روشن کرد که اگر واقعاً دنبال گسترش جنگ و درگیری نیستند، پس از حمله تنبیهی ایران، افسار نتانیاهو و دیگر سرکرده‌های رژیم اشغالگر و تروریست اسرائیل را بکشند و مانع از حماقت بعدی‌اش شوند. این تنها عاملی است که باعث می‌شود جنگ گسترش پیدا نکند. ایران برای همه مراحل نبرد آماده است و هیچ تعارفی هم برای این منظور ندارد، رژیم اشغالگر دوباره نباید اشتباه کند. 

بنابراین ما به عنوان رسانه‌ باید برای همه این مسائل و موارد آگاه و آماده باشیم. نباید در بازی و جنگ رسانه‌ای دشمن گرفتار شده و برای آن‌ها توپ جمع کنیم. باید خودمان بازیگر و بازی‌گردان باشیم چنانکه در این چند شب با جنگ روانی و رسانه‌ای سنگین خواب را از چشم این تروریست‌های بی‌وطن ِ چند ملیتی گرفته و آن‌ها تازه فهمیده‌اند که چه خبط بزرگی کرده‌اند و حتی غلط کردن هم دیگر آن را باز نخواهد گرداند. 
 

تشخیص: سامانه پدافندی با استفاده از سنسورها و رادارها، هدف‌های هوایی را تشخیص می‌دهد. این سنسورها می‌توانند امواج رادیویی، امواج مادون قرمز، لیزر و سایر فناوری‌ها را برای تشخیص هدف‌ها استفاده کنند. 

ردیابی: پس از تشخیص هدف، سامانه پدافندی باید بتواند موقعیت دقیق هدف را ردیابی کند. این کار با استفاده از رادارها، سامانه‌های تشخیص ماهواره‌ای و سایر سنسورها انجام می‌شود.

مهار: پس از ردیابی هدف، سامانه پدافندی باید بتواند هدف را مهار کند. این شامل استفاده از سامانه‌های موشکی، سامانه‌های پرتاب زیرسطحی، سامانه‌های پرتاب زیردریایی و سایر تجهیزات مهار کننده است.

نابودی: در صورت لزوم، سامانه پدافندی باید بتواند هدف را نابود کند. این شامل استفاده از موشک‌ها، پروژکتیل‌ها، سامانه‌های پرتاب زمینی و سایر تجهیزات نابود کننده است.

سامانه پدافندی معمولاً شامل چندین زیرسیستم است که با همکاری و هماهنگی با یکدیگر عمل می‌کنند. این زیرسیستم‌ها شامل رادارها، سامانه‌های تشخیص ماهواره‌ای، سامانه‌های موشکی، سامانه‌های پرتاب زیرسطحی، سامانه‌های پرتاب زیردریایی و سایر تجهیزات مرتبط است.

در سامانه پدافندی ایران از انواع مختلف سامانه‌های موشکی استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از این سامانه‌ها اشاره می‌کنیم:
سامانه راپیر: راپیر یکی از نخستین سامانه‌های پدافندی موشکی وارد شده در ایران است. این سامانه در دهه ۱۹۶۰ در انگلستان ساخته شده و برای مقابله با جنگنده‌های بمب‌افکن پرواز کننده در ارتفاع پست طراحی شده است. راپیر از سیستم هدایت در خط دید کاربرد می‌کند و در نسخه بهبود یافته آن از سیستم هدایت راداری استفاده می‌شود.

سامانه باور-۳۷۳: باور-۳۷۳ یک سامانه پدافندی دوربرد متحرک سطح به هوا/ضدبالیستیک است که در ایران توسعه یافته است. این سامانه قادر است موشک‌های دوربرد را تشخیص داده و آن‌ها را منهدم کند. باور-۳۷۳ از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند رادارهای پیشرفته و سیستم‌های هدایت موشکی استفاده می‌کند. سامانه استینگر: استینگر یک سامانه پدافندی موشکی است که در ایران استفاده می‌شود. این سامانه از طریق مجاهدین در افغانستان به دست ایران رسیده است. استینگر از سیستم هدایت راداری استفاده می‌کند و قادر است به طور خودکار موشک را به سمت هدف هدایت کند.

سامانه استرلا: استرلا یکی از سامانه‌های پدافندی موشکی است که در ایران استفاده شده است. این سامانه در دوران حکومت پهلوی وارد کشور شده و در جنگ ایران و عراق به کار گرفته شد. با این حال، کارایی این سامانه محدود بوده و به دلیل ضعف کاونده‌های آن، معمولاً روی پس زمینه قفل می‌شده و به سمت زمین می‌رفت. این تنها برخی از سامانه‌های موشکی است که در سامانه پدافندی ایران استفاده می‌شود. سامانه‌های دیگری نیز وجود دارند که در اینجا به آن‌ها اشاره نشده است.
 

رژیم صهیونیستی طی سال‌های گذشته همواره هزینه‌های سنگینی در جهت تجهیز اراضی اشغالی به سامانه‌های پدافند هوایی متحمل شده و در همین حال به شکل گسترده به تبلیغ این سامانه‌ها پرداخته است. این در حالی است که از زمان آغاز عملیات طوفان الاقصی از سوی مقاومت فلسطین، ناکارآمدی این سامانه‌ها بیش از پیش مشهود بوده و به بحثی داغ در محافل نظامی تبدیل شده است. در ادامه به بررسی این سامانه‌های پدافندی پرداخته شده است:

سامانه گنبد آهنین
 

سامانه گنبد آهنین به ادعای صهیونیست‌ها، به‌طور خاص برای مقابله با اهداف کوچک و سریع مانند راکت‌ها، گلوله‌های توپخانه و گلوله‌های خمپاره توسعه یافت. رژیم صهیونیسی مدعی است که این سامانه همچنین می‌تواند موشک‌های کروز و پهپاد‌ها را رهگیری کند.
 
 
ارتش رژیم صهیونیستی برای اولین بار گنبد آهنین را که با کمک‌های قابل توجه آمریکا توسعه داده بود، در مارس ۲۰۱۱ عملیاتی کرد. رژیم صهیونیستی از موشک‌های «تامیر» برای مسلح کردن این سامانه استفاده می‌کند. قیمت هر موشک «تامیر» بین ۴۰ هزار تا ۱۰۰ هزار دلار عنوان شده است. گفته می‌شود که رژیم صهیونیستی ۱۰ پرتابگر سامانه گنبد آهنین را در مناطق مختلف اراضی اشغالی مستقر کرده است. تاکنون در مواردی شلیک اشتباهی از سوی این سامانه‌ها گزارش شده است.

سامانه پرتوآهنین

«پرتو آهنین» یک سامانه پدافند هوایی لیزری است که بر روی تریلر نصب می‌شود. رژیم صهیونیستی مدعی است که این سامانه قابلیت رهگیری موشک‌ها و راکت‌ها را دارا است. کارشناسان می‌گویند که در این مرحله، «پرتو آهنین» هنوز بسیار جدید بوده و وضعیت عملیاتی دقیق آن نامشخص است. آن‌ها می‌گویند که این سامانه نقص‌هایی دارد که یکی از آن‌ها وابسته بودن عملکرد این سامانه به وضعیت جوی است.

سامانه فلاخن داوود

این سامانه در سال ۲۰۱۷ عملیاتی شد و مقامات ارتش رژیم صهیونیستی ادعا می‌کنند که «فلاخن داوود» در اوایل سال ۲۰۲۳ میلادی توانست اهدافی را رهگیری کند. به ادعای صهیونیست‌ها، «فلاخن داوود» برای رهگیری موشک‌های بالستیک کوتاه برد (SRBM)، هواپیماها، پهپاد‌ها و موشک‌های کروز در نظر گرفته شده است. هر سامانه شامل یک پرتابگر عمودی حاوی ۱۲ موشک «استونر» است که قیمت هر یک از آن‌ها حدود یک میلیون دلار گزارش شده است.

سامانه پیکان

سامانه پیکان ۳ به‌طور مشترک از سوی صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی (IAI) و بوئینگ ساخته شده است. مقا‎م‎های صهیونیست مدعی هستند که این سامانه در درجه اول برای مقابله با موشک‌های بالستیک، به‌ویژه آن‌هایی که در ارتفاعات بسیار بالا و با سرعت بسیار بالا پرواز می‌کنند، در نظر گرفته شده است. این سامانه در سال ۲۰۱۷ از سوی رژیم صهیونیستی عملیاتی شد.
 

در حالی که مطبوعات غربی و رژیم صهیونیستی تسلیحات این رژیم را تبلیغ می‌کنند، ناظران بین‌المللی توجه را به وابستگی شدید رژیم صهیونیستی به مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا جلب کرده‌اند که یا در توسعه برخی از تسلیحات این رژیم مشارکت دارد یا موشک‌های مورد نیاز آن را تامین می‌کند.

کارشناسان معتقدند که درگیری رژیم صهیونیستی و مقاومت فلسطین به تبلیغ خوبی برای سیستم‌های پدافند هوایی و موشکی این رژیم تبدیل نشده است. حقیقت ماجرا این است که به گفته کارشناسان، مقاومت فلسطین با استفاده از سامانه‌های نسبتا ساده و خودساخته توانستند بر پدافند هوایی رژیم صهیونیستی چیره شوند و آسیب جدی به این رژیم وارد کنند.

«یوری کنوتوف»، مورخ نظامی و مفسر سیاسی، می‎گوید: حمله‌های گسترده حتی موشک‌های ساده از سامانه‌های مختلف موشک پرتاب چندگانه نشان داد که مجموعه سامانه‌های پدافندی (رژیم صهیونیستی) نمی‌توانند به وظایف خود عمل کنند. موشک‌های فلسطین به اسرائیل نفوذ کردند و حملات بسیار گسترده بود و خسارات قابل توجهی به اسرائیل وارد کرد. به گفته او، این سامانه‌ها در مواجهه با حملات گسترده توانایی خاصی از خود نشان نمی‌دهند. 

«دیمیتری دروزدنکو»، تحلیلگر نظامی نیز گفت: حتی قبل از این درگیری، حماس حداقل ۲ یا سه بار بر سیستم دفاع هوایی اسرائیل چیره شد. اسرائیل نتوانست با حملات مقابله کند. هیچ چیز خارق‌العاده‌ای درباره این سامانه‌ها وجود ندارد.