اعلام کانديداتوري کروبي آنچنان اردوگاه تجديدنظرطلبان مدعي اصلاحات را به لرزه درآورده که براي مقابله با او، به دنبال مطرح ساختن گزينه‌هايي ديگر هستند.با اعلام کانديداتوري حجت الاسلام شيخ مهدي کروبي در انتخابات رياست جمهوري 88 ، موجي از واکنش ها از سوي تجديدنظر طلبان موسوم به اصلاح طلب به راه افتاد.با انتخابات سوم تير 84 و به دنبال آن استقرار دولت عدالت‌خواه نهم، جبهه اصلاحات که به دليل سوء مديريت ها، عدم پذيرش دکترين انقلاب اسلامي و نداشتن ظرفيت بالا در امر سياست ورزي از سوي مردم کنار گذاشته شده بود، بار ديگر در پي آن است که با بهره‌گيري و به اجاره درآوردن مفاهيمي رنگين و مخملي، به صحنه بيايد.از ياد نبرده‌ايم که چگونه صاحب آواي گفتمان «خون به خون شستن محال آمد ، محال» ، در نکوهش پير جماران لاف زد که «[امام]خميني به موزه تاريخ سپرده خواهد شد.» اما ملت ايران با حضور حماسي در سوم تير 84 و انتخاب محمود احمدي‌نژاد که خود را آشکارا وام‌دار انديشه‌هاي امام و رهبري مي‌داند، نشان داد که وارثان آن گفتمان شوم را که در کنج حلقه‌هاي به اصطلاح روشنفکري نشسته‌اند و نظريات «دموکراسي و جامعه مدني» سق مي‌زنند؛ به زباله‌دان تاريخ سپرده اند.نغمه هاي خروج از حاکميت ، بحث عبور از مباني و آرمانهاي جمهوري اسلامي و عبور از قانون اساسي از جمله مسائل اختلاف برانگيزي است که حزب مشارکت و سازمان مجاهدين و همراهانشان را مصمم ساخته که امروز در برابر کانديداتوري مهدي کروبي ايستادگي کنند و او را صرفاً «شيخ حزب اعتماد ملي» بخوانند نه «شيخ اصلاحات.»(!) کروبي با اعلام کانديداتوري‌اش، مرزبندي خود را با افراطيون مدعي اصلاحات نمايان ساخت. او اثبات کرد که همچنان بناي آن ندارد که سرنوشت خود را با « حزب مشارکت و سازمان مجاهدين انقلاب » رقم زند و به همين دليل در کنفرانس مطبوعاتي اخير، حضورش در انتخابات را منوط به نظر شوراي حکميت اصلاح‌طلبان ندانست و تأکيد کرد در صورت آمدن هرکسي نيز در صحنه رقابت خواهد بود. دبير کل حزب اعتماد ملي بارها به طور آشکار از عملکرد مديران نابلد دولت اصلاحات تبري جسته و اذعان داشته که : «اين افراطيون با عملکردهاي غلط خود باعث ايجاد تصويري از اصلاح طلبي در اذهان حاکميت شده اند که اکنون تعداد زيادي از نيروهاي متدين و جبهه رفته و خط امامي ناچارند به آتش آنها بسوزند و از گردونه حکومت خارج بمانند» (ايرنا ، 12 مرداد 87) شواهد حاکي از اين است که دبيرکل حزب اعتماد ملي در تلاش است تا ضمن مقابله با آن دسته از برنامه هاي افراطي که جريان اصلاحات را به انحراف برد ، قرائت جديدي از اصلاح طلبي بر مبناي آرمانهاي امام(ره) و انقلاب و قانون اساسي و نيز در هماهنگي کامل با بخش هاي مختلف حاکميت ارائه دهد تا زمينه فعاليت بخشي از اصلاح طلباني که به آرمانهاي امام(ره) و رهنمودهاي مقام معظم رهبري معتقد و پايبند هستند، فراهم آورد. هر چند که مهدي کروبي فرد نتيجه گرايي به نظر مي رسد و در تلاش است که براي رسيدن به هدفش از لايه هاي مختلف جريان اصلاح طلب بهرمند گردد، اما مرزبندي ها و تعاريف متمايز وي با تندروهاي مدعي اصلاحات، اين امکان را براي تجدينظرطلبان فراهم آورده که اخلاق سياسي کروبي را نپسندند و به دنبال کانديداتوري هر فردي به جز مدير مجلس ششم باشند و به صراحت اعلام کنند که «يا (...) ، يا هيچ‌کس.».منش کروبي آنچنان اردوگاه تجديدنظرطلبان مدعي اصلاحات را به لرزه درآورده که براي مقابله با او، به دنبال مطرح ساختن گزينه‌هايي ديگر هستند و حاضر نشدند به کروبي که بارها آنها را از منجلاب گرفتاري‌ها رها ساخته، اعتماد نموده و سکان هدايت را به او سپارند. همان‌ها که تا ديروز از کروبي به عنوان نردباني براي منافع و مطامع خود بهره جسته‌اند امروز بر اين باورند که وي يک «نخبه سياسي» نيست لذا در تلاشند به جامعه سياسي ايران چنين بفهمانند که کانديداتوري دبيرکل حزب اعتماد ملي در دهمين انتخابات رياست جمهوري يک پيمان نانوشته اي است ميان اصولگرايان و کروبي.(!) مؤلفه‌هايي که مي‌توان به‌صورت خلاصه در چند بند در ارتباط با عوامل نگراني تندروهاي مدعي اصلاحات از کانديداتوري کروبي برشمرد بدين شرح است: 1- عدم استقبال کروبي از حرکات ساختار شکنانه تندروهاي اصلاح طلب ؛ 2- تجديد نظرطلبان بر اين باورند که کروبي اهل پذيرفتن احکام حکومتي است و حال آنکه تندروها همچنان در رؤياي تحقق حاکميت دوگانه سير مي کنند ؛ 3- تجديدنظرطلبان يقين دارند که کروبي در دولت احتمالي خود هيچ سهمي به آنان اختصاص نخواهد داد ؛ 4- تجديدنظرطلبان کينه ديرينه اي از مديريت کروبي در مجلس ششم دارند. در اين ميان آنچه که در ارتباط با نحوه چيدمان کانديداي اصلاح طلبان مي‌توان متصور شد، اين است که : دبيرکل حزب اعتماد ملي عزم خود را جزم نموده که به تمام قامت، در انتخابات رياست جمهوري سال 88 نقش فعالانه اي ايفا نمايد و بدون هراس از نداشتن حمايت برخي اصلاح طلبان به رقابت با کانديداي آنان و همچنين اصولگرايان بپردازد. اکنون اين کروبي است که بدون توجه به نظرات افراطيون مدعي اصلاحات ،خطر کرده و با پذيرش ريسک رقابتي بزرگ دوباره قدم به ميدان نهاده است.
