وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي درگذشت پروفسور حسين ميرشمسي، پدر واكسن ايران را كه تنها دارنده نشان درجه يك پژوهش كشور است به جامعه فعال در عرصه سلامت كشور و جهان تسليت گفت.
در پيام كامران باقري لنكراني، آمده است: اين مرد بزرگ، حيات پر بركت خويش را با خدمت صادقانه به مردم اين مرز و بوم جاودانه ساخت.
وي در اين پيام با بيان اينكه خدمات مرحوم مير شمسي در ايمن سازي كودكان و زنان و تلاش او در توانمندسازي كشورمان در عرصه توليد واكسن و دارو هرگز از ياد نمي‌رود، افزود: بي شك، اين شخصيت ممتاز به عنوان تنها دارنده نشان درجه اول پژوهش، مصداق بارزي از توام سازي تلاش مجدانه علمي با خدمت رساني خالصانه به محرومان است.
مرحوم حسين ميرشمسي متولد 1293 در شهر اصفهان بود كه در سال 1320 مدرك دكتراي دامپزشكي خود را از دانشگاه دامپزشكي تهران دريافت كرد و از همين سال فعاليت در موسسه سرم و واكسن سازي رازي را آغاز كرد. وي در سال 1330 مدرك دوره ميكروب‌شناسي و ايمني شناسي را از انستيتو پاستور پاريس دريافت كرد و در سال 1331 موفق به اخذ مدرك دكتراي دامپزشكي از دانشگاه پاريس شد.
ميرشمسي سپس در دوره كارآموزي پژوهش را در 3 انستيتوي آمريكايي در شهرهاي بوستون، آلباني(نيويورك) و لنسينگ( ميشيگان) گذراند و در سال 1334 به سمت معاون فني و مسئول پژوهش و واحد توليد واكسن هاي پزشكي انستيتو رازي شد.
وي در همين سال آزمايشگاه واكسن سازي كشور را اردن را به دعوت سازمان سلامت جهاني تاسيس و راه‌اندازي كرد.
ميرشمسي در سال 1340 مدرك ويروس شناسي را از موسسه بهداشت ايالت نيويورك آمريكا دريافت كرد. وي همچنين از سال 1342 با موسسه واكسن سازي كره شمالي نيز به عنوان مشاور يونيسف همكاري مي‌كرد و از همين سال به عنوان استاد مدعو تدريس در دانشكده دامپزشكي تهران را آغاز كرد.
پروفسور ميرشمسي، دوره واكسن ضد سرخك را در داشگاه بايلور آمريكا در سال 1346 گذراند و سال بعد به عنوان استاد مدعو تدريس ويروس شناسي عمومي را در دانشكده كشاورزي تهران آغاز كرد و البته در همين سال دوره واكسن را در دانشگاه توكيو طي كرد.
اين دانشمند ايراني در سال 1248 شمسي توليد واكسن سرخك در ايران را آغاز كرد و در همين سال جايزه بهترين كتاب سال را براي كتاب «ويروس شناسي عمومي» در ايران به دست آورد و در همين سال براي تدريس ويروس شناسي عمومي به دانشكده پزشكي دانشگاه تهران دعوت شد.
استاد ميرشمسي در سال 1346 به عنوان نماينده منطقه خاورميانه و خاور نزديك در كميته استانداردهاي بيولوژيك سازمان سلامت جهاني انتخاب شد و 4 سال بعد حكم استاد ويروس شناسي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران را با مصوبه هيئت امناي اين دانشگاه دريافت كرد.
وي از سال 1352 پژوهش براي توليد واكسن فلج اطفال را در ايران شروع كرد و از سال 1355 به همت او توليد اين واكسن در ايران آغاز شد.
وي از سال 1359 شمسي به عنوان مشاور و كارشناس سازمان سلامت جهاني در انستيتو پاستور فعاليت خود را آغاز كرد.
ميرشمسي از سال 1365 توليد واكسن ضد اوريون را در ايران آغاز كرد و يك سال بعد در سال 1366نيز به همت او توليد واكسن ضد سرخجه آغاز شد.
وي در سال 1368 جايزه50 سال خدمات پژوهشي وعلمي را با حضور رئيس جمهوري وقت ايران و وزراي بهداشت، كشاورزي، معاون اول رئيس جمهوري و رئيس سازمان امور استخدامي كشور دريافت كرد و از سال 1369 عضو پيوسته فرهنگستان علوم و علوم پزشكي در گروه علوم پايه معرفي شد.
وي در سال 1370 مركز توليد واكسن ضد سرخك را در انستيتو پاستور تونس راه‌اندازي كرد و در همين سال جايزه دوم پژوهش جشنواره خوارزمي را دريافت كرد.
وي در سال 1371 به عضويت فرهنگستان علوم جهان سوم در ايتاليا درآمد و در سال 1373 جايزه اول پژوهش جشنواره خوارزمي را دريافت كرد و سرانجام در سال 1374 اولين فرد ايراني بود كه نشان درجه اول پژوهش را دريافت كرد و از سال بعد به عنوان داور جشنواره خوارزمي همكاري كرد.
وي همچنين در سال 1992 ميلادي جايزه درجه سازمان سلامت جهاني(جايزه شوشا) را دريافت كرد
وي در اين پيام با بيان اينكه خدمات مرحوم مير شمسي در ايمن سازي كودكان و زنان و تلاش او در توانمندسازي كشورمان در عرصه توليد واكسن و دارو هرگز از ياد نمي‌رود، افزود: بي شك، اين شخصيت ممتاز به عنوان تنها دارنده نشان درجه اول پژوهش، مصداق بارزي از توام سازي تلاش مجدانه علمي با خدمت رساني خالصانه به محرومان است.
مرحوم حسين ميرشمسي متولد 1293 در شهر اصفهان بود كه در سال 1320 مدرك دكتراي دامپزشكي خود را از دانشگاه دامپزشكي تهران دريافت كرد و از همين سال فعاليت در موسسه سرم و واكسن سازي رازي را آغاز كرد. وي در سال 1330 مدرك دوره ميكروب‌شناسي و ايمني شناسي را از انستيتو پاستور پاريس دريافت كرد و در سال 1331 موفق به اخذ مدرك دكتراي دامپزشكي از دانشگاه پاريس شد.
ميرشمسي سپس در دوره كارآموزي پژوهش را در 3 انستيتوي آمريكايي در شهرهاي بوستون، آلباني(نيويورك) و لنسينگ( ميشيگان) گذراند و در سال 1334 به سمت معاون فني و مسئول پژوهش و واحد توليد واكسن هاي پزشكي انستيتو رازي شد.
وي در همين سال آزمايشگاه واكسن سازي كشور را اردن را به دعوت سازمان سلامت جهاني تاسيس و راه‌اندازي كرد.
ميرشمسي در سال 1340 مدرك ويروس شناسي را از موسسه بهداشت ايالت نيويورك آمريكا دريافت كرد. وي همچنين از سال 1342 با موسسه واكسن سازي كره شمالي نيز به عنوان مشاور يونيسف همكاري مي‌كرد و از همين سال به عنوان استاد مدعو تدريس در دانشكده دامپزشكي تهران را آغاز كرد.
پروفسور ميرشمسي، دوره واكسن ضد سرخك را در داشگاه بايلور آمريكا در سال 1346 گذراند و سال بعد به عنوان استاد مدعو تدريس ويروس شناسي عمومي را در دانشكده كشاورزي تهران آغاز كرد و البته در همين سال دوره واكسن را در دانشگاه توكيو طي كرد.
اين دانشمند ايراني در سال 1248 شمسي توليد واكسن سرخك در ايران را آغاز كرد و در همين سال جايزه بهترين كتاب سال را براي كتاب «ويروس شناسي عمومي» در ايران به دست آورد و در همين سال براي تدريس ويروس شناسي عمومي به دانشكده پزشكي دانشگاه تهران دعوت شد.
استاد ميرشمسي در سال 1346 به عنوان نماينده منطقه خاورميانه و خاور نزديك در كميته استانداردهاي بيولوژيك سازمان سلامت جهاني انتخاب شد و 4 سال بعد حكم استاد ويروس شناسي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران را با مصوبه هيئت امناي اين دانشگاه دريافت كرد.
وي از سال 1352 پژوهش براي توليد واكسن فلج اطفال را در ايران شروع كرد و از سال 1355 به همت او توليد اين واكسن در ايران آغاز شد.
وي از سال 1359 شمسي به عنوان مشاور و كارشناس سازمان سلامت جهاني در انستيتو پاستور فعاليت خود را آغاز كرد.
ميرشمسي از سال 1365 توليد واكسن ضد اوريون را در ايران آغاز كرد و يك سال بعد در سال 1366نيز به همت او توليد واكسن ضد سرخجه آغاز شد.
وي در سال 1368 جايزه50 سال خدمات پژوهشي وعلمي را با حضور رئيس جمهوري وقت ايران و وزراي بهداشت، كشاورزي، معاون اول رئيس جمهوري و رئيس سازمان امور استخدامي كشور دريافت كرد و از سال 1369 عضو پيوسته فرهنگستان علوم و علوم پزشكي در گروه علوم پايه معرفي شد.
وي در سال 1370 مركز توليد واكسن ضد سرخك را در انستيتو پاستور تونس راه‌اندازي كرد و در همين سال جايزه دوم پژوهش جشنواره خوارزمي را دريافت كرد.
وي در سال 1371 به عضويت فرهنگستان علوم جهان سوم در ايتاليا درآمد و در سال 1373 جايزه اول پژوهش جشنواره خوارزمي را دريافت كرد و سرانجام در سال 1374 اولين فرد ايراني بود كه نشان درجه اول پژوهش را دريافت كرد و از سال بعد به عنوان داور جشنواره خوارزمي همكاري كرد.
وي همچنين در سال 1992 ميلادي جايزه درجه سازمان سلامت جهاني(جايزه شوشا) را دريافت كرد
