مديركل اوقاف و امور خيريه استان قم از اتمام كار ساخت ضريح جديد امامزاده موسي‌مبرقع(ع) و نصب آن در هفته وقف خبر داد.
به گزارش راسخون روابط عمومي اداره كل اوقاف و امور خيريه استان قم، حجت‌الاسلام غلامرضا ناظمي امروز در گفتگو با خبرنگاران گفت: عمليات احداث اين ضريح در مدت يك سال انجام شده است كه براي ساخت آن 28 ميليون تومان از اعتبارات بقعه هزينه شده است.
وي تصريح كرد: اين ضريح در ابعاد 2.66 × 3.38 و به صورت 14 دهانه طراحي شده كه ارتفاع آن نيز بيش از سه متر است.
مديركل اوقاف و امور خيريه استان قم اظهارداشت: در اين ضريح تمامي عمليات‌هاي ميناكاري و قلم‌زني دستي انجام شده و در آن برنج، نقره و طلا به كار رفته است.
وي در خصوص طلاي به كار رفته در اين ضريح گفت: 250 گرم طلا با عيار 25 در اين ضريح به كار رفته كه توسط هنرمندان طراحي و آماده شده است.
حجت‌الاسلام ناظمي در ادامه به ديگر اقدامات عمراني انجام شده در حرم مطهر امامزاده موسي‌مبرقع اشاره كرد و بيان داشت: طي چند سال گذشته عمليات سنگ‌كاري بدنه و كف، ساخت قبر و پايه ضريح، احياي سرداب، آيينه كاري مجموعه بقاع، اجراي كتيبه خطي و همچنين ساخت و نصب درب چوبي ورودي انجام شده است.
مديركل اوقاف و امور خيريه استان قم تصريح كرد: براي انجام اين اقدامات عمراني 131 ميليون از اعتبارات استاني، 4 ميليون از اعتبارات اهدايي و 50 ميليون از محل درآمد بقعه بوده است.
وي در خصوص ديگر برنامه‌هاي عمراني حرم امامزاده موسي‌مبرقع(ع) گفت: براي امسال نيز اقدامات عمراني از جمله اصلاح زيرسازي، اجراي طرح گنبد و كاشي‌كاري انجام خواهد شد كه برا اين منظور نيز 80 ميليون تومان از محل اعتبارات استاني و 50 ميليون تومان از محل اعتبارات درآمدهاي بقعه در نظر گرفته شده است.
حجت‌الاسلام ناظمي ادامه داد: همچنين براي انجام عمليات كف‌سازي حرم مطهر نيز 20 ميليون تومان اعتبار در نظر گرفته شده است كه تمامي اين اقدامات عمراني در مرحله انتخاب پيمانكار است.
شايان ذكر است حضرت امامزاده ابواحمد موسي المبرقع ابن الامام محمد التقي الجواد(ع) سيدي جليل القدر و از روات محدثين شيعه است. او مکنّي به ابواحمد و ملقب به مبرقع است. بدان جهت او را مبرقع مي‌خواندند که به خاطر زيبايي و درخشندگي صورت، برقع بر روي خود مي‌افکند. از اين رو به موسي مبرقع ملقب شد. وي جد سادات برقعي، رضايي، ابن الرضايي، تقوي، نقوي و رضوي است.
ابواحمد موسي مبرقع، در سال 214 هـ . ق دو سال بعد از ميلاد علي بن محمد، امام هادي(ع) در مدينه متولد شد. پرهيزکاري، امانت و تقواي موسي مبرقع نزد پدر بزرگوارش، امري مسلّم بود تا به آنجا که حضرت امام جواد(ع) او را بعد از برادرش امام هادي(ع) متولي موقوفات و صدقات خود نمود، بي آنکه ناظري بر وي بگمارد.
اکثر تاريخ نويسان و محدثان و علماي انساب اتفاق دارند بر اين که موسي مبرقع از کوفه به قم هجرت نموده و در همين شهر رحلت کرده و در محلّي که هم اکنون در خيابان آذر (طالقاني) محلّه چهل اختران معروف است به خاک سپرده شده است.
در تاريخ قم دربارة او چنين آمده است: «ديگر از سادات حسينيه از سادات رضائيه از فرزندان امام رضا(ع)، موسي بن محمد بن علي بن موسي الرضا(ع) صاحب رضائيه است.
ابوعلي الحسين بن محمد بن نصر بن سالم گويد: که اول کسي که از سادات رضوئيه به قم آمدند از کوفه، ابوجعفر موسي بن محمّد بن علي بن موسي بن جعفر(ع) بود. وي در سنة ست و خمسين و ماتين (256) از کوفه به قم آمد و به قم مقام کرد.»
محدث قمي(ره) با استفاده از تاريخ قم مي‌نويسد: موسي مبرقع جدّ سادات رضويه است و رشته اولادش تا به حال ـ بحمدالله ـ منقطع نگشته است و بسياري از سادات، نسب ايشان به او منتهي مي‌شود. و او اول کسي است که از سادات رضويه در سال 256 هـ . ق به قم وارد شده است. حضرت موسي مبرقع، در سن 42 سالگي وارد قم شد و چهل سال در اين شهر مقيم بود و به عنوان يکي از شخصيت‌هاي برجسته از خاندان امامت و ولايت مورد تکريم علماء و بزرگان و اهالي قم قرار داشت. تا اين که در شب چهارشنبه آخر دي ماه، هشت روز مانده به آخر ربيع الثاني سال 296 هـ . ق در سن 82 سالگي دارفاني را وداع و روح بلندش به ملکوت اعلي پيوست.
امير قم، عباس بن عمرو غنوي بر جنازه او نماز خواند و در سراي خودش موضعي که امروزه به مشهد موسي مبرقع در محلّه چهل اختران معروف است به خاک سپرده شد. از همان روز تاکنون مزار وي مورد احترام مؤمنين و دوستداران اهل بيت(ع) مي‌باشد.
حتي شيعيان دور از قم، مانند اهالي هندوستان، پاکستان و ديگر کشورها نيز وقتي به قم مشرف مي‌شوند به زيارت اين يادگار امام جواد(ع) مي‌روند و احترام مرقد و ضريح موسي مبرقع را بر خود لازم مي‌دانند.
در کنار مرقد مطهّر موسي مبرقع، يکي از نوادگان وي به نام ابوعبدالله احمد بن محمّد بن موسي مبرقع مدفون مي‌باشد. او در سال 311 هـ . ق در قم متولّد شد و به عنوان نقيب سادات علوّيه قم خدمت مي‌کرد تا اينکه سرانجام در سال 357 هـ . ق وفات يافت و در کنار جدّش به خاک سپرده شد.
/2759/
