حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: خداوند در هر زمان مسبح و محمود است، عصر و صبح، ظهر و عشا چهار حالت زمانی است و تحمید مکانی در آسمان‌ها و زمین نیز آمده است، ذکر این چهار زمان بیانگر دائم بودن این تسبیح است، یعنی تسبیح در هر زمان و هر مکان انجام می‌شود.
به گزارش راسخون به نقل از رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، پیش از ظهر دوشنبه به ادامه تفسیر سوره مبارکه روم پرداخت و گفت: خداوند در سوره مبارکه روم هدف‌دار بودن خلقت را تذکر داد، عالم، عالم حرکت است و همه در حال تلاش و کوشش هستند، همه کارها یکسان نیست، همه افراد یکسان نیستند و اگر مقصدی در کار نباشد و همگان با مردن بپوسند این خلقت بی‌هدف است، دوم این‌که صالح و طالح یکی می‌شود و این بر خلاف هدف عمومی خلقت است.
وی افزود: کسانی که اعتقاد دارند انسان با مردن می‌پوسد، کافر و مؤمن را یکسان می‌دادند و در دنیا بر اساس «وَقَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَىٰ» زندگی می‌کنند، قرآن مسأله معاد را ذکر می‌کند و می‌گوید این چنین نیست که عادل و ظالم، مؤمن و کافر یکی باشند، عالم باطل نیست، ملحدان نمی‌گفتند در صحنه قیامت مؤمن و کافر یکی است آنان اصلا اعتقاد به معاد نداشتند، که این مطلب در سوره مبارکه صاد و سوره مبارکه جاثیه آمد.
مفسر برجسته قرآن کریم ابراز داشت: اگر کسی با رجای کاذب به رحمان بودن خداوند اعتقاد داشت و بر این اعتقاد بود که خداوند به گزاف می‌بخشد، این فرد اگر مستضعف فکری باشد مشمول حدیث رفع است، اما اگر مقصر باشد در جهنم می‌رود اما جاودان در آتش نمی‌ماند، تفاوت میان معتقد و غیرمعتقد در این است که فرد غیرمعتقد در آتش جهنم تا ابد می‌ماند اما فرد معتقد به سبب کوتاهی خود وارد جهنم می‌شود اما از آن خلاصی می‌یابد.
تسبیح تنها محدود به چهار مقطع زمانی نیست
وی با اشاره به آیه «فَسُبْحَانَ اللَّـهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ» بیان داشت: بسیاری از مفسران کلمه «قل» را در تقدیر گرفتند، یعنی خداوند دستور می‌دهد که او را تسبیح کنید، روایت معتبری و دلیلی نیست که این معنا را تصدیق کرده باشد، مضمون این آیه این است که خداوند در هر زمان مسبح و محمود است، عصر و صبح، ظهر و عشا چهار حالت زمانی است و تحمید مکانی نیز در آسمان‌ها و زمین نیز آمده است، ذکر این چهار زمان بیانگر دائم بودن این تسبیح است، یعنی تسبیح در هر زمان و هر مکان انجام می‌شود.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با بیان این‌که این طور نیست که تنها تسبیح در چهار مقطع ذکر شده باشد؛ افزود: هیچ چیزی در عالم نیست مگر این‌که خدا را تسبیح همراه با حمد می‌کند، همه موجودات نیازمند خداوند هستند، همه انسان‌ها محتاج هستند و محتاج به محتاج دیگر تکیه نمی‌کند، امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه فرمود که سفاهت است که انسان از دیگری چیزی بخواهد و او را کمک بگیرد، در شرایط خفقان آن روز امام سجاد(ع) با دعا قرآن را تفسیر کردند، در هر زمین و هر زمان سبحان‌الله جاری است.
جهیزیه و مهریه زیاد سبب خوشبختی نمی‌شود
وی با قرائت آیه «یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ» داشت: قرآن برای همه مردم عالم است، برخی از آیاتش را بسیاری از حکما در آن مانده‌اند اما همان مطلب را با مثال‌ها و تشبیهات نازل می‌کند تا سایرین آن را بفهمند، آن مطالب را به صورت مثل و داستان رقیق می‌کند تا همه آن را بفهمند، آیه «لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّـهُ لَفَسَدَتَا» اما همین را با آیه «ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا» حل کرده است، معاد را فرمود شما هر سال میبینید خداوند چگونه مردگان را زنده می‌کند، هم خوابیده‌ها را بیدار می‌کند و هم مردگان را زنده می‌کند، این را شما میبینید پس می‌توان مردگان را زنده کرد «قُلْ یَتَوَفَّاکُم مَّلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ» را هر کس نمی‌فهمد، اما خدا با ساده کردن آن در این آیه آن را شرح می‌دهد، اگر کسی بر عالم اشراف داشته باشد می‌بیند که انسان‌ها خاک بودند و بعد زنده شدند و بعد دوباره خاک شدند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ» اظهار داشت: اگر انسان مانند فرشته بود نیاز به نکاح نداشت، حیوانات و گیاهان با روش‌های مختلف تولید مثل می‌کنند اما تولید مثل انسان را با پدر و مادر قرار داد، مسأله جهیزیه و مهریه سبب خوشبخت شدن نمی‌شود، دوستی عاقلانه و رحم و عاطفه و از لغزش دیگران گذشتند سبب سعادتمندی زندگی می‌شود؛ نبود رحم و مروت سبب افزایش طلاق می‌شود، این مودت و رحمت شما عاقلانه باشد.
محبت و علاقه عاقلانه عامل حفظ خانواده است
وی بیان کرد: در میان ما شیعیان علاقه پیرزن و پیرمرد بیشتر از علاقه دو جوان تازه ازدواج کرده است، این علاقه عاقلانه و مودت خانواده را حفظ می‌کند، ما همه اشتباه داریم و گاه تند هستیم و گاه کند هستیم، دیگری باید بگذرد، این رحمت و عاطفه زندگی را تشکیل می‌دهد و حفظ می‌کند، با سنگ محکم خانه ساخته نمی‌شود و یک مایه نرم برای بند شدن سنگ بر روی سنگ لازم است، دستورات اخلاقی ائمه(ع) این مایه است، خانه وقتی سامان پذیرفت جامعه سالم می‌شود، اگر کسی در این موضوع خوب فکر کند به توحید ربوبی پی می‌برد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به آیه «وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَأَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ» بیان داشت: خداوند با گاز و دود شمس و قمر را آفرید، همه راه‌های شیری را از دخان خلق کرد و بعد بساط آن را برمی‌چیند، عظمت انسان را قرآن به او یادآور می‌شود، الان هفت میلیارد بشر هستند که دو نفر صدایشان شبیه به هم نیست، صدای هر کس و چهره هر کس مشخص است، این شناسنامه طبیعی است که با هر کسی است، تنها خطوط انگشت نیست، چهره، خطوط و لهجه‌ها این طور است، این‌ها عامل امتیاز و رجحان نیست، این عامل شناسایی است.
/110/
